Προμελετημένη έκρινε τη δολοφονία της Καρολάιν Κράουτς στη μεζονέτα των Γλυκών Νερών η εισαγγελέας της έδρας, σχολιάζοντας την απολογία του Μπάμπη Αναγνωστοπούλου.
Όπως τόνισε, ο κατηγορούμενος παρουσιάζει ως περιστατικό ενδοοικογενειακής βιας έναν βίαιο ασφυκτικό θάνατο, προσπαθόντας να δείξει ότι υπήρχε μια επιδεινούμενη ένταση, ικανή να δικαιολογήσει το βίαιο έγκλημά του.
«Γνωρίζουμε από την ιατροδικαστική έκθεση ότι προσπαθούσατε εναγωνίως να σκοτώσετε. Δεν μπορεί σε αυτό το χρόνο να νομίζατε κάτι αντίθετο από αυτό που συνέβη. Δηλαδή ότι λιποθύμισε», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Απαντώντας στην ερώτηση τι θα μπορούσε να του προκαλέσει θυμό εκείνο το μοιραίο βράδυ, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος απάντησε ότι βρισκόταν σε μια ψυχική κατάσταση ήδη τεταμένη, η οποία σωρευτικά τον έβγαλε εκτός ορίων (!).
Εισαγγελέας: Υπάρχει κάτι στους ισχυρισμούς σας που δεν συναντάει καθόλου τη λογική. Αν την είχατε ρίξει από τις σκάλες στον καβγά, αν την είχατε σπρώξει και είχε χτυπήσει σε ένα ντουλάπι. Αυτό που βλέπω στη σκηνή του εγκλήματος είναι μια πρόθεση να τελέσετε φόνο και να την πιάσετε στον ύπνο. Γι αυτό και αφήσατε κάτω το παιδί.
Κατηγορούμενος: Το ότι ήμουν συγχυσμένος είναι κάτι που δεν μπορείτε να αγνοήσετε. Με ένα παιδί στην αγκαλιά στις 4 το πρωί που πρέπει να κοιμηθεί.
Εισαγγελέας: Ήταν σα να μη συγχωρήσετε το έλασσον και συγχωρείτε στον εαυτό σας το μείζον, που είναι το έγκλημα. Εκείνη την ώρα σκοτώνετε για έναν λόγο που είναι ένας διαπληκτισμός που είναι τι θα κάνουμε με το παιδί σε μια συγκεκριμένη στιγμή.
Κατηγορούμενος: Δεν θα δικαιολογούσα ποτέ οποιοδήποτε περιστατικό είχε προηγηθεί με τρόπο ότι καλώς έκανα την πράξη.
Μάλιστα, η εισαγγελέας χαρακτήρισε τον τρόπο που φέρθηκε εκείνο το βράδυ ως απόλυτα κυριαρχικό, εκφράζοντας την υπόνοια ότι κάτι άλλο υπήρχε, με τον Αναγνωστόπουλο να απαντά πως δεν υπήρχε απολύτως τίποτα.
Κατηγορούμενος: Κάτι άλλο δεν υπήρχε πλην των προβλημάτων που έχουμε συζητήσει. Φαινόταν ότι η Καρολάιν είχε πιεστεί και δεν ήθελε να συνεχίσει τη διαδικασία με τη Μυλωνοπουλου. Και πολύ καλώς δεν συνέχισα εγώ ώστε να βρούμε έναν νέο ψυχολόγο και να συνεχίσουμε να ψάχνουμε λύση.
Εισαγγελέας: Είναι σαν να εθελοτυφλείτε. Όσοι της έχουν μιλήσει λένε ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι εγκλωβισμένος σε κάτι. Κι ένα άνθρωπος ο οποίος λέει συνεχώς φταίω φταίω φταίω. Εγώ φταίω για όλα.
«Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη»
Την προσπάθειά του για τη συγκάλυψη του εγκλήματος περιέγραψε σε δικαστές και ενόρκους ο γυναικοκτόνος, καθώς, όπως είπε, όταν κατάλαβε ότι η Καρολάιν ήταν νεκρή, το πρώτο που σκέφτηκε ήταν το παιδί του, η μικρή Λυδία.
«Δεν γίνεται η Λυδία να χάσει την ίδια μέρα και τους δύο γονείς της. Τι θα κάνει αυτό το παιδάκι; Η μόνη σκέψη ήταν ότι δεν μπορώ να την αφήσω μόνη», κατέθεσε ο κατηγορούμενος και τόνισε ότι γι’ αυτό «έστησε» το όλο σκηνικό της ληστείας.
Πρόεδρος: Αυτό που παρουσιάσατε έγινε πιστευτό. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα. Αυτό το έγκλημα το βιώσαμε όλοι. Η ελληνική αστυνομία επικήρυξε τους ληστές.
Κατηγορούμενος: Η πρώτη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κάνεις ότι έγινε ληστεία χωρίς να πειράξουν τίποτα.Η μόνη απίστευτη σκέψη που έκανα για να το πιστέψουν ήταν να κάνω κακό και στο ζωάκι. Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη. Πήρα το σκυλί και έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας.Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω. Είχαν πάρει το μωρό στην αγκαλιά μου για να μη βλέπει όλο αυτό το σκηνικό.
«Δεν υπήρχε κανένα πλάνο»
«Ό,τι θυμάμαι από τις τέσσερις και μετά είναι θολό.Το πρώτο που σκέφτομαι μετά είναι να ανακατέψω τη βιβλιοθήκη. Πέταξα κάτω τη Μονόπολη. Τράβηξα το καλώδιο της κάμερας. Δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Έβγαλα την κάρτα μνήμης. Ήμουν πανικόβλητος. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπάγγο. Έδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου», δήλωσε αναφερόμενος στο σκηνικό της ληστείας.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίξατε και συνδέονται με την μετέπειτα συγκάλυψη;
Κατηγορούμενος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομενως και την κάμερα να την έβγαλα με τα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης.
Πρόεδρος: Αμέσως μετά το μήνυμα προκύπτει ότι είσαστε στο υπόγειο. Τι δουλειά είχατε στο υπόγειο ενώ είχατε και το παιδί υπό την προστασία σας…
Κατηγορούμενος: Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία. Χρησιμοποίησα τα χέρια μου.
Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επι 37 ημέρες αποκρύψετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;
Κατηγορούμενος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ό,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές.
Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατι δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Σκέφτομαι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή, όπως και η μητέρα του. Ημουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγα όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών. Ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια… είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους.
Πρόεδρος: Παραμείνατε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξων σας;
Κατηγορούμενος: Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου.Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ήλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.
Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
Κατηγορούμενος: Εγώ ήμουν διαλυμένος και το μονο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Όχι εδώ. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της την στέρησα εγώ.
Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώναμε το παιδί σας.
Κατηγορούμενος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέρα όταν έχασα την Καρολάιν.
«Θα γινόμουν πειστικός αν κάνω κακό στο ζωάκι»
Ο Αναγνωστόπουλος αναφέρθηκε έπειτα από ερωτήσεις της προέδρου και στον τρόπο που σκότωσε το σκυλί τους, με την περιγραφή να είναι προκαλεί αποτροπιασμό.
Πρόεδρος: Σκεφτήκατε να παρουσιάσετε μια άγρια ληστεία. Ακόμα και η αστυνομική μια είχε επικηρύξει τους δράστες για 300 χιλιάδες ευρώ. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα.
Κατηγορούμενος: Έλεγα ότι θα γινόμουν πειστικός αν κάνω κακό και στο ζωάκι. Εκτος από την ηλιθιότητα της σκέψης , στο θολωμένο μου μυαλό δεν υπήρχε λογική. Πήγα στο ισόγειο, πήρα το σκυλί με το λουράκι . Δεν ήμουν νηφάλιος, (…) Τράβαγα τα μαλλιά μου . Το σήκωσα ελαφρά κι έβαλα το λουρί στο κάγκελο. Έφυγα. Ήταν αδύνατο να κοιτάω την Ρόξυ… Το σκυλί έβγαζε δυνατούς ήχους, έντονους. Διήρκεσαν κάποια δευτερόλεπτα.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ