Στριμωγμένη σε ένα τοίχο σε ένα πίσω διάδρομο της Εκκλησίας του Παναγίου Τάφου της Ιερουσαλήμ, η πέτρινη πλάκα μαρτυρούσε μόνο ονοματα προσκυνητών ανά τους αιώνες. Αλλά όταν αποκαλύφθηκε η άλλη πλευρά της, εμφανίστηκε ο προαιώνιος χώρος του ιερού της Εκκλησίας.
«Πρόκειται για το βασικό κομμάτι της Αγίας Τράπεζας του Πανάγιου Τάφου. Ξεχάστηκε στην ομίλχη του χρόνου για δεκαετίες, μέχρι που το ανακαλύψαμε ξανά πριν από μερικά χρόνια», τόνισε ο Αμίτ Ρεέμ, Ισραηλινός αρχαιολόγος.
Για κάποιο άγνωστο λόγο, η πέτρα μεταφέρθηκε στο σκοτεινό διάδρομο γυρισμένη ανάποδα, κρύβοντας την πολύτιμη πλευρά της, που ήταν η μετώπη της Αγίας Τράπεζας. Ο κύριος βωμός διαμορφώθηκε το 1149 μ.Χ., όμως οι αιώνες πέρασαν και η πέτρα ξεχάστηκε.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης, Αρίσταρχος μάλιστα πιστεύει ότι τέτοια ευρήματα συμβάλλουν στην ενίσχυση της πίστης.
Ο καθολικός κλήρος χρησιμοποιούσε το βωμό για λειτουργίες, εως ότου οι Σταυροφόροι εγκατέλειψαν την Ιερουσαλήμ. Στη συνέχεια πέρασε στα χέρια της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας μέχρι που καταστράφηκε σε πυρκαγιά το 1808. Παραμερίστηκε και ξεχάστηκε μέρι τις πρόσφατες ανακαινίσεις.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ