Από τα τρία παιδιά που «δολοφονήθηκαν από την ΕΟΚΑ σε μπανιέρα στο σπίτι τους στην Κύπρο», δηλώνουν τα τουρκικά ΜΜΕ ότι πήραν το όνομά τους τα τρία πλοία που συνοδεύουν το τουρκικό γεωτρύπανο Αμπντούλ Χαμίντ Χαν.
«Η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων δεν ξέχασε τους Kύπριους μάρτυρες. Τα πλοία υποστήριξης στο γεωτρύπανο πήραν το όνομα των 3 αδελφών που μαρτύρησαν στην Κύπρο.
Τα πλοία, που πήραν το όνομά τους από τους γιους του ταγματάρχη γιατρού, Νιχάτ Ιλχάν, κατέπλευσαν χθες στη Μεσόγειο για μια σημαντική αποστολή…
Τα ονόματα-σύμβολο του κυπριακού αγώνα θα γράψουν ξανά ιστορία στην καρδιά της Γαλάζιας Πατρίδας», γράφουν, αναφερόμενα σε αυτό που έγινε γνωστό ως «σφαγή της μπανιέρας», το 1963.
«Έλληνες έκαναν επιδρομή»
Αξίζει να σημειωθεί ότι η «σφαγή της μπανιέρας» θεωρείται μια από τις προσπάθειες της Άγκυρας να δικαιολογήσει την εισβολή στην Κύπρο και τις επακόλουθες εγκληματικές ενέργειες. Ένα από τα πιο διαβόητα τέτοια περιστατικά είναι αυτό που έγινε γνωστό το 1963 στη Λευκωσία.
Σύμφωνα με την τουρκική αφήγηση, Ελληνοκύπριοι δολοφόνησαν βάναυσα τα τρία μικρά παιδιά και τη σύζυγο του Τούρκου Νιχάτ Ιλχάν, στη μπανιέρα του σπιτιού τους.
«Το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου 1963, Έλληνες έκαναν επιδρομή στο σπίτι του ταγματάρχη Nihat İlhan στη Λευκωσία. Οι Έλληνες επιτιθέμενοι δολοφόνησαν τους τρεις γιους του Nihat Ilhan, τον Kutsi, τον Murat και τον Hakan, και τη σύζυγό του Mürüvvet στην μπανιέρα τους, όπου κρύβονταν», είχε αναφέρει τότε η τουρκική εφημερίδα Hurriyet.
Ωστόσο, η αλήθεια της τουρκικής αφήγησης αμφισβητήθηκε από αντικειμενικούς παρατηρητές και ερευνητές, με έναν εξ αυτόν να είναι και ο εξέχων τουρκοκύπριος δημοσιογράφος, Σενέρ Λεβέντ.
Ο Λεβέντ και η δημοσιογραφική του ομάδα στην εφημερίδα Afrika έχουν κάνει εκτεταμένη ερευνητική δημοσιογραφία για το τραγικό συμβάν, αποκαλύπτοντας τις ασυνέπειες και τις αντιφάσεις στην τουρκική αφήγηση.
Μάλιστα, δημοσίευσε άρθρο σχετικά με το θέμα το 2015, το οποίο αναδημοσιεύτηκε το 2018. Σε αυτό, αποκάλυψε ότι υπήρχαν αρκετές εκδοχές της φωτογραφίας της σφαγής της μπανιέρας:
«Η σφαγή του μπάνιου… Τρία παιδιά με τις αιματηρές μικρές πιτζάμες τους στην μπανιέρα… Και η μητέρα τους… Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που να μην επηρεάζεται από αυτό; Εάν ναι, δεν μπορούν να θεωρηθούν ανθρώπινοι. Η πιο οδυνηρή, η πιο τραγική ανάμνηση των Χριστουγέννων του 1963… Αυτή η φωτογραφία ταξίδεψε στον κόσμο…
Όλοι οι διάσημοι οργανισμοί Τύπου του κόσμου το δημοσίευσαν ως “ελληνική βαρβαρότητα” στην Κύπρο… Όλοι προσπάθησαν να αποδείξουν τις “επιθέσεις και σφαγές από Eλληνες εναντίον Τούρκων”.
Στη συνέχεια μετατρέψαμε το σπίτι όπου έγινε η σφαγή στο “Μουσείο Βαρβαρότητας”… Πήγαμε όλους τους μαθητές μας σε αυτό το μουσείο και τους είπαμε για την “ελληνική βαρβαρότητα”. Και το κάνουμε ακόμα.
Ανεξαρτήτως του ποιοι τελικά πάτησαν τη σκανδάλη, η σκηνοθεσία της εικόνας για σκοπούς προπαγάνδας ήταν πολύ σημαντική για να εντυπωθεί αποτελεσματικά το μήνυμα που ήθελαν να περάσουν», ανέφερε.
Παράλληλα, τόνισε:
«Ένας πρώην διοικητής της TMT (σ.σ. τουρκοκυπριακή τρομοκρατική οργάνωση) που ήταν παρών στη σκηνή του εγκλήματος παραδέχτηκε ότι οι πρώτες φωτογραφίες τραβήχτηκαν από την ΤΜΤ και είναι πολύ διαφορετικές από την εικόνα που έγινε τελικά διάσημη.
Ισχυρίζεται ότι στις πρώτες φωτογραφίες μόνο το πρόσωπο του μικρότερου παιδιού είναι ορατό και πως η ΤΜΤ άλλαξε τη θέση των πτωμάτων για να κάνει τις φωτογραφίες πιο «αποτελεσματικές».
Επιπλέον, αρκετές φωτογραφίες και βίντεο τραβήχτηκαν στη σκηνή μέρες μετά το πραγματικό γεγονός.
Προφανώς τα πτώματα δεν αφαιρέθηκαν αμέσως έτσι ώστε οι δημοσιογράφοι απ’ όλο τον κόσμο να έχουν την ευκαιρία να καταγράψουν και να μεταδώσουν το γεγονός».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ