O πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Ξυδάκης, επιμένει στον χαρακτηρισμό «Σύνδρομο της Στοκχόλμης», τον οποίο και απέδωσε στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, για το υψηλό ποσοστό που έλαβε στις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Τονίζεται πως το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» είναι ένα είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο όμηροι εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνοια και έχουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους, μερικές φορές σε σημείο που να υπερασπίζονται και ταυτίζονται με τους απαγωγείς. Αυτά τα συναισθήματα γενικά θεωρούνται παράλογα μέσα από το πρίσμα του κινδύνου ή του ρίσκου που υπέστησαν τα θύματα, τα οποία θεωρούν ουσιαστικά την έλλειψη κακοποίησης από τους απαγωγείς ως μια πράξη καλοσύνης.
Όπως είπε χαρακτηριστικά «δεν είναι χαρακτηρισμός εκάστου των εκλογέων αλλά είναι μια προσέγγιση πως λειτουργούν οι πληθυσμοί».
Επιχειρώντας, μάλιστα, να δικαιολογήσει τις φράσεις που χρησιμοποιήσε επικαλέστηκε την ιστορική φράση του 1989 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ότι «η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο φρενοκομείο» και τότε, όπως είπε, «σχολιαζόταν με πολιτικούς όρους».
«Είναι μια συζήτηση που γίνεται πάνω σε μια ιστορική φάση που περνάμε τώρα που έχουμε ένα ιστορικό αποτέλεσμα που προσπαθείς να ερηνεύσεις πώς ψηφίζει, πώς τα βλέπει ο λαός» πρόσθεσε ο Νίκος Ξυδάκης.
Συνεχίζοντας το σκεπτικό της επιχειρηματολογίας του είπε «πώς ψήφισαν για παράδειγμα οι Βραζιλιάνοι στις παραγκουπόλεις τον Μπολσονάρου που αποδείχθηκε ο δήμιός τους και πώς ψήφισε η εργατική τάξη των Τραμπ».
«Δεν υπάρχει μια εξήγηση αλλά βλέπουμε ότι πολύς κόσμος που το συμφέρον του μπορεί να είναι σε μια άλλη πολιτική πρόταση να ψηφίζει διαφορετικά, δικαίωμά του, και αυτό είναι το νόημα της εκλογής, αλλά είναι και ένας τρόπος να κρίνουμε» πρόσθεσε ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ερωτηθείς εκ νέου για το αν πιστεύει ότι υπάρχει «ομίχλη στο μυαλό» κάποιων εκ των ψηφοφόρων, ο Νίκος Ξυδάκης απαντησε ότι «για ένα μέρος των ανθρώπων δεν ξέρω τι να πω, υπάρχει προπαγάνδα, συσκότιση, είναι η Ελλάδα στο 107 για την ενημέρωση, δεν υπάρχει συζήτηση και ζύμωση και αυτό εκτός από την τεράστια ευθύνη των μέσων είναι και μια τεράστια ευθύνη των πολιτικών δυνάμεων που δεν κάνουν τις συζητήσεις και τις επεξηγήσει των προγραμμάτων τους».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ