Ο 29χρονος Ελληνας υπερμαραθωνοδρόμος, Μάριος Γιαννάκου, έλαβε μέρος στον αγώνα Lapland Arctic Ultra, μήκους 500 χλμ, στον Αρκτικό Κύκλο και τερμάτισε, παρόλο που ήταν τραυματίας και με μήνυμα του στα social media, περιγράφει τη δύσκολη αυτή εμεπιρία, ενώ παροτρύνει όλους να μην τα παρατάνε ποτέ και αφιέρωσε την προσπάθειά του σε όλους τους Ελληνες.
Πρώτη φορά στην ζωή μου ένιωσα την ψυχή μου να βγαίνει έξω από το σώμα μου. Υπήρξε ένα σημείο του αγώνα όπου για να συνεχίσω την προσπάθεια έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου να μην σκέφτεται σαν άνθρωπος.
Σαν άνθρωπος που πονάει, κλαίει , απογοητεύεται και υποφέρει.
Έπρεπε να εξαλείψω κάθε αδυναμία.
Πολλές φορές τα κατάφερνα και άλλες φορές ερχόταν η σωματική και κυρίως η εσωτερική συντριβή από την οποία δε μπορεί να ξεφύγει κανείς. Όλα κυλούσαν πολύ αργά εκεί έξω, μαρτυρικά αργά.
Είδα αθλητές να καταρρέουν, είδα εμένα να καταρρέω και να προσπαθώ να πιαστώ από κάπου.
Το έλκηθρο ένιωθα να μου ξεριζώνει την πλάτη κάθε μέρα λίγο λίγο και οι υποθερμίες μέσα στον αγώνα αμέτρητες.
Τρόμαξα όταν κατάλαβα τί μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος.
Με ρωτάτε ποσό βαρύ ήταν το έλκηθρο.
Το μεγαλύτερο βάρος το είχε η ελληνική σημαία η οποία αποτέλεσε μαζί με τα δικά σας μηνύματα το μεγαλύτερο κίνητρο για να συνεχίζω.
Θέλω να ξέρετε ότι το καταφέραμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας πει ποτέ ότι δε μπορείτε να καταφέρετε κάτι γιατι είστε φτιαγμένοι για να καταφέρνετε τα ΠΑΝΤΑ.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους ήσασταν δίπλα μου πριν και κατά την διάρκεια του αγώνα και όλους εσάς που μου δίνατε τόση αγάπη και δύναμη μέσα από τα μηνύματα σας.
–
Ευχαριστώ όσους δε πίστεψαν σε μένα, μου έμαθαν να μετακινώ βουνά, ευχαριστώ όσους πίστεψαν σε μένα που με βοήθησαν να τα ανεβαίνω.
–
Αφιερώνω την προσπάθεια αυτή σε όλη την Ελλάδα και στους Έλληνες
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ