Με άριστα αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ η Αλεξάνδρα Χοροζίδου – Τσανακτσίδου, μια μητέρα εννέα παιδιών!
Ειδικότερα, σύμφωνα με την «Espresso», η 41χρονη γυναίκα ορκίστηκε πριν από δύο εβδομάδες στην αίθουσα τελετών του ΑΠΘ, έχοντας δίπλα της την οικογένειά της.
Όπως είπε, η καθημερινότητά της είναι ιδιαίτερα απαιτητική, χρειάζεται συνεχή επαγρύπνηση, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτά που μένουν είναι η ψυχική πληρότητα και η ηθική ικανοποίηση.
«Μια μεγάλη οικογένεια θέλει καλή οργάνωση σε όλα τα επίπεδα και πολλή αφοσίωση και από τους δύο γονείς. Στη δική μας περίπτωση η επιλογή μας να μην εργαστώ -κατά τα πρώτα χρόνια- βοήθησε να επενδύσω όλο τον χρόνο μου στην οικογένεια. Κάθε παιδί είναι ξεχωριστή προσωπικότητα, θέλει χρόνο και προσοχή», ανέφερε η κα. Χοροζίδου – Τσανακτσίδου.
Όπως είπε, από τότε που έγινε μητέρα, έβρισκε ενδιαφέροντα και δραστηριότητες.
«Ήθελα να νιώθω “γεμάτη” και να καλλιεργώ το πνεύμα μου. Όταν αποφάσισα να σπουδάσω Ιστορία, επέλεξα να δώσω κατατακτήριες στη σχολή, αφού είχα ήδη ένα πτυχίο από το τμήμα Φυσικοθεραπείας του ΑΤΕΙ. Για ένα εξάμηνο διάβαζα συστηματικά και καθημερινά. Εξάλλου, ήμουν έγκυος και εκμεταλλεύτηκα το γεγονός ότι δεν έπρεπε να κουράζομαι πολύ, αξιοποιώντας το με μελέτη» τονίζει και συμπληρώνει:
«Είχα το όγδοο παιδάκι μας δύο μηνών όταν πήγα στο ΑΠΘ για να εξεταστώ και το πήρα μαζί μου, καθώς θήλαζα και δεν μπορούσα να το αφήσω για πολλές ώρες! Ολα
πήγαν καλά!
Όταν έμαθα ότι πέρασα τις εξετάσεις, σύντομα ξεκίνησα τη μελέτη, παίρνοντας σημειώσεις από συναδέλφους, καθώς εγώ δεν μπορούσα να πηγαίνω στις παραδόσεις. Διάβαζα και πάλι συστηματικά και καθημερινά, τις ώρες που θήλαζα, κοίμιζα το μωράκι μου ή τις ώρες της ξεκούρασης των παιδιών.
Οι ώρες μελέτης μπορεί να ήταν μια ή δυο τη μέρα, αλλά επειδή με ενδιέφεραν τα μαθήματα, τα εμπέδωνα. Πάντοτε προσάρμοζα το δικό μου πρόγραμμα στις ανάγκες της οικογένειας, προσπαθώντας να μην αφήσω κανέναν παραπονεμένο».
«Είχε χαρά και στιγμές κόπου»
Για τη 41χρονη μητέρα η περίοδος του εγκλεισμού ήταν μια ευκαιρία να παρακολουθήσει εξ αποστάσεως κάποια μαθήματα.
Στη συνέχεια, χρειάστηκε να παρακολουθήσει και κάποια υποχρεωτικά μαθήματα στο πανεπιστήμιο και να εκπονήσει εργασίες.
«Με λίγη βοήθεια από τους γονείς μου και τις μεγάλες κόρες μου, που φρόντιζαν τα μικρά όσο έλειπα, έγινε και αυτό. Και έτσι ολοκλήρωσα τις σπουδές μου! Ήταν μια περίοδος πολύ γεμάτη, είχε χαρά, αλλά είχε και στιγμές κόπου και συσσωρευμένης κούρασης. Σε τέτοιες στιγμές έκανα λίγο πίσω, ώστε να μην αποκάμω, και έπειτα συνέχιζα. Ο σύζυγός μου ήταν πάντοτε δίπλα μου σε όλη αυτή την προσπάθεια και με στήριζε όποτε λύγιζα», είπε.
Η κα. Χοροζίδου – Τσανακτσίδου τόνισε πως ήταν μεγάλο κίνητρο η σκέψη ότι θα έδινε το καλό παράδειγμα στα παιδιά της μέσα από την επιμονή και την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών.
Μάλιστα, η πολυπράγμων μητέρα δεν στάθηκε σε αυτό, αλλά έχει εκδώσει και δύο βιβλία!
«Το “Θαύμα εντός μου – Μέρες εγκυμοσύνης” είναι ένα βιωματικό βιβλίο, γραμμένο ως ημερολόγιο της όγδοης εγκυμοσύνης μου. Ένιωθα την ανάγκη να μοιραστώ τις ευλογίες της μητρότητας, της εγκυμοσύνης και του θηλασμού και με άλλες γυναίκες.
Εξάλλου, εδώ και πολλά χρόνια διατηρώ το προσωπικό ιστολόγιο https://momyof6.wordpress.com, όπου μοιράζομαι τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου ως μητέρα.
Το δεύτερο βιβλίο μου “Στις φλόγες του Αη Λια” είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, γραμμένο έπειτα από μακροχρόνια έρευνα για τα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα στη δυτική Μακεδονία, απ’ όπου κατάγομαι. Οι ιστορίες απλών ανθρώπων με ενέπνευσαν να τις γνωστοποιήσω, ως παράδειγμα ζωής και διάθεσης για αγώνα. Ένιωθα ένα χρέος να τις κρατήσω ζωντανές» αποκάλυψε.
Πλέον, η 41χρονη μητέρα κάνει σχέδια για το μέλλον, έχοντας στα χέρια της το πτυχίο της.
«Προχωρώ στο επόμενο βήμα μου, που δεν είναι άλλο από την πιστοποίησή μου ως personal – life coach, με σκοπό να υποστηρίξω και να βοηθήσω μητέρες και άλλες γυναίκες να πετύχουν τους στόχους τους και να βελτιώσουν όποιους τομείς της ζωής τους επιθυμούν.
Ήδη ολοκληρώνω την πρακτική μου και σκοπεύω να ξεκινήσω άμεσα να εργάζομαι.
Νιώθω τη χάρη του Θεού να με βοηθάει και να με στηρίζει, γιατί είναι πολλές οι δυσκολίες και οι αντιξοότητες που προκύπτουν καθημερινά. Με πίστη και με ελπίδα συνεχίζουμε», κατέληξε.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ