Μια από τις τελευταίες επιζήσασες της Γενοκτονίας των Ποντίων, η υπεραιωνόβια Μαγδαληνή Παυλίδου, μίλησε για όσα έζησαν και τη στοίχειωσαν στη χαμένη της πατρίδα, τη Σαμψούντα.
Η γιαγιά Μαγδαληνή, μιλώντας στο OPEN, ανακάλεσε μνήμες από την χαμένη πατρίδα που την στοιχειώνουν.
Τα σημάδια βίαιων συμπεριφορών των Τούρκων σε βάρος της ίδιας, της οικογένειάς της και των συμπατριωτών της, τον ξεριζωμό από το χωριό της στην Σαμψούντα, τον ατέλειωτο δρόμο και τον συνεχή κατατρεγμό μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα.
Η ίδια, όπως δήλωσε, αποφεύγει να μιλήσει για τα τραγικά αυτά γεγονότα, ακόμη και στα παιδιά της, καθώς όσα χρόνια και αν περάσουν, οι μνήμες παραμένουν ανεξίτηλες και ζωντανές.
Πλέον ζει σε ένα έρημο και απομονωμένο χωριό, στη Χαριτωμένη Δράμας, ενώ σαν χρονιά γεννήσεως της, αναγράφεται το 1915.
Η κυρία Μαγδαληνή περιγράφει πως στη Σαμψούντα, με τους Τούρκους οι Ελληνες, συνυπήρχαν αρμονικά, όμως όλα άλλαξαν την εφιαλτική εκείνη ημέρα.
«Οι Τούρκοι που το μεσημέρι γευματίζαμε μαζί, το ίδιο βράδυ σκότωσαν τον πατέρα μου μπροστά στην εκκλησία», είπε χαρακτηριστικά.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής της ήταν ένας συνεχής κατατρεγμός, μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα, ενώ όταν ήταν επτά χρονών ένας Τούρκος στρατιώτης την πήρε σπίτι του σαν νταντά για το μωρό της.
Ομως κάποια στιγμή τη σημάδεψε στο πρόσωπο για να την τιμωρήσει, κάτι που φυσικά σημάδεψε την παιδική ψυχή της.
Επιπλέον, η γιαγιά Μαγδαληνή είχε και δυο μεγαλύτερα αδέρφια, με τα οποία και συναντήθηκε χρόνια μετά, μέσω του Ερυθρού Σταυρού.
Πλέον, προσεύχεται που κατάφερε να σωθεί, ενώ εύχεται να αναγνωριστεί παγκοσμίως, η Γενοκτονία των Ποντίων.
Μπουλαματση Μαρία
Μπράβο, Ελευθερία, συντάσσεις
ειδήσεις με σαφήνεια, πληρότητα και περιεκτικά. Δεν κουράζεις τον αναγνώστη.