Το ερώτημα κατά πόσο ένας αστεροειδής θα μπορούσε να καταστρέψει τη Γη διερευνά ο Μπράιν Τουν, καθηγητής ατμοσφαιρικών και ωκεάνιων επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
Αναλυτικότερα, όπως αναφέρεται σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο «Live Science», οι δεινόσαυροι, αφού κυριάρχησαν στη Γη για περισσότερα από 160 εκατομμύρια χρόνια, τελικά εξαφανίστηκαν, εξ αιτίας «επισκέπτη» από το διάστημα:
Ενός αστεροειδή!
Σύμφωνα με τον ερευνητή, ένας αστεροειδής διαμέτρου τουλάχιστον 6 μιλίων (10 χιλιομέτρων) έπληξε τον κόσμο των δεινοσαύρων, προκαλώντας σεισμούς, τσουνάμι, ηφαιστειακές εκρήξεις και κλιματικές καταστροφές που σύντομα εξαφάνισαν το 75% όλων των ζωντανών πλασμάτων.
Παρόλα αυτά, η ίδια η Γη παρέμεινε, αν και οι μελετητές φαίνεται πως διερωτώνται εάν υπάρχει ο κίνδυνος ένας αστεροειδής που σκοτώνει τους δεινοσαύρους, να μπορεί να βάλει τέλος στον κόσμο.
«Ένα αντικείμενο μεγαλύτερο από τον Άρη χτύπησε τη Γη νωρίς στην ιστορία του και έφτιαξε το φεγγάρι, χωρίς να καταστρέψει τη Γη», δήλωσε χαρακτηριστικά στο «Live Science» ο Τουν, ο οποίος έχει μελετήσει τις συγκρούσεις των αστεροειδών.
Ο πλανήτης Θεία και η ένωση με τη Γη
Μάλιστα, ο Τουν αναφέρθηκε στην περίπτωση της γιγαντιαίας πρόσκρουσης – μια επιστημονική θεωρία που υποδηλώνει ότι ένας πλανήτης μεγέθους Άρη, ονόματι Θεία, συγκρούστηκε με τη Γη πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, εκτοξεύοντας έναν ορυμαγδό από βραχώδη συντρίμμια στο διάστημα που τελικά συνενώθηκαν και δημιούργησαν το φεγγάρι.
Οι επιστήμονες φαίνεται να θεωρούν ότι αντί να εξαλείψει τον πλανήτη μας, μέρος του πλανήτη Θεία «συνδέθηκε» με το δικό μας, παραμένοντας ενωμένοι για τους επόμενους αιώνες όταν εξελίχθηκαν οι πρώτες μορφές ζωής.
Παρόλα αυτά, οι ειδικοί διαφωνούν ως προς το αν αυτή η αρχαία σύγκρουση ήταν μετωπική ή απλώς ένα στιγμιαίο χτύπημα, αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν υπήρχε κάτι ζωντανό στη Γη εκείνη την εποχή, η Θεία θα το είχε εξαφανίσει.
Κι αυτό γιατί οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η ζωή στη Γη εμφανίστηκε πριν από 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια, μερικά εκατομμύρια χρόνια μετά την πρόσκρουση της Θεία.
Από την πλευρά της, η NASA θεωρεί οποιονδήποτε διαστημικό βράχο πιθανό κίνδυνο εάν έχει διάμετρο τουλάχιστον 460 πόδια (140 μέτρα) και βρίσκεται σε τροχιά εντός 4,6 εκατομμυρίων μιλίων (7,4 εκατομμυρίων χλμ) από τη Γη.
Μια πρόσκρουση από έναν τέτοιο βράχο – ενδεχομένως – θα μπορούσε να αφανίσει μια ολόκληρη πόλη και να καταστρέψει τη Γη γύρω της.
Κατά τη διάρκεια ενός «χειμώνα πρόσκρουσης», όπως τον αποκαλούν, σκόνη και επιβλαβή αέρια θα θόλωναν τον ουρανό, με τα φυτά να μην μπορούν να μετατρέψουν το ηλιακό φως σε ενέργεια μέσω της φωτοσύνθεσης.
Έτσι, η ζωή των φυτών θα εξαφανιζόταν σε όλο τον κόσμο και τα ζώα θα ακολουθούσαν σύντομα το παράδειγμά τους.
Μόνο τα πολύ μικρά ζώα που κατοικούν στο έδαφος θα μπορούσαν να επιβιώσουν.
Γι’ αυτό τον λόγο, η NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες εξηγούν ότι λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη την απειλή πρόσκρουσης αστεροειδών, παρακολουθώντας στενά χιλιάδες πιθανές μορφές πρόσκρουσης στο ηλιακό μας σύστημα, με τον κίνδυνο ενός δυνητικά επικίνδυνου αστεροειδή να μην είναι ορατός για τουλάχιστον τα επόμενα 100 χρόνια.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ