Το 2015, ο Σήφης Δασκαλάκης πήρε την απόφαση να σταματήσει το ποδόσφαιρο σε ηλικία 33 ετών.
Εκτοτε δεν ασχολήθηκε με το άθλημα. Ούτε προπονητικά, ούτε από κάποιο άλλο πόστο. Απομακρύνθηκε εντελώς…
Ωστόσο, δεν μπορούσε να μην ασχοληθεί και να μη συμμετέχει στην Κίνηση των Ελεύθερων ποδοσφαιριστών.
«Συμμετέχω, γιατί αφενός θέλω να υποστηρίξω την κίνηση και αφετέρου γιατί και εγώ έχω χάσει χρήματα», δηλώνει αρχικά στο mynews.gr ο 40χρονος πλέον, πρώην τερματοφύλακας των ΟΦΗ, Ολυμπιακού, Βέροιας και Εργοτέλη.
Αλλωστε, το όλο θέμα, δεν είναι πλέον ποδοσφαιρικό. Εχει ξεφύγει από τα στενά ποδοσφαιρικά όρια. Είναι κοινωνικό ζήτημα.
Ο Δασκαλάκης μιλά έξω από τα… δόντια, επιχειρώντας να αφυπνίσει συνειδήσεις, να χτυπήσει ξανά το… καμπανάκι και να επιχειρήσει να κάνει κάποιους να ασχοληθούν επιτέλους σοβαρά με το ζήτημα.
«Πρέπει να σταματήσει η αλητεία στον χώρο του ποδοσφαίρου»
Ολοι τους, όσοι συμμετέχουν στην “Κίνηση”, δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να πέσει στη λήθη ο θάνατος του Νίκου Τσουμάνη, που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή.
Θέλουν να σταματήσει επιτέλους το “γαϊτανάκι” των υποθέσεων με τα χαμένα χρήματα των ποδοσφαιριστών.
Θέλουν να στείλουν το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, προκειμένου να βρεθούν ουσιαστικές λύσεις.
«Πρέπει να σταματήσει η αλητεία στον χώρο του ποδοσφαίρου», υποστηρίζει ο Δασκαλάκης, μιλώντας έξω από τα… δόντια.
«Δόξα τον Θεό, προσωπικά, είχα κι άλλη δουλειά να κάνω, μετά το ποδόσφαιρο. Είχαμε οικογενειακή επιχείρηση, αλλά γιατί να χάσω τα χρήματά μου στην τελική; Δεν τα δούλεψα; Δεν τα δικαιούμαι;
Εγώ έχω να λαμβάνω 60.000 ευρώ. Δεν τα πήρα ποτέ, ωστόσο ακόμη και 5.000 ή 10.000 ευρώ να είναι, δεν έχει σημασία. Τα έχουν δουλέψει και τα έχουν ανάγκη. Δεν πρέπει να τα πάρουν;
Ο κάθε ποδοσφαιριστής μπορεί να τα κάνει ότι θέλει, το θέμα είναι να τα πάρει, αφού τα δικαιούται.
Δεν πρέπει να κρίνουμε το τι θα κάνει ο καθένας τα χρήματά του, αλλά το γεγονός ότι θα πρέπει να πληρωθεί για τη δουλειά, την οποία κάνει.
Προσωπικά, αν δεν υπήρχε αυτή η οικογενειακή δουλειά, την οποία έχω, θα είχα και εγώ τα προβλήματά μου.
Ωστόσο, δεν είμαι εγώ το θέμα, είναι όλα τα παιδιά, που αντιμετωπίζουν προβλήματα σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Είναι όλα τα παιδιά, που έχασαν χρήματα από τον χώρο του ποδοσφαίρου ή τα παιδιά σε μικρότερες κατηγορίες, τα οποία προσπαθούν να επιβιώσουν.
Ο ποδοσφαιριστής έχει, άλλωστε, ημερομηνία λήξης. Το θέμα είναι από εκεί και πέρα τι μπορείς να κάνεις.
Εδώ αντιμετωπίζουν προβλήματα ποδοσφαιριστές, οι οποίοι πήραν χρήματα στην ώρα τους.
Είναι ανθρώπινο όταν τελειώνει το ποδόσφαιρο, να μην ξέρουν τι να κάνουν.
Είναι άσχημο. Δυστυχώς, για τον υπόλοιπο κόσμο, στον χώρο του ποδοσφαίρου υπάρχει η χρυσόσκονη.
Το ποδόσφαιρο είναι η χρυσόσκονη με τα σκ…ά», υποστηρίζει με νόημα ο Σήφης Δασκαλάκης.
«Είμαστε παράλογοι; Είμαστε υπερβολικοί; Τίθεται θέμα επιβίωσης»
Δεν στάθηκε μόνο εκεί, αλλά ο Σήφης Δασκαλάκης συνέχισε τις σκέψεις του, μιλώντας στο mynews.gr για το φλέγον ζήτημα:
«Ο ποδοσφαιριστής στην ουσία τι είναι; Ιδιωτικός υπάλληλος. Δουλεύει σε ανώνυμη εταιρία.
Επίσης, κανείς δεν ξέρει τι ανάγκες έχει ο καθένας. Για πολλά παιδιά τίθεται βιοποριστικό πρόβλημα. Είναι θέμα επιβίωσης.
Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να παίρνει τα λεφτά στην ώρα του. Δουλεύεις; Πρέπει να πληρωθείς. Δεν γίνεται να διαλύονται ομάδες και να χάνονται λεφτά από τους ποδοσφαιριστές.
Δεν θέλω να αναφερθώ σε γεγονότα, στα οποία δυστυχώς ο Χρήστος Μπούρμπος βγήκε αληθινός. Κάποιοι τον λοιδώρησαν τότε και τον κορόιδευαν, όταν είπε ότι φοβάται να μην υπάρξουν… αυτοκτονίες.
Το ένα, άλλωστε, φέρνει το άλλο. Είμαστε παράλογοι; Είμαστε υπερβολικοί; Δεν πρέπει κάποιος πρέπει να μεριμνήσει γι’ αυτό;
Στην τελική, οι ομάδες είναι προστατευμένες και οι ποδοσφαιριστές είναι απροστάτευτοι.
Ως διά μαγείας, όμως, τα λεφτά χάνονται. Πού χάθηκαν; Ποιοι ευθύνονται; Δεν υπάρχουν ευθύνες;
Δεν ξέρω, αν η ΕΠΟ ή το κράτος πρέπει να μεριμνήσει. Τα τελευταία χρόνια απέχω από το ποδόσφαιρο και συν τοις άλλοις δεν είμαι επίσης νομικός, αλλά δεν είναι δυνατόν να διαλύεται μία εταιρία και να χάνονται λεφτά. Ποιος πρέπει να παρέμβει; Δεν υπάρχουν νόμοι;
Δεν πρέπει να γίνει κάτι; Δεν πρέπει το κράτος να ασχοληθεί;
Πόσα είναι τα χρήματα, που οφείλονται στον καθένα; Ποιες ομάδες είναι; Υπάρχουν; Τί γίνεται εδώ; Επειδή άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, πρέπει να χαθούν τα χρήματα;
Το κράτος ή ΕΠΟ, δεν πρέπει να ασχοληθούν; Δεν πρέπει να στριμώξουν τις ομάδες, τις όποιες ομάδες; Ας μην τους δώσει όσα είναι να πάρουν από το Στοίχημα ή από τις χορηγίες και να τα πάρουν οι ποδοσφαιριστές, που έχουν να λαμβάνουν. Δηλαδή, δεν πρέπει να γίνει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση; Αυτό διερωτώμαι τόσα χρόνια.
Το κακό είναι, όμως, ότι δυστυχώς κοροϊδευόμαστε.
Γιατί οι ομάδες υπάρχουν, συνεχίζουν μάλλον να υπάρχουν, αλλά οι ποδοσφαιριστές δεν μπορούν να βρούν το δίκαιο τους πουθενά».
«Είμαστε μαλ…ες οι Ελληνες;»
Εσχάτως, παρατηρείται και το εξής φαινόμενο. Οι Ελληνες ποδοσφαιριστές να διεκδικούν τα χρήματά τους, τα δικαστήρια να χρονοτριβούν, να περνούν τα χρόνια, να μην κερδίζονται υποθέσεις και οι ξένοι ποδοσφαιριστές, να κινούνται δικαστικά μέσω FIFA/UEFA και να παίρνουν αυτά τα δικαιούνται.
«Αρα, τι; Είμαστε τα καλά παιδιά; Είμαστε μαλ…ες οι Ελληνες; Γιατί να συμβαίνει αυτό;
Δεν πρέπει να ασχοληθεί κανείς με αυτούς τους ανθρώπους, που έχουν δουλέψει και έχουν να πάρουν αυτά, που δικαιούνται;», αναρωτάται ο 40χρονος πρώην γκολκίπερ, περιμένοντας άμεσα να δοθούν καίριες και ουσιαστικές απαντήσεις με… λύσεις στο τεράστιο αυτό πρόβλημα.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ