Αυτόπτες μάρτυρες του θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου, τον Σεπτέμβρη του 2018, κατέθεσαν στη σημερινή ακροαματική διαδικασία της υπόθεσης.
Ο μάρτυρας ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τα σοβαρότερα δεν είναι οι εκδορές, αλλά τα χτυπήματα στο κεφάλι. Αυτά που δέχθηκε δηλαδή στο πρώτο στάδιο, κατά την έξοδο του από τη τζαμαρία. Αυτά μπορώ να συνδέσω με ασφάλεια με το θάνατο. Το δεύτερο στάδιο, κατά τη σύλληψη του, είναι τραύματα στα χέρια και στα πόδια, είναι τα πιο ελαφρά τραύματα που υπήρχαν».
Η συνταξιούχος αστυνομικός που κατέθεσε στο δικαστήριο, αυτόπτης μάρτυρας της επίθεσης είπε στην κατάθεσή της:
«Η εντύπωση μου ήταν ότι τον σκότωσαν στο ξύλο. Και πολύ πιο γρήγορα θα μπορούσε να είχε φύγει από τη ζωή. Ήταν πολύ δυνατά τα χτυπήματα. Τους φώναζα «θα τον σκοτώσετε και επέμεναν έξαλλοι». Αισθανόμουν ότι τον χτυπούσαν με τέτοιο τρόπο για να τον τιμωρήσουν. Ήταν η οργή… Είχε ορθάνοιχτα τα μάτια του και ήταν καρφωμένα στα δικά μου και τα χείλη του τρεμόπαιζαν… Είδα έναν κύριο να πετάει κάτι πάνω στη βιτρίνα, μάλλον πέτρα, 3-4 φορές. Θεώρησα ότι κάποιον ήθελε να βρει με αυτή. Είδα τη βιτρίνα θρυμματισμένη και έναν νεαρό στην προθήκη να προσπαθεί να βγει. Ήταν κατατρομαγμένος, πανικοβλημένος και προσπαθούσε να βγει. Ο ίδιος κύριος και ένας άλλος κλωτσώντας τον τόσο δυνατά που το κεφάλι του τιναζότανε και πήγαινε πίσω. Φώναζα «έλεος, θα τον σκοτώσετε! Σταματήστε!». Πλησίασα σε απόσταση δύο μέτρων. Είδα τον πρώτο κύριο να ρίχνει μια κλωτσιά και πέφτει ένα μεγάλο κομμάτι τζάμι στο κεφάλι του νεαρού ο οποίος έπιασε το λαιμό του. Φώναζα «καρατομήθηκε!». Εγώ ούρλιαζα και έκλεισα τα μάτια. Όταν τα άνοιξα, είδα το νεαρό στο πεζοδρόμιο και αυτοί έξαλλοι έβριζαν και τον χτυπούσαν. Φώναζα εγώ. Μπροστά από εμένα ένας κύριος προσπαθούσε να τους απωθήσει και εγώ ήμουν από πίσω του. Δεν θα το ξεχάσω…. Ο νεαρός είχε ορθάνοιχτα τα μάτια του και ήταν καρφωμένα στα δικά μου και τα χείλη του τρεμόπαιζαν.
Δεν μπορούσα να συνέλθω για μήνες. Σαν να ήθελε κάτι να μου πει. «Βοήθεια» ίσως; Ήταν παρά πολύ κοντά μου. Ακόμα τον θυμάμαι. Ήταν καταματωμένος παντού… Παντού αίματα. Και την ώρα που έπεσε το μεγάλο κομμάτι από τη τζαμαρία…. Και συνέχιζαν να τον κλωτσούσαν. Τα χέρια του ήταν πάνω στα τζάμια. Εκ των υστέρων μάθαμε ότι κρατούσε μαχαίρι. Δεν είδα εγώ κανένα μαχαίρι».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ