Πυρετωδώς φαίνεται πως ετοιμάζεται η Φινλανδία για την ένταξή της στο NATO, καθώς, από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, διατηρούσε στάση ουδετερότητας απέναντι στη Βορειοατλαντική Συμμαχία και τη Ρωσία, με την τελική επιλογή της να αναμένεται στα τέλη του Ιουνίου.
Το κείμενο, που δόθηκε εντολή να συνταχθεί στις αρχές του Μαρτίου, θα σηματοδοτήσει την έναρξη διαδικασίας στο κοινοβούλιο και εθνικού διαλόγου που εκτιμάται ότι θα κρατήσει αρκετές εβδομάδες, ενώ το ζήτημα τίθεται πιεστικά και για τη Σουηδία.
«Θα κάνουμε διεξοδικές συζητήσεις αλλά δεν θα κρατήσουν πάνω απ’ ό,τι χρειάζεται», σχολίασε την Παρασκευή (8/4) η πρωθυπουργός Σάνα Μαρίν, σημειώνοντας πως θεωρεί ότι έχουν ολοκληρωθεί οι συζητήσεις με το NATO πριν από τα τέλη Ιουνίου.
Αντίστοιχες ήταν και οι εκτιμήσεις του πρώην πρωθυπουργού, Αλεξάντερ Στουμπ, υποστηρικτή της ένταξης, ο οποίος δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι η υποψηφιότητα θα υποβληθεί κάποια στιγμή τον Μάιο και η απόφαση θα ληφθεί στη σύνοδο του NATO, στη Μαδρίτη, κατά τα τέλη Ιουνίου.
Υπέρ το 60% των Φινλανδών
Η αντιστροφή της κοινής γνώμης είναι θεαματική: οι δημοσκοπήσεις υποδεικνύουν πλέον ότι το 60% των Φινλανδών τάσσεται υπέρ, ποσοστό διπλάσιο από ό,τι πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενώ μόνο το 20% των ερωτώμενων δηλώνουν κατά. Αντίστοιχη είναι και η θέση της πλειοψηφίας των μελών του κοινοβουλίου, αν και μέχρι πρότινος – πριν τις ρωσο-ουκρανικές συρράξεις – δηλώναν ότι η ένταξη της χώρα στο NATO ήταν περιττή.
Μάλιστα, ο βουλευτής του κόμματος του Κέντρου, Γιόνας Κόντα, ο οποίος μέχρι πριν διαφωνούσε, πλέον κρίνει ότι «το να είμαστε μέλος του NATO θα μας προσέφερε περισσότερη αξία σε ό,τι αφορά την ασφάλεια».
Οι βουλευτές που τάσσονται κατά είναι λιγοστοί, ανάμεσά τους ο Μάρκους Μουστάγιαρβι της Συμμαχίας της Αριστεράς, που κρίνει ότι το ότι η Φινλανδία έμεινε εκτός στρατιωτικών συμμαχιών έφερε τη «σταθερότητα» σε όλη «τη βόρεια Ευρώπη».
Ωστόσο, το ερώτημα ποια θα είναι η αντίδραση της Μόσχας;
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, για τον οποίο το κόκκινο πανί της διεύρυνσης του NATO ήταν ένας από τους λόγους που επικαλέστηκε για να δικαιολογήσει την εισβολή στην Ουκρανία, βρίσκεται μπροστά στο ενδεχόμενο να αποκτήσει νέα σύνορα με την Ατλαντική Συμμαχία, μήκους 1.340 χιλιομέτρων.
Η Μόσχα απειλεί το Ελσίνκι και τη Στοκχόλμη με «σοβαρές συνέπειες, πολιτικές και στρατιωτικές», εάν ενταχθούν στο NATO, προειδοποίηση που επανέλαβε τις τελευταίες εβδομάδες.
Από την πλευρά του, ο Φινλανδός πρόεδρος, Σάουλι Νιινίστε, αναγνώρισε στα τέλη Μαρτίου πως η υποψηφιότητα για ένταξη στο NATO θα μπορούσε να πυροδοτήσει «παρορμητικές» αντιδράσεις από τη Μόσχα — κυβερνητικοί ιστότοποι έγιναν στόχος κυβερνοεπιθέσεων την περασμένη Παρασκευή.
Όσον αφορά στην ομοφωνία των μελών για την ένταξη νέου κράτους στο NATO, η υποστήριξη της Τουρκίας μοιάζει δεδομένη, σύμφωνα με το Ελσίνκι, εν αντιθέσει με την Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν.
Πότε αναμένεται η οριστικοποίηση της ένταξης
Σύμφωνα με τον Φινλανδό Υπουργό Εξωτερικών, Πέκα Χααβίστο, το NATO ισχυρίζεται πως χρειάζονται από τέσσερις ως δώδεκα μήνες για να οριστικοποιηθεί η ένταξη μιας χώρας, με τη διαδικασία για τη Βόρεια Μακεδονία, το κράτος που εντάχθηκε πιο πρόσφατα στη στρατιωτική συμμαχία, να κρατά δεκατρείς μήνες.
Στα χαρτιά, η Φινλανδία των 5,5 εκατομμυρίων κατοίκων είναι ιδανική υποψήφια, με αριθμό εφέδρων-ρεκόρ , αντανάκλαση της μόνιμης επαγρύπνησης της έναντι της γειτονικής Ρωσίας.
«Μπορούμε να κινητοποιήσουμε από 280.000 ως 300.000 άνδρες και γυναίκες σε μερικές ημέρες», εξηγεί ο κ. Στουμπ.
Αφού παρήγγειλε στα τέλη του 2021 64 αμερικανικά μαχητικά F-35, η Φινλανδία θα αυξήσει αλματωδώς, κατά 40%, τον στρατιωτικό προϋπολογισμό της ως το 2026 και θα βρίσκεται πάνω από το όριο του 2% του ΑΕΠ που συστήνει το NATO.
Αξίζει να σημειωθεί πως το άλλοτε ρωσικό μεγάλο δουκάτο, η Φινλανδία δέχτηκε εισβολή από την πάλαι ποτέ σοβιετική ένωση το 1939, όταν ξέσπασε ο «χειμερινός πόλεμος» τριών μηνών στον οποίο η σφοδρή αντίσταση των Φινλανδών έχει παραλληλιστεί με αυτή των Ουκρανών. Μετά τη νέα σύρραξη, τον λεγόμενο «πόλεμο της συνέχειας» (1941-1944) με τους Σοβιετικούς, η σκανδιναβική χώρα επέλεξε την ουδετερότητα –αναγκαστικά για πολλούς– κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, τη λεγόμενη «φινλανδοποίηση», υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μόσχας.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ