Τα τελευταία χρόνια, ο κουρκουμάς έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή μπαχαρικά, που εκτός από τη μαγειρική του χρήση, καταναλώνεται σε διάφορες μορφές, καθώς εκτιμάται ότι διαθέτει ισχυρές φαρμακευτικές ιδιότητες.
Ο κουρκουμάς ή κιτρινόριζα είναι μια ρίζα ή ρίζωμα από το φυτό Curcuma longa, το οποίο προέρχεται από την Ινδία και άλλα μέρη της Ασίας και έχει μακρά ιστορία χρήσης στην παραδοσιακή ιατρική.
Το ενεργό συστατικό του κουρκουμά ονομάζεται κουρκουμίνη και είναι υπεύθυνη για το έντονο κίτρινο χρώμα του, που εδώ και αιώνες χρησιμοποιείται ως βαφή, αλλά και για πολλά από τα οφέλη του για την υγεία και την ευεξία του οργανισμού, καθώς έχει αποδειχθεί ότι διαθέτει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες.
Το πιο γνωστό όφελος από την κατανάλωση του κουρκουμά είναι οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του, ανακουφίζοντας από τον πόνο και τα οιδήματα, αλλά και η καταπολέμηση των βακτηρίων, των ιών και των μυκήτων, ιδιαίτερα για όσα άτομα έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή για όσους είναι επιρρεπείς σε λοιμώξεις.
Μάλιστα, η χρόνια φλεγμονή – ιδιαίτερα σε υψηλότερα επίπεδα – μπορεί να αποτελέσει πηγή για αρκετές σοβαρές παθήσεις και ασθένειες, μεταξύ των οποίων:
- καρδιακές παθήσεις
- καρκίνο
- νόσο Αλτσχάιμερ
- εκφυλιστικές νόσους
Τις τελευταίες, ωστόσο, δεκαετίες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι ο κουρκουμάς μειώνει τον κίνδυνο ορισμένων τύπων καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του παχέος εντέρου, του μαστού και του προστάτη, χάρη στην ικανότητά του φυτού να αποτρέπει ή να επιβραδύνει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.
Σύμφωνα, με το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου (NCI), η κουρκουμίνη μπορεί να παρέμβει στα εξής «μονοπάτια» εμφάνισης του καρκίνου:
- τον κυτταρικό κύκλο (κυκλίνη D1 και κυκλίνη Ε)
- την απόπτωση (ενεργοποίηση των κασπασών και καθοδική ρύθμιση των αντι-αποπτωτικών γονιδιακών προϊόντων)
- τον πολλαπλασιασμό (ανθρώπινος υποδοχέας του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα-2 [HER-2], υποδοχέας του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα [EGFR] και πρωτεΐνη ενεργοποίησης-1 [AP-1])
- την επιβίωση (φωσφοϊνοσιτιδική 3-κινάση [PI3K]/πρωτεϊνική κινάση Β [AKT]) εισβολή (μεταλλοπεπτιδάση της μήτρας-9 [MMP-9] και μόρια προσκόλλησης)
- την αγγειογένεση (αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας [VEGF])
- τη μετάσταση (υποδοχέας CXC-χημειοκίνης-4 [CXCR-4])
- τη φλεγμονή (πυρηνικός παράγοντας-kappa B [NF-kappa B], παράγοντας νέκρωσης όγκων [TNF], ιντερλευκίνη-1 [IL-1], ιντερλευκίνη-8 [IL-8], ιντερλευκίνη-12 [IL-12], κυκλοοξυγενάση-2 [COX-2] και 5-λιποξυγενάση [5-LOX]).
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ