Ένα από τα βασικότερα εργασιακά ζητήματα είναι η εργατική διαφορά μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών.
Αναλυτικότερα, ως εργατική διαφορά είναι κάθε είδους διαφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου που πηγάζει από τη μεταξύ τους εργασιακή σχέση και αφορά στην εφαρμογή και τήρηση των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας.
Για την επίλυσή τους, οι εργαζόμενοι, που επικαλούνται κοινό συμφέρον, ο εργοδότης, καθώς και οι οικείες συνδικαλιστικές οργανώσεις, έχουν δικαίωμα να ζητήσουν την παρέμβαση της Επιθεώρησης Εργασίας, η οποία στη συνέχεια συγκαλεί σε προσδιορισμένη ημερομηνία τριμερή συνάντηση και κατά τη διάρκειά της συζητείται το αντικείμενο της διένεξης και ο τρόπος επίλυσής της.
Από τις συνηθέστερες διαφωνίες είναι:
- οφειλές δεδουλευμένων αποδοχών και προσαυξήσεων ή άλλων παροχών που προβλέπονται σε ατομικές ή συλλογικές συμβάσεις εργασίας, Δώρου Χριστουγέννων ή Πάσχα, αποδοχών αδείας και επιδόματος αυτής
- μη χορήγηση κανονικής ή άλλου τύπου αδείας (γάμου, πατρότητας, φροντιστή, φροντίδας εξαρτημένου μέλους, παρακολούθησης σχολικής επίδοσης, φοιτητική, συνδικαλιστική, ειδικού σκοπού κλπ.)
- μη καταβολή ή καταβολή μειωμένης αποζημίωσης απόλυσης
- θέματα προστασίας της μητρότητας, ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, διακρίσεων λόγω φυλής, θρησκεύματος, οικογενειακής ή κοινωνικής κατάστασης κ.α.
- θέματα σχετικά με βία και παρενόχληση στο εργασιακό περιβάλλον.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο εργατολόγος, Γιάννης Καρούζος, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να προσφεύγουν στην Επιθεώρηση Εργασίας, μια διαδικασία που δεν έχει προθεσμία, με εξαίρεση, όμως, ορισμένες περιπτώσεις.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ