Χόρεψαν με λεβεντιά τον εμβληματικό χορό των Ποντίων με τα μαχαίρια. Συγκίνηση από τους δύο μικρούς χορευτές, οι οποίοι συνεχίζουν την παράδοση του Πόντου.
Πρόκειται για έναν 6χρονο, αλλά και έναν 9χρονο. Είναι αδέρφια. Ο Γιώργος και ο Μιχάλης αντίστοιχα είναι από το Αμύνταιο, στη Φλώρινα.
«Χορεύουν από 3 και 4 ετών αντίστοιχα», είπε η μητέρα τους, η Σωτηρία Σονιάδου, στον τηλεοπτικό σταθμό Open.
«Δεν φοβήθηκα για τα μαχαίρια. Είναι τα έθιμα μας, η παράδοσή μας. Είναι χορός, που ξεκίνησε από τον Πόντο. Προσπαθούν να μάθουν, αλλά και να συνεχίσουν την παράδοση γενεών», συμπλήρωσε η μητέρα, απαντώντας στο ερώτημα της δημοσιογράφου, σχετικά με τον φόβο, που μπορεί να έχει ένας γονέας σχετικά με τα μαχαίρια, που χρησιμοποιούνται.
«Ναι, τα μαχαίρια είναι ψεύτικα», είπε ο μικρός Μιχάλης, ο μεγαλύτερος από τα δύο αδέρφια, σε σχετική ερώτηση, η οποία του έγινε. «Ευχαριστώ στον Ποντιακό Σύλλογο, Βεγόρας, η Μαυροθάλασσα και ευχαριστώ σε σας», είπε ακόμη η μητέρα.
Ο «χορός των μαχαιριών»
O «χορός των μαχαιριών» ή αλλιώς «Πιτσάκ» είναι ένοπλος χορός, που έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα. Είναι ποντιακός χορός η πλοκή του οποίου είναι παρόμοια με αυτή που αναφέρει και ο Ξενοφών στην «Κύρου Ανάβαση».
Για πολλούς ο «Χορός των Μαχαιριών» ή αλλιώς «Πιτσάκ» κλείνει τον Πυρρίχιο χορό, αφού τα δύο πιο δυνατά παλικάρια, που έμεναν ακούραστα, συνέχιζαν με τον χορό.
Οι δύο χορευτές (Πυρριχιστές) ξέφευγαν από τον κύκλο και συνέχιζαν με έναν χορό στον οποίο κρατούσαν μαχαίρια, με τα οποία αυτοσχεδιάζουν, μιμούμενοι επίθεση και άμυνα.
Οι παλαιότεροι πετούσαν το μαχαίρι στον αέρα και μάλιστα μερικοί το έπιαναν με το στόμα. Το τέλος του χορού μας δίνει ζωντανή την εικόνα της μάχης.
Μάλιστα, λέγεται ότι ο νικητής της διαμάχης κέρδιζε την καρδιά μιας νέας κοπέλας, για χάρη της οποίας και δίδονταν αυτή η διαμάχη. Επίσης, λέγεται ότι το «Πιτσάκ» είναι ένας ελεύθερος Ποντιακός χορός και βασίζει τον ρυθμό του στον «πυρρίχιο πόδα».
Ένα μουσικό μέτρο σύντομο, γι’ αυτό και σαν ρυθμός, είναι έντονος και ζωηρός.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ