Μουσικός παραγωγός, συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής…
Μετρά μάλιστα περισσότερους από 20 προσωπικούς δίσκους ως ερμηνευτής, αλλά και 14 ως αποκλειστικός συνθέτης.
Εχει συνεργαστεί με τα κορυφαία ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου.
Ο Λάκης Παπαδόπουλος, ο Λάκης “με τα ψηλά ρεβέρ”, στο mynews.gr.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΣΜΠΑΡΕΛΑΣ
ΒΙΝΤΕΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΘΟΔΩΡΗΣ ΣΟΥΒΑΡΛΗΣ
ΝΤΑΡΙΑ ΚΕΣΟΒΑ
Δεν αφήσαμε την ευκαιρία να πάει χαμένη για να κάνουμε μία κουβέντα μαζί του, με αφορμή την πρόσφατη παρουσία του στη Θεσσαλονίκη για την αντιπολεμική συναυλία.
Μία συνέντευξη για τη ζωή του, αλλά και για το μεγάλος του πάθος, τη μουσική.
Το… χόμπι, που έγινε επάγγελμα, όπως είπε.
Αλλωστε, ο ίδιος χαρακτήρισε τον εαυτό του, ως θαυμαστή της μουσικής, αν και ανησυχεί ιδιαίτερα για την πορεία της.
Τα μελαγχολικά τραγούδια, οι συνεργασίες και οι αγαπημένοι καλλιτέχνες, η σάτιρα, η ραπ και άλλα πολλά…
«Το κέφι μπορείς να το βρεις και σε μία μελαγχολία», δήλωσε με νόημα.
Του αρέσουν οι πλάκες, τα πειράγματα, αλλά και τα ταξίδια.
Πλέον, είναι και χειμερινός κολυμβητής, ενώ δηλώνει κάθετος ενάντια σε κάθε μορφή βίας.
«Να μη ζήσουμε λίγο τη χαρά στη ζωή μας; Πρέπει να μας αποδεκατίσει και το κανόνι του άλλου, επειδή έχει πιο πολλά κανόνια;», αναρωτιέται, με αφορμή τα όσα συμβαίνουν.
«Ολο κάτι ξεχνάω»
- Καταρχάς, τι κάνει αυτή την εποχή ο Λάκης Παπαδόπουλος; Βρεθήκατε στη Θεσσαλονίκη για την αντιπολεμική συναυλία…
«Ηταν πετυχημένη. Το σημαντικό ήταν, ότι όλα έγιναν για να περάσουμε ένα μήνυμα κατά του πολέμου, αλλά και για τους ανθρώπους, που χάνονται τόσο άδικα. Φταίνε; Δεν φταίνε σε τίποτα…». - Εγκαινιάσατε με τον καλύτερο τρόπο τη συνεργασία σας με το Ogdoo Music Group… Το τραγούδι “Γιόκα μου”, πως προέκυψε;
«Ηταν ουσιαστικά προπομπός ενός cd, που φέρει την ονομασία “Ολο κάτι ξεχνάω”. Είναι προσωπικό μου ιδίωμα (γέλια). Πάντα, ξεχνάω κάτι. Οπως για παράδειγμα, στην πορεία, ξέχασα δύο-τρία τραγούδια. Τραγουδάρες. Βρήκαμε τελικά τη λύση. Από εδώ, από εκεί… μπήκαν.
Το Ogdoo είναι μία νέα εταιρία. Πιστεύω, ότι θα πάμε πολύ καλά.
Είμαι σίγουρος. Ηδη, έχει δρομολογηθεί μία σειρά από δίσκους, το λέμε παλιά έτσι, από δουλειές συναδέρφων, που πάνε πολύ καλά.
Τώρα, όσον αφορά το “Γιόκα μου”. Είναι χαρά μου. Είναι από μία νέα συνάδερφο, στιχουργό-ποιήτρια. Η Μαρία Μπακιρτζή έγραψε τα λόγια.
Μετά απ’ αυτό, ο Λάκης είναι απροσδιόριστος. Οπως σε κάθε δίσκο, δεν έχει συνάφεια το ένα τραγούδι με το άλλο. Μπορεί και να έχει, βέβαια, με ορισμένες συνεργασίες μέσα…». - Λινοτύπης και δημοσιογράφος. Πώς και δεν ακολουθήσατε τον δρόμο των μέσων ενημέρωσης; Για µία περίοδο βγάζατε και την εφημερίδα του πατέρα σας, µε τίτλο «Ελληνική Ηχώ», έτσι;
«Δεν μου πήγαινε… Εχω καλή γραφή, γράφω καλύτερα από το να μιλάω, ωστόσο έμπλεξα με τη μουσική και τα συγκροτήματα.
Μου είχε πάρει το μυαλό η μουσική. Γράφτηκε στο όνομά μου η εφημερίδα, λόγω σύνταξης του πατέρα μου, αλλά ιδέα δεν είχα.
Που και που έγραφα ένα κείμενο. Πάντα, με ενδιέφερε η μουσική. Ανέκαθεν… μόνο μουσική είχα στο νου μου». - Τι σας τράβηξε στη μουσική; Γιατί… επιλέξατε τη μουσική;
«Για τη μουσική. Το τραγούδι πιο πολύ, το ίδιο. Η αίσθηση αυτή. Ο στίχος».
«Πάει και έρχεται η μουσική»
- Υπηρετήσατε ουσιαστικά τη ροκ σκηνή, αλλά συνεργαστήκατε και με λαϊκούς τραγουδιστές, με μεγάλα ονόματα, αλλά και ποπ. Πώς έγινε αυτό;
«Σαν Ελληνας, ασχολήθηκα και ασχολούμαι με τα… της Ελλάδας. Η Ελλάδα έχει πολύ λαϊκό και λιγότερο έντεχνο.
Τα νέα παιδιά έχουν πλέον το τραπ και λίγο τζαζ.
Πάει και έρχεται η μουσική. Το κυρίαρχο είναι τα ελαφρολαϊκά πολλά χρόνια τώρα…». - Μουσικός παραγωγός, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδοποιός. Αν τα βάζαμε σε μία σειρά προτίμησης;
«Τίποτα. Θαυμαστής της μουσικής». - Καλύτερη συνεργασία;
«Με την Αρλέτα, τον Μητσιά, τον Μαργαρίτη, τον Παπακωνσταντίνου. Με πολλούς… Με όλους σχεδόν έχω τραγουδήσει και έχω συνεργαστεί. Τι να πρωτοθυμηθώ».
Ρεβέρ γυρισμένα ανάποδα: Ετσι… έγραψε
- Κάποια στιγμή, σε συναυλία εμφανιστήκατε με τα ρεβέρ του παντελονιού γυρισμένα ανάποδα. Μήνυμα ή τρέλα της στιγμής;
«Ηταν μία τρέλα της στιγμής. Το δέχτηκε η εταιρία και έτσι έγινε. Ετσι… έγραψε».
«Τραγούδι ριζοσπαστικό»
- Γράψατε τη μουσική για τον Κουρσάρο με Παύλο Μάτεση. Διάβασα πως ήταν ο οδηγός για την πορεία σας… Ηταν το σήμα κατατεθέν σας;
«Αυτό ξεκίνησε την πορεία μου. Ηταν τραγούδι ριζοσπαστικό στο κατεστημένο. Τραγουδιστές, όπως ο Παπακωνσταντίνου βαφτίστηκαν ροκ.Αλλωστε, ο Παπακωνσταντίνου την είχε τη μουσική. Τα τραγούδια βέβαια δεν ήταν ροκ. Οι εταιρίες, ωστόσο, ακολουθούν και τι γίνεται έξω. Εκείνη την εποχή, βγήκε προς τα έξω ότι ήταν της εποχής, ότι ήταν στη μόδα το ροκ. Δεν είχε μόνο τον Κουρσάρο μέσα. Είχε και άλλα καλά.
Ο Παπακωνσταντίνου είναι έμπειρος τραγουδιστής.
Ξέρεις, πολύ καλός μάλιστα ήταν και στα ιταλικά. Ξέρεις, έχουμε κάνει και έναν δίσκο στα ιταλικά, τα “Το Πικάπ του Λάκη”. Είμαι σε διάφορα είδη, κάνω διάφορα». - Η έμπνευση για τον Κουρσάρο;
«Ηταν ο Παύλος Μάτεσης. Είχα, βέβαια, πολύ κοντά και τον αδερφό μου. Γνωστός παραγωγός, ήταν διευθυντής ήχου στην ΕΡΤ. Στον Θεοδωράκη, στον Λεοντή, στον Ανδρεόπουλο. Πίσω από τον Γιάννη κρέμεται ο ήχος όλος. Ηταν ιδέα δική του, ήταν κουμπάρος του Μάτεση. Ηρθε σε επαφή μαζί του.
Μεγάλος συγγραφέας, χαμηλών τόνων, μεταφραστής, με διασκευές μπόλικες ξένων έργων.
Εκεί ο Μάτεσης έβγαλε και το ταλέντο του, ως ποιητής. Σπουδαίο ταλέντο. Ταπεινός…
Δεν ήθελε να βγει πιο έξω. Σε όσα μπλέχτηκε, ήταν πάντως κορυφαίος». - Σας λέει κάτι το νέο ελληνικό τραγούδι, που γράφεται σήμερα;
«Ωραίο είναι… Πάντα, ήταν ωραίο. Κοίταξε, πιο πολύ μελαγχολικά τραγούδια μου αρέσουν.
Δεν μου αρέσουν τα τραγούδια του κεφιού. Το κέφι μπορείς, άλλωστε, να το βρεις και σε μία μελαγχολία. Δεν έχει σημασία.
Τραγούδια γλεντιού δεν μου αρέσουν.
Είναι χτυπητά θα έλεγα. Αντιπροτείνω ίσως περισσότερο σατιρικά, όπως το “Γοριλάκι”, “Εφυγε η γυναίκα μου από το σπίτι”, το “Γατόνι”, καθώς επίσης και μπαλάντες.
Η Ελλάδα έχει συνθέτες πολλούς, οι οποίοι ασχολήθηκαν με μπαλάντες».
«Αν καταργηθούν και τα ωδεία, δεν θα υπάρχει πια τραγούδι»
- Βγαίνουν πλέον τραγούδια… διαχρονικά;
«Πάντα βγαίνουν διαχρονικά τραγούδια, αλλά αυτή την εποχή, δεν υπάρχει κάποιος να τα προωθήσει…
Δηλαδή οι εταιρίες δεν προωθούν, διότι έχουν κλείσει οι πιο πολλές, αλλά και αυτές, που έμειναν, προωθούν πολύ λαϊκό και ραπ.
Δεν ξέρω, καταρχάς, αν θα συνεχίσει να υπάρχει το τραγούδι. Αν καταργηθούν και τα ωδεία, δεν θα υπάρχει πια τραγούδι». - Είστε απαισιόδοξος;
«Οχι, δεν είμαι. Απλά, το άκουσα προ ημερών και λέω μπας και συμβεί, έτσι;». - Είχατε πάθος με τους Beatles. Γιατί;
«Είναι έρωτας, πάθος, θρησκεία, αρρώστια». - Αγαπημένος Ελληνας τραγουδιστής;
«Πολλοί μου αρέσουν. Δεν είναι μόνο ένας. Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Ξυλούρης. Πολλοί. Η Βέμπο…». - Καλύτερος φίλος από τη δουλειά;
«Η Αρλέτα». - Με ποιους 2-3 θα κάνατε περιοδείες για χρόνια;
«Για χρόνια…; Με κανέναν (γέλια).
Ηδη, έκανα πολλά χρόνια περιοδείες.
Αν με ρωτάς για τώρα, με τα παιδιά, που είμαστε μαζί, τον Μηλιώκα, τον Ζιώγαλα, τον Γιοκαρίνη». - Απειρες συναυλίες… Κάθε μία ήταν ξεχωριστή σίγουρα. Τι κάνει ένας καλλιτέχνης πριν; Τι σκέφτεται; Τον απασχολεί κάτι;
«Εμένα τίποτα απολύτως. Το μόνο που σκέφτομαι είναι να πάει καλά η συναυλία, να έρθει κόσμος». - Μεγαλύτερη χαρά πήρατε όταν…
«Οταν ερχόταν κόσμος στις συναυλίες (γέλια). Επίσης, μεγάλη χαρά θα είναι να έχω μία ιδιωτική ζωή, πολύ ήρεμη και χαρούμενη».
Οταν τρόμαξε με τον σεισμό στην Αθήνα
- Μεγαλύτερος φόβος που νιώσατε;
«Φόβος που ένιωσα; Εχω δει κάτι όνειρα. Αγρια όνειρα. Ισως, ξέρεις πότε…;
Τρόμαξα, όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός στην Αθήνα. Ημουν στον 7ο όροφο. Κουνιόντουσαν όλα.
Θυμάμαι το κτίριο πήγαινε κάπως…
Αν έφευγαν τα μπετά και τα τούβλα, θα φεύγαμε στο ισόγειο από τη μία στιγμή στην άλλη, με τα τούβλα από πάνω μου.
Εκεί τρόμαξα. Λέω, τι γίνεται; Είναι άσχημο πράγμα ο σεισμός». - Ποιο τραγούδι, θα σας μείνει αξέχαστο και γιατί;
«Πολλά, από πολλούς. Απ’ όλους τους Ελληνες καλλιτέχνες και τους ξένους άλλο τόσο δηλαδή. Δεν μπορώ να διαλέξω. Από πιο νέους, από Χατζιδακικούς, Θεοδωρακικούς. Κι από ξένους; Αλλο τόσο». - Τι έχετε κερδίσει απ’ όλα αυτά τα χρόνια παρουσίας στον χώρο; Ποιο είναι το πλέον σημαντικό;
«Είναι ο σεβασμός. Εκτιμούν το άτομό μου».
«Οι ραπάδες έχουν ταλέντο, αλλά δεν έχουν διαβάσει ποίηση»
- Τι πιστεύετε για τους ανθρώπους; Μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο;
«Ο άνθρωπος είναι εξαιρετικό κατασκεύασμα. Μεγάλη ευκρίνεια διανόησης. Αν ακολουθήσει τον… νόμο, τον ήρεμο δρόμο, μπορεί να κάνει θαύματα. Δεν περίμενα μέσα σε 5-10 χρόνια να γίνουν αυτά, που έχουν γίνει, να φτάσουμε σε τέτοιο επίπεδο, κυρίως με την τεχνολογία. Αυτό που περιμένω πλέον, δεν ξέρω αν θα γίνει είναι και ο… διακτινισμός.
Αν γίνει κι αυτό, έχουν γίνει όλα. Στην έμπνευση, πάλι προχωράει…
Οι ραπάδες κάνουν ιστορίες, δεν είναι άσχημα, αλλά είναι παιδιά, που δεν έχουν διαβάσει ποίηση.
Και… γράφουν, όπως είναι στην παρέα τους, δίνοντας βάση στον πλούτο, μειώνοντας τις γυναίκες, ενώ έχουν το ταλέντο». - Είναι βιωματικά όσα τραγούδια έχετε γράψει;
«Οχι, μόνο. Και βιωματικά, αλλά ήταν και το… κάθε τι, που με ενέπνευσε. Διαβάζοντας ένα βιβλίο, βλέποντας τηλεόραση».
«Στο μπάνιο, στο ασανσέρ, στην κουζίνα, στη ντουλάπα μέσα»
- Εχετε γράψει σε περίεργα μέρη μουσική. Ακόμη και στο ασανσέρ. Ισχύει αυτό…;
«Ναι, ναι. Στο ασανσέρ και στην κουζίνα, στη ντουλάπα μέσα! Στο μπάνιο… έχω γράψει τα περισσότερα σατιρικά.
Στο πατάρι. Εχω κοιμηθεί με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω, για να βγάλω μαλλιά, αλλά αυτά έπεσαν. Αντί να βγάλω, έπεσαν.
Φοράω περούκα, τώρα (γέλια).
Πέρα από τη μουσική, μου αρέσει και η πλάκα, μ’ αρέσει να γελάω». - Τραγουδιστής και τραγουδοποιός. Εχουν διαφορά;
«Ο τραγουδοποιός θέλει να παίρνει όλο το πακέτο. Γράφει και τον στίχο μόνος του και το τραγούδι. Ο τραγουδιστής παίρνει όλο το πακέτο, γιατί εκεί πάνε τα πολλά λεφτά. Συνήθως, τους τραγουδοποιούς θα τους δεις με μαύρα ρούχα, με πικρό χαμόγελο, στεναχωρημένοι πάντα, τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα.
Οι τραγουδιστές φορούν πιο φωσφορούχα. Εμένα, μου αρέσουν τα πολύχρωμα…».
«Πρέπει να μας αποδεκατίσει και το κανόνι
του άλλου, επειδή έχει πιο πολλά κανόνια;»
- Ασχολείστε καθόλου με το πολιτικό… γίγνεσθαι; Εχετε δηλώσει απολιτίκ…
«Ασχολούμαι. Πώς δεν ασχολούμαι; Ολος ο κόσμος ασχολείται. Δεν μου αρέσει η βία.
Αρα, δεν μου αρέσει αυτό που έκανε ο Ρώσος. Παλιότερα, βέβαια, δεν είχαμε τότε τηλεόραση σε τέτοιο βαθμό, όπως τώρα.
Δηλαδή, από την άλλη, οι Αμερικάνοι, έκαναν αυτά που έκαναν στο Ιράκ. Δεν τα βλέπαμε τόσο άγρια, όπως τώρα…Ο ένας προσπαθεί να τα ρίξει στον άλλο. Γεγονός είναι ότι έχουμε κάποια χρονάκια στη ζωή μας. Να μη τα ζήσουμε ήρεμα; Υπάρχουν αρρώστιες, ατυχήματα. Να μη ζήσουμε λίγο χαρά στη ζωή μας; Πρέπει να μας αποδεκατίσει και το κανόνι του άλλου, επειδή έχει πιο πολλά κανόνια;
Είμαι εντελώς κάθετος όσον αφορά τη βία. Λένε, να γίνει πόλεμος για να έχουμε ειρήνη. Πάντα, έτσι δεν λένε;
Ρώτα τα χαμένα κορμιά, τους ανθρώπους, που χάθηκαν, ένθεν και ένθεν. Εσύ ζεις ειρήνη, αλλά σε κάθε σπίτι έχει φύγει τουλάχιστον ένα άτομο».
«Ο καιρός, που έχουμε, είναι υγεία, είναι ζωή»
- Πώς θα σχολιάζατε την κατάσταση στην ελληνική κοινωνία;
«Περιφερειακοί είμαστε. Περιφερειακή δύναμη. Είμαστε λίγοι μπροστά στα δισεκατομμύρια του πληθυσμού στη γη.
Εχουμε, όμως, το καλύτερο κλίμα, τα καλύτερα νησιά, τα καλύτερα μέρη. Είμαστε προνομιούχοι όσον αφορά την τοποθεσία.
Από την άλλη, πιστεύω, ότι η θάλασσα, το μπάνιο δεν είναι μόνο για 1.5 μήνα.
Πρόπερσι, που είχα κοντά θάλασσα, κάπου στον Μαραθώνα, που ήμουν μόνος, έγινα και χειμερινός κολυμβητής.
Ούτε συνάχι, ούτε τίποτα. Εβγαινα με φανελάκι και οι άλλοι ήταν με παλτά, κασκόλ και με καπέλα.Δεν το έχουμε καταλάβει, ότι η θάλασσα είναι η υγεία μας. Ο καιρός, που έχουμε είναι υγεία, είναι ζωή».
- Κορωνοϊός. Πώς το βιώσατε; Επηρέασε;
«Πολύ… Η μάσκα… Ολα αυτά επηρέασαν. Από την άλλη μεριά, καθόμουν μόνος και έγραφα τραγούδια. Φτιάξαμε και άλλες καταστάσεις, δηλαδή. Πιο δημιουργικές». - Αν ήσασταν πρωθυπουργός, ποιο θα ήταν το πρώτο που θα κάνατε;
«Δεν θα ήθελα να ήμουν με τίποτα. Ούτε υπουργός, ούτε τίποτα. Βασιλιάς, θα ήθελα. Μου αρέσει η κορώνα (γέλια)». - Τι έχετε κρατήσει από τη δουλειά σας; Ηταν δουλειά, βασικά;
«Ηταν ευτυχία, χαρά να διοχετεύεις το συναίσθημα σου, ενός τραγουδιού σε κάποιον κόσμο. Το να σε λέει ο άλλος με αυτό… το τραγούδι παντρεύτηκα, με το άλλο… γέννησα το παιδί μου, το άλλο… άκουσα και προβληματίστηκα. Μόνο τέτοια ακούω εγώ». - Σας άγχωνε;
«Καθόλου. Δεν με ενοχλεί να με μιλά ο κόσμος στον δρόμο, να με προσεγγίζει. Με χαρά το αντιμετωπίζω. Ισα-ίσα». - Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας;
«Πολύπλευρο άτομο. Πολύ σοφός, παιχνιδιάρης…». - Τι σας αρέσει και τι δεν σας αρέσει στον χώρο σας;
«Η γενιά μου πιστεύω ότι είμαστε προνομιούχοι. Πρόλαβε και έδειξε πράγματα στον κόσμο. Την είχα σαν χόμπι τη μουσική και ξαφνικά προέκυψε και έγινε επάγγελμα.
Σε ποιον δεν αρέσει να βγαίνει στη σκηνή και να δείχνεται; Ομως, αυτό το είχα μέχρι τα 20. Μετά, έβγαινε φυσιολογικά…».
Ο δίσκος με την Αρλέτα
- Ανεκπλήρωτο όνειρο; Κάτι που θέλατε και δεν κάνατε;
«Είχαμε κάνει έναν ωραίο δίσκο με την Αρλετίτσα. Με την Αρλέτα μας, αλλά δεν πρόλαβε να γευτεί την επιτυχία. Εφυγε από τη ζωή. Ηθελα να χαρεί το τελευταίο cd και δεν πρόλαβε, δεν το χάρηκε.
Κατά τα άλλα, όνειρο; Δεν θα βρεις από μένα κάτι τρελό.
Τρελό, είναι να θέλω να πάω στον Αρη; Θέλω να πάω και στην Αφροδίτη (γέλια)». - Ο Λάκης Παπαδόπουλος την έχει ψωνίσει μία νύχτα με πανσέληνο;
«Οχι, ποτέ δεν την ψώνισα. Κι αυτό ίσως είναι το λάθος μου. Είμαι πραγματιστής. Εφόσον έχω εκθέσει τον εαυτό μου από μικρός, δεν πιστεύω να έχω κανένα όνειρο, που να έχει μείνει ανεκπλήρωτο…
Οτι μου έρθει, το κάνω.
Λέω και πλάκες, που τον προσλάβουν τον άλλο.
Το χιούμορ είναι εκεί, που τον πειράζεις τον άλλο, δεν μπορείς να λες θρησκευτικού περιερχόμενου, ανέκδοτα του κατηχητικού».
«Προσοχή… καρχαρίες»
- Το πιο τρελό που έχετε κάνει;
«Πήγα και κολύμπησα σε μία περιοχή, όπου είχε πινακίδα… “Προσοχή καρχαρίες”, όπου απαγορευόταν το κολύμπι. Σε μία γαλλική αποικία στον Ινδικό Ωκεανό, σε ένα νησάκι, στο Ρενιόν, αν θυμάμαι καλά. Κάπου κοντά στη Μαδαγασκάρη». - Αρα, ταξιδέψατε πολύ. Εμπειρία ζωής τα ταξίδια;
«Α, ίσως, να ένα όνειρο ανεκπλήρωτο, που λέγαμε πριν, θα ήταν να γυρίσω όλη τη γη. Εχω γυρίσει τη μισή. Αν και είμαι της καλοπέρασης. Μπανάκια σε ωραια, τροπικά νησιά».
«Το τζαμπέ του ίντερνετ
κοντεύει να μας… τελειώσει»
- Τι θα θέλατε να πείτε σε νέους ανθρώπους; Ποια είναι η συμβουλή σας;
«Από θέμα ζωής, να είναι… αυτοί που είναι. Να μη φτιάχνουν άλλους εαυτούς. Να μη χαλούν τον χαρακτήρα τους, εξαιτίας της δουλειάς. Να μη χάνουν τη φωνή τους και να κάνουν φωνές άλλες, προκειμένου να είναι ευγενικοί. Να είναι πιο πολύ ο χαρακτήρας τους.
Οσο για τη μουσική, να γράφουν ότι τους αρέσει και να προάγουν τη μουσική, γιατί κοντεύει να μας τελειώσει με το τζαμπέ του ίντερνετ». - Επαιξε ρόλο το ίντερνετ;
«Κι αυτό έπαιξε ρόλο. Είχε προηγηθεί η κασετοπειρατεία. Τώρα, για να γίνει ένα cd θέλει το λιγότερο 2.000 ευρώ». - Ποιοι δύο-τρεις άνθρωποι αποτέλεσαν κεφάλαιο στην καριέρα σας;
«Κανένας…». - Ποιον θα θέλατε να ευχαριστήσετε ή από κάποιον που θα θέλατε να ζητήσετε συγνώμη;
«Στον εαυτό μου ένα… ευχαριστώ, γιατί έκανα αυτό που ήθελα.
Βοήθησα τον εαυτό μου, να κάνω ότι θέλω». - Επίλογος; Πώς θα θέλατε να κλείσετε τη συνέντευξη;
«Δεν θέλω να χάσω την όρεξη για ζωή».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ