Σε… πρωτοφανές εθνικιστικό παραλήρημα από την πλευρά των Τσάμηδων εκτυλίχθηκε η διαδικασία στην ολομέλεια της αλβανικής βουλής, με ανυπόστατες καταγγελίες και κατηγορίες σε βάρος της Ελλάδας.
Η προκλητική εκδήλωση, που φιλοξενήθηκε για πρώτη φορά σε χώρο της βουλής της γειτονικής χώρας, διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του εξτρεμιστικού κόμματος, με αφορμή την ημέρα μνήμης των θυμάτων της δήθεν «γενοκτονίας» των Τσάμηδων από τους Έλληνες.
Σφοδρή αντίδραση των εκπροσώπων της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία.
Η αλβανική Κυβέρνηση έδειξε ανοχή.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης βουλευτές, καθώς και πρώην διπλωμάτες.
Η 27η Ιουνίου τιμάται στην Αλβανία κάθε χρόνο ως ημέρα μνήμης(!) των θυμάτων της υποτιθέμενης «γενοκτονίας» των Τσάμηδων στην ακριτική Θεσπρωτία από τις τότε ελληνικές στρατιωτικές Αρχές (ειδικά στην περιοχή της Παραμυθιάς).
Η άθλια και προκλητική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την απόλυτη ανοχή του προεδρείου της αλβανικής Βουλής.
«Σήμερα, 78η επέτειος της γενοκτονίας των Αλβανών της Τσαμουριάς από τους Ελληνες, η 27η Ιουνίου αναγνωρίστηκε το 1994 από το Κοινοβούλιο ως ημέρα γενοκτονίας και μνήμης, πραγματοποιήθηκε παρουσία Τσάμηδων πατριωτών(!) ακτιβιστών κ.ά. εκδήλωση στη Βουλή, όπου τονίστηκε ότι είναι αναγκαία η επίλυση του ζητήματος των Τσάμηδων!!!!».
Μπροστά από ένα πανό που έγραφε «78 χρόνια γενοκτονία» το οποίο κρατούσαν μικρά παιδιά ως και νέοι απήγγειλαν αλυτρωτικού περιεχομένου ποιήματα, για «σκλαβωμένες»(!) πατρίδες καλλιεργώντας έντονα τον μισελληνισμό.
Οι Τσάμηδες ήταν αλβανικό φύλο στην περιοχή της Ηπείρου, που εξαιρέθηκαν της αναγκαστικής ανταλλαγής πληθυσμών με την Τουρκία μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και τη μετέπειτα Συνθήκη της Λωζάνης το 1923. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνεργάστηκαν στενά με τις δυνάμεις του Αξονα (ειδικά με τους Ιταλούς αρχικά και με τους Γερμανούς στην τελευταία φάση της αποχώρησής τους), ενώ είχαν χαρακτηρίσει ως «ελευθερώτριες» τις κατοχικές δυνάμεις, με τις οποίες συνεργάστηκαν σχηματίζοντας ένοπλα τμήματα που έδρασαν στο πλευρό τους σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού, προκαλώντας τις εκτελέσεις περίπου 500 και πλέον Ελλήνων.
Σημειώνεται, ότι οι Τσάμηδες ήταν συνεργάτες των ναζί, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, και έφυγαν από τη χώρα ακριβώς για να γλιτώσουν από την τιμωρία, μετά την απελευθέρωση.
Το θέμα αυτό, που το επικαλείται η Αλβανία, όποτε θέλει να προκαλέσει ένταση με την Ελλάδα, έχει κλείσει οριστικά με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν και ειδικό δικαστήριο δωσίλογων των Ιωαννίνων εξέδωσε χιλιάδες καταδικαστικές αποφάσεις για τους συνεργάτες των ναζί, για τις φρικαλεότητες που διέπραξαν εις βάρος του ντόπιου πληθυσμού, και τώρα εμφανίζονται ως «διωκόμενοι».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ