Ο Ανδρέας Γεωργίου έχασε τη μητέρα του όταν ήταν μόλις 12 χρονών παιδάκι.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, έχει μιλήσει σε συνεντεύξεις για τη μητέρα του, η οποία και πέθανε από AIDS, σε μια εποχή που δεν υπήρχαν ακόμη τα κατάλληλα φάρμακα για την αντιμετώπιση της ασθένειας.
«28 χρόνια κι είσαι ακόμα γύρω» έγραψε ο Αντρέας Γεωργίου, συνοδεύοντας τη φράση του με μια κοινή τους φωτογραφία.
«Η μητέρα μου ήταν φορέας σε μια εποχή που δεν υπήρχε προστασία»
Ο ίδιος σε συνέντευξή του έχει εξομολογηθεί ότι η μητέρα του ήταν φορέας την εποχή που δεν υπήρχε προστασία και ότι τον ιό στο σπίτι τον πήγε ο μπαμπάς του.
«Τη μητέρα μου την έχασα στα 12 από AIDS και ο πατέρας μου πέθανε πριν από έξι χρόνια. Σε μια εποχή -το 1994 που πέθανε η μητέρα μου- που ήταν πολύ κλειστή η κοινωνία. Η μητέρα μου ήταν φορέας την εποχή που δεν υπήρχε προστασία. Σε μια τουριστική περιοχή της Κύπρου. Είχα έναν πατέρα καλλονό που περπατούσε στον δρόμο και έπεφτε ο γυναικείος πληθυσμός. Πολύ ωραίος άντρας, ήταν πάντα έξω γιατί ήταν ψαράς και έπρεπε να φέρνει το φαγητό στο σπίτι. Κατά καιρούς είχαμε εστιατόριο. Τον ιό στην οικογένεια τον έφερε ο μπαμπάς. Και όταν ανακάλυψε ότι έφερε τον ιό στο σπίτι και κόλλησε τη μητέρα μου, ήταν σαν να έπεσε μια βόμβα στο σπίτι μας.
Ένιωθα πάντα πιο μεγάλος και πάντα καταλάβαινα τι έλεγαν, ότι θα μείνουμε ορφανά, ότι θα καταστραφούμε και αυτό ήταν που με πείσμωνε. Είμαστε 4 αδέλφια και πολύ αγαπημένα. Είμαστε ο ένας, η δύναμη του άλλου.
Θύμωσα με τον πατέρα μου όταν έγινε αυτό με τη μητέρα μου κι έκανα επανάσταση. Πήγα μαζί της στο Λονδίνο, όσο έκανε θεραπεία, γιατί ένιωθα πως θα πεθάνει. Ήξερα πως είναι οι τελευταίες μου στιγμές μαζί της. Με έβαλε να της υποσχεθώ πως θα είμαι εντάξει και δίπλα στα αδέλφια μου. Όταν γύρισα είχα μεγάλο πρόβλημα με τον πατέρα μου. Του έλεγα σε μισώ. Μου έλεγε πως όταν φτάσω στην ηλικία του θα το καταλάβω. Τα τελευταία του χρόνια όμως ήρθαμε κοντά. Μιλούσαμε πολύ ανοιχτά για όλα. Δεν έχω αφήσει τίποτα μέσα μου, τα είπαμε όλα. Έφυγε πολύ ωραία», έχει πει.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ