Νέα για την τύχη του πολυαγαπημένου της γιου, Παναγιώτη Κυριαζή, περιμένει η κα. Βασιλική, περιμένοντας καθημερινά μήπως ανοίξει η πόρτα και επιστρέψει το παιδί της.
«Περιμένω να χτυπήσει η πόρτα. Την αφήνω ανοιχτή το βράδυ. Δεν την κλειδώνω μήπως και επιστρέψει ο Παναγιώτης. Κάτι κακό πρέπει να βρήκε στο δρόμο του για να μην έχει γυρίσει. Δεν ξέρω τι να πω, φοβάμαι πολύ. Ξυπνήσαμε το πρωί και φύγαμε από ‘δω με τον Παναγιώτη και τον αδελφό μου.
Πήγαμε στο χωριό, στην εκκλησία και στη συνέχεια γυρίσαμε στο σπίτι για φαγητό. Το απόγευμα ο Παναγιώτης έφυγε και νόμιζα πως θα έκανε μία βόλτα και θα γυρνούσε. Έψαξε όλος ο κόσμος, μπορεί και πάνω από χίλια άτομα να τον αναζήτησαν τόσες ημέρες. Και κυνηγοί τον έψαξαν, που πήγαν μετά, αλλά τίποτα. Που πήγε το παιδί; Πέρασε κάποιο αυτοκίνητο και τον πήρε;», σημείωσε στην εκπομπή «Φως στο Τούνελ.
Όπως είπε, ο γιος της ήταν το «καλύτερο παιδί», γι’ αυτό και όλοι αναρωτιούνται τι έχει συμβεί και δεν δίνει σημεία ζωής.
«Ήταν το καλύτερο παιδί ο Παναγιώτης μου. Τον ήξερε όλος ο κόσμος και όλοι ρωτάνε, όλοι κλαίνε, δεν ξέρω τι να πω πια. Δεν ξέρω τι μπορεί να έχει γίνει. Δεν μπορεί να άνοιξε η γη και να τον κατάπιε.
Να πω μόνο, όποιος έχει ψυχή, να πει ό,τι είδε ή ό,τι ξέρει. Να τα πει όλα. Μόνο αυτόν είχα παρεούλα, δεν είχα άλλον. Μόνο τον Παναγιώτη μου…», πρόσθεσε η χαροκαμένη μάνα.
«Έρχεται στον ύπνο μου»
Η κα. Βασιλική μίλησε στο «Φως στο Τούνελ», σημειώνοντας ότι βλέπει κάθε βράδυ τον γιο της στον ύπνο της.
«Τον βλέπω κάθε βράδυ τον Παναγιώτη στον ύπνο μου. Είναι χωρίς παπούτσια κάτω από μία συκιά… Είναι ένα πονεμένο παιδί.
Έπαθε το τροχαίο και δεν έφτιαξε τη ζωή του, έμεινε ανύπανδρος. Τρεισήμισι μήνες στο νοσοκομείο και μετά έκανε φυσιοθεραπείες. Κατάφερε να περπατήσει και ο γιατρός μας είπε να μην τον φοβόμαστε, αλλά θα έχει κάποια κενά μνήμης. Ήταν μόλις 22 χρόνων όταν έπαθε το ατύχημα», είπε.
Παράλληλα, η αδελφή του αγνοούμενου τόνισε:
«Εκείνη την ημέρα μετά το πέρα της λειτουργίας, είχε πάει στην πλατεία στο γλέντι που είχαν διοργανώσει οι χωριανοί. Πέρασε καλά, γέλασε, χόρεψε κιόλας. Μετά επιστρέψανε στο σπίτι, το απόγευμα σηκώθηκε και πήγαν με τη μητέρα μας να πάρουν νερό από μία πηγή κοντά στο σπίτι.
Αργότερα ο Παναγιώτης είπε πως θα πήγαινε μια βόλτα περιμετρικά του χωριού και θα επέστρεφε.
Όταν πέρασε η ώρα, και δεν είχε γυρίσει, ανησύχησαν και άρχισαν να τον ψάχνουν. Λόγω του ατυχήματος είχε παροδική αμνησία και μπορεί να έλεγε πως θα πήγαινε σ’ ένα μέρος και να πήγαινε κάπου αλλού».
«Τον είδα χαρούμενο στο πανηγύρι»
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος κοινότητας Νεοκάστρου, Δημήτρης Βασιλόπουλος, ένας από τους διοργανωτές του πανηγυριού, που έλαβε χώρα στις 26 Ιουλίου αποκάλυψε ότι ο Παναγιώτης Κυριαζής ήταν αγαπητός σε όλους.
«Ο Παναγιώτης ερχόταν στα πανηγύρια, τον είδα στην εκκλησία εκείνη την ημέρα και το απόγευμα στο σπίτι του θείου του. Μετά τις 23:00 ήρθε μ’ ένα αυτοκίνητο κάποιος αγρότης από την περιοχή και ρώτησε αν τον είχαμε δει.
Τότε ο γαμπρός μου είπε πως τον είδε γύρω στις 20:00. Αναστατώθηκε ο κόσμος στο χωριό, ψάξαμε το ίδιο βράδυ. Υπήρξε τεράστια κινητοποίηση για αρκετές ημέρες και με πολλές υπηρεσίες να κάνουν έρευνες. Ψάξαμε παντού, δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί κάτι. Ήταν ο δικός μας Πάνος… Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αυτό θέλω να πιστεύω», είπε συγκινημένος.
Την ίδια ώρα, ο Γεώργιος Κατσικογιάννης, ο άνθρωπος που είδε τελευταίος τον 44χρονο άνδρα, σημείωσε:
«Βλέπω τον Παναγιώτη σε αυτό το σημείο και μου είπε πως θα πήγαινε στη Σκάλα. Ακολουθούσε όμως το δρόμο για την Παναγία. Χαρούμενο τον είδα, δεν κατάλαβα κάτι για να με προβληματίσει».
«Άνοιξε η γη και τον κατάπιε»
Οι θείοι του αγνοούμενου άνδρα σχολιάζουν ότι πρόκειται για ένα καλό και πρόσχαρο άνθρωπο, που δεν ενοχλούσε ποτέ κανέναν, ούτε δημιουργούσε προβλήματα και όλοι τον αγαπούσαν.
«Ήμασταν στο χωριό την ημέρα της Αγίας Παρασκευής, σ’ αυτό το τραπέζι. Είπε ότι θα πήγαινε μία βόλτα και θα επέστρεφε και από τότε δεν τον ξαναείδα. Μπορεί και να έκανε ωτοστόπ, γιατί συνήθιζε να το κάνει και ίσως τον πήρε κάποιος που δεν τον γνώριζε, τον κατέβασε στη
Ναύπακτο και από εκεί να χάθηκαν τα ίχνη του. Στο χωριό ερχόταν μόνο τις γιορτές, της Παναγίας και της Αγίας Παρασκευής. Δεν είχε κινητό μαζί του, αν είχε μόνο κανένα ψιλό στην τσέπη του.
Πήγα μόνος μου στη Ναύπακτο και περπάτησα στα μαγαζιά. Ρώτησα και κόσμο αλλά δεν τον έχει δει κανείς. Ακόμα ψάχνουμε. Έχω περπατήσει χιλιάδες χιλιόμετρα. Δυστυχώς το τροχαίο του στοίχισε πάρα πολύ στη ζωή του», είπε χαρακτηριστικά συγγενής του.
Άλλος θείος του, μιλώντας κι αυτός στην κάμερα της εκπομπής, είπε:
«Την ημέρα της Αγίας Παρασκευής τρώγαμε όλοι μαζί στο δικό μου το σπίτι. Ήταν μια χαρά ο άνθρωπος. Έφυγε από το χωριό, τον είδε κάποιος και από κει και πέρα εξαφανίστηκε. Κάθε μέρα είμαστε εδώ και ψάχνουμε με τον αδελφό μου. Δεν τον έχει δει κανείς…».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ