Από τον Ιούλιο Καίσαρα έως τον Ούλοφ Πάλμε, μερικές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της ιστορίας έγιναν στόχος δολοφόνων, με τον θάνατό τους να αλλάζει αρκετές φορές τον ρου της ιστορίας.
Αναμφίβολα, η δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα, το 44 π.Χ., θεωρείται – και όχι άδικα – μια από τις πιο διάσημες δολοφονίες στην ιστορία, καθώς σηματοδότησε το τέλος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας και εγκαινίασε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Ο Καίσαρας μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου από μια ομάδα συγκλητικών με επικεφαλής τον Μάρκο Ιούνιο Βρούτο, οι οποίοι σχεδίαζαν για μήνες τη δολοφονία, φοβούμενοι ότι ο Καίσαρας γινόταν υπερβολικά ισχυρός.
Όπως λέγεται, ο Καίσαρας μαχαιρώθηκε τουλάχιστον 60 φορές, αλλά μόνο ένα από τα τραύματα ήταν θανάσιμο. Αμέσως μετά τον θάνατό του, ο ανιψιός του, Οκταβιανός, αφάνισε σε μεγάλο βαθμό τους διαβόητους συνωμότες, αναλαμβάνοντας τον έλεγχο της Ρώμης.
14 Απριλίου 1865 – Η δολοφονία του Αβραάμ Λίνκολν
Αιώνες αργότερα, στις 14 Απριλίου 1865, οι ΗΠΑ υπέστησαν μια ανεξίτηλη τραγωδία, τη δολοφονία του 16ου προέδρου τους, του Αβραάμ Λίνκολν.
Το βράδυ της δολοφονίας, ο Λίνκολν και η σύζυγός του Μαίρη ήταν επίτιμοι καλεσμένοι στο θέατρο, με τον εκτελεστή του, τον Τζον Γουίλκς Μπουθ, να παρακολουθεί τις κινήσεις προέδρου για αρκετές εβδομάδες, ενώ βρισκόταν στο κοινό του θεάτρου τη νύχτα της παράστασης.
Αφού άρχισε η παράσταση, γλίστρησε στο θεωρείο του προέδρου και πυροβόλησε εξ επαφής, τραυματίζοντας θανάσιμα τον πρόεδρο. Στη συνέχεια ο Μπουθ πήδηξε στη σκηνή και διέφυγε.
Αμέσως μετά τη δολοφονία του Λίνκολν, η κυβέρνηση βρέθηκε σε σύγχυση και το έθνος πάσχιζε να συμβιβαστεί με την τραγωδία, με τον Μπουθ τελικά να εκτελείται από στρατιώτες της Ένωσης στις 26 Απριλίου, ενώ οκτώ από τους συνεργούς του δικάστηκαν και κρίθηκαν ένοχοι για προδοσία.
Οι τέσσερις απαγχονίστηκαν και οι υπόλοιποι φυλακίστηκαν.
28 Ιουνίου 1914 – Η δολοφονία του Φραγκίσκου Φερδινάνδου
Φτάνοντας στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία, μια από τις δολοφονίες που αναμφίβολα συγκλόνισε τον κόσμο ήταν ο θάνατος του Φραγκίσκου Φερδινάνδου, που κατά τους μελετητές θεωρείται η αφορμή για να ξεσπάσει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Στις 28 Ιουνίου 1914, κατά τη διάρκεια αυτοκινητοπομπής, ο αρχιδούκας της Αυστρίας και διάδοχος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας έπεσε νεκρός από πυροβολισμό εξ επαφής, μαζί με τη γυναίκα του, Σοφί Χότεκ φον Χότκοβα.
Αυτουργός της επίθεσης του βασιλικού ζεύγους ήταν ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ, ένας 19χρονος Σερβοβόσνιος σπουδαστής, ο οποίος ήταν οπαδός της πανσλαβικής κίνησης.
Μετά ρίψη βόμβας κατά του βασιλικού ζεύγους, ο Πρίντσιπ πυροβόλησε τον αρχιδούκα και τη δούκισσα, ενώ προσπάθησε, χωρίς να τα καταφέρει, να αυτοκτονήσει, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης του τόνισε:
«Είμαι Γιουγκοσλάβος εθνικιστής που επιδιώκω την ενοποίηση όλων των Γιουγκοσλάβων και μου είναι αδιάφορη η μορφή του κράτους που θα δημιουργηθεί , αλλά θα πρέπει να είναι ανεξάρτητο από την Αυστρία».
20 Αυγούστου 1940 – Η δολοφονία του Λέων Τρότσκι
Η δολοφονία του Λέων Τρότσκι θεωρείται μέχρι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στην ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης.
Στις 20 Αυγούστου 1940, ο εξέχων μαρξιστής επαναστάτης και ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης δολοφονήθηκε άγρια στο σπίτι του στο Μεξικό. Η δολοφονία τελέστηκε από τον Ραμόν Μερκαντέρ, μετά από μήνες σχεδιασμού και παρακολούθησης.
Ο Μερκαντέρ κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στο σπίτι του Τρότσκι και να τον χτυπήσει θανάσιμα με παγοκόφτη, με τον Τρότσκι να δέχεται σοβαρό τραύμα στο κεφάλι και να αφήνει την τελευταία του πνοή μια ημέρα μετά.
Το κίνητρο πίσω από τη δολοφονία ήταν ο φόβος της σοβιετικής κυβέρνησης ότι η αντίθεση του Τρότσκι προς το σταλινικό καθεστώς θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια γενικευμένη αντεπανάσταση. Άλλωστε, ο Τρότσκι είχε εξοριστεί από τη Σοβιετική Ένωση το 1929, και στα χρόνια που ακολούθησαν είχε γίνει ειλικρινής επικριτής του σταλινικού καθεστώτος.
30 Ιανουαρίου 1948 – Η δολοφονία του Μαχάτμα Γκάντι
«Είναι καλύτερα να στέκεσαι όρθιος με σπασμένο και μπανταρισμένο κεφάλι, από το να σέρνεσαι με την κοιλιά για να γλιτώσεις το κεφάλι σου», έλεγε ο Μαχάτμα Γκάντι, ο οποίος δολοφονήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1948.
Ενώ βρισκόταν καθ’ οδόν για την απογευματινή του προσευχή, ο Γκάντι δέχθηκε την τελευταία δολοφονική επίθεση της ζωής του, καταλήγοντας νεκρός, από τα πυρά που δέχθηκε στο στήθος, από μια μπερέτα 9 χιλιοστών.
Δολοφόνος του δημοφιλούς Ινδού ηγέτη υπήρξε ο Ναθουράμ Γκόντσε, ένας φανατικός ομόθρησκός του, ο οποίος θεωρούσε την πολιτική του Γκάντι μια προδοτική πολιτική κατευνασμού.Κι αυτό γιατί ο Γκάντι έδινε τροφή για σκέψη μέσω των ομιλιών του για τον πόλεμο και την ειρήνη, την αγάπη και τη φιλία, τη θρησκεία, τη δύναμη της γνώσης και της συγχώρεσης, την ελευθερία, την πλεονεξία και τη βία, έννοιες οι οποίες εξακολουθούν να αποτελούν διδάγματα και έμπνευση μέχρι τις μέρες μας.
22 Νοεμβρίου 1963 – Η δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι
Στις 22 Νοεμβρίου 1963, ο κόσμος συγκλονίστηκε από την είδηση ότι ο πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι είχε δολοφονηθεί στο Ντάλας του Τέξας.
Λίγο μετά τις 12:30 το μεσημέρι, και ενώ επέβαινε με τη σύζυγό του Τζάκι σε μία ανοιχτή λιμουζίνα, ένας ελεύθερος σκοπευτής άνοιξε πυρ, με δυο σφαίρες να καρφώνονται στον αυχένα και στο κεφάλι του προέδρου, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή μόλις έφτασε σε παρακείμενο νοσοκομείο.
Αυτουργός της δολοφονίας θεωρήθηκε ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, κάτοικος του Ντάλας, ο οποίος συνελήφθη μερικές ώρες αργότερα. Δύο μέρες μετά, ο Όσβαλντ πυροβολήθηκε εξ επαφής από τον Τζακ Ρούμπι, ένα ντόπιο ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου, μέσα στο αστυνομικό τμήμα του Ντάλας.
Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τις κατά καιρούς θεωρίες, ο Όσβαλντ ήταν απλώς ένα όργανο, ένα πιόνι, πίσω από το οποίο πιστεύεται πως κρυβόταν η C.I.A. στην προσπάθειά της να απαλλαγεί από τον Κένεντι, που τη θεώρησε υπεύθυνη για το φιάσκο στον Κόλπο των Χοίρων στην Κούβα, ενώ κατ’ άλλους σχεδιαστές της δολοφονίας ήταν ακροδεξιοί Κουβανοί εξόριστοι, η σικελική μαφία, το Τίμστερς Γιούνιον, θεωρίες που μέχρι και σήμερα δεν έχουν επιβεβαιωθεί.
4 Απριλίου 1968 – Η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
Το μοιραίο απόγευμα της 4η Απριλίου 1968, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ βρισκόταν στο μπαλκόνι του δωματίου του, η σφαίρα από το όπλο κάποιου ελεύθερου σκοπευτή τον βρήκε στον λαιμό, για να καταλήξει να ανακοινώνεται κλινικά νεκρός μια ώρα αργότερα.
Ύποπτος για τη δολοφονία κρίθηκε ένας μικροεγκληματίας ονόματι Τζέιμς Ερλ Ρέι, τον οποίο αυτόπτες μάρτυρες είδαν να απομακρύνεται τρέχοντας από ένα οικοτροφείο δίπλα στο Λορέιν Μοτέλ, κουβαλώντας ένα πακέτο με το τουφέκι που χρησιμοποίησε, ένα στόχαστρο όπλου και ένα ζευγάρι κιάλια.
Ένα χρόνο αργότερα, ο Ρέι ομολόγησε την ενοχή του και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης ενενήντα εννιά ετών, με πλήρη απουσία μαρτύρων κατά τη διάρκεια της δίκης του. Λίγο καιρό αργότερα, ο Ρέι ανακάλεσε την ομολογία του, ισχυριζόμενος πως ήταν και ο ίδιος θύμα μιας μεγάλης συνωμοσίας, με την οικογένεια του Κινγκ να ζητά την επανεξέταση της υπόθεσής του, χωρίς παρόλα αυτά να βγαίνει κάποιο διαφορετικό πόρισμα.
9 Μαΐου 1978 – Η δολοφονία του Άλντο Μόρο
Στις 9 Μαΐου 1978, ο Άλντο Μόρο, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, απήχθη από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, μια ακροαριστερή τρομοκρατική οργάνωση, και παρέμεινε αιχμάλωτος για τις επόμενες 54 ημέρες σε διάφορες τοποθεσίες γύρω από τη Ρώμη, ενώ η ιταλική κυβέρνηση προσπαθούσε να διαπραγματευτεί την απελευθέρωσή του.
Στις 16 Μαΐου 1978, οι απαγωγείς του Μόρο ανακοίνωσαν τελικά ότι τον είχαν σκοτώσει.
Η δολοφονία του Άλντο Μόρο προκάλεσε σοκ σε ολόκληρη την Ιταλία και τον κόσμο, καθώς θεωρούνταn μια σημαντική προσωπικότητα της ιταλικής πολιτικής για δεκαετίες και έχαιρε μεγάλου σεβασμού τόσο από την αριστερά όσο και από τη δεξιά.
Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες ανέλαβαν αμέσως την ευθύνη για τον θάνατο του Μόρο, δηλώνοντας ότι τον σκότωσαν για να διαταράξουν τις διαπραγματεύσεις της ιταλικής κυβέρνησης μαζί τους, πυροδοτώντας μια μαζική αντιτρομοκρατική εκστρατεία με στόχο όχι μόνο τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, αλλά και άλλες ριζοσπαστικές αριστερές ομάδες.
28 Φεβρουαρίου 1986 – Η δολοφονία του Ούλοφ Πάλμε
Στις 28 Φεβρουαρίου 1986, ένα τραγικό γεγονός συνέβη στη Στοκχόλμη της Σουηδίας, όταν ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, Ούλοφ Πάλμε, δολοφονήθηκε.
Το μοιραίο βράδυ, ο Πάλμε και η σύζυγός του, Λίζμπεθ, επέστρεφαν με τα πόδια από τον κινηματογράφο, όταν δέχθηκαν επίθεση. Ο Πάλμε πυροβολήθηκε δύο φορές στην πλάτη και πέθανε λίγο αργότερα, ενώ η σύζυγός του δεν τραυματίστηκε.
Η δολοφονία συγκλόνισε το έθνος και ξεκίνησε μια τεράστια έρευνα για να βρεθεί ο δράστης. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, η υπόθεση παραμένει άλυτη, αν και έχουν ταυτοποιηθεί αρκετοί ύποπτοι, χωρίς να έχει καταδικαστεί κανένας.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ