Οι ηγέτες της Γαλλίας και της Ιταλίας, Εμανουέλ Μακρόν και Μάριο Ντράγκι, κάλεσαν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναμορφώσουν τους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες που έχουν οριστεί από τα κριτήρια του Μάαστριχτ, ώστε να επιτραπούν περισσότερες δαπάνες για επενδύσεις, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι θα πρέπει να μειωθεί το δημόσιο χρέος.
«Με τον ίδιο τρόπο που αυτοί οι κανόνες δεν περιόρισαν την απόκρισή μας στην πανδημία, δεν πρέπει στο εξής να μας εμποδίσουν να υλοποιήσουμε όλες τις απαραίτητες επενδύσεις», σημείωσαν οι δύο άνδρες, σε κοινό άρθρο γνώμης στους Financial Times.
Υπενθυμίζεται πως ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, είχε ανακοινώσει στις 9 Δεκεμβρίου ότι θέλει να καταστήσει την αναμόρφωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ προτεραιότητα της γαλλικής προεδρίας της ΕΕ, ξεκαθαρίζοντας πως η ερώτηση «υπέρ ή κατά του ορίου 3%» στο έλλειμμα είναι «ξεπερασμένη».
Όπως καθίσταται σαφές, «στόχος» του εν λόγω μηνύματος είναι οι χώρες της ΕΕ που είναι περισσότερο προσκολλημένες στους κανόνες δημοσιονομικής λιτότητας, μεταξύ των οποίων εκείνες της βόρειας Ευρώπης, που εξέφρασαν επιφυλάξεις πριν από την υιοθέτηση ενός ειδικού προϋπολογισμού ανάκαμψης μετά την πανδημία, αλλά και η Γερμανία του νέου καγκελαρίου Όλαφ Σολτς, ο οποίος μέχρι στιγμής είναι πολύ επιφυλακτικός για το εν λόγω ζήτημα.
«Οφείλουμε να μειώσουμε το επίπεδο του χρέους μας, καμία αμφιβολία δεν επιτρέπεται σε αυτό το θέμα, αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα επιτύχουμε αυτό τον στόχο αυξάνοντας τους φόρους ή πραγματοποιώντας αβάσταχτες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, ούτε σκοτώνοντας την ανάπτυξη πριν γεννηθεί εξισορροπώντας και πάλι τα δημόσια οικονομικά με μια δημοσιονομική προσαρμογή που δεν θα ήταν βιώσιμη», λένε οι δύο ηγέτες.
«Πρέπει να διαθέτουμε ένα μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών και να μπορούμε να υλοποιήσουμε δαπάνες κλειδιά που είναι απαραίτητες για το μέλλον μας και για την κυριαρχία μας. Οι δημοσιονομικοί κανόνες πρέπει να ευνοούν το χρέος που δημιουργείται για να χρηματοδοτηθούν αυτές οι επενδύσεις, που συμβάλλουν αναμφισβήτητα στην ευημερία των μελλοντικών γενεών και στην ανάπτυξη μακροπρόθεσμα, δεδομένου ότι οι δημόσιες αυτές δαπάνες συμμετέχουν πράγματι στη βιωσιμότητα του χρέους μακροπρόθεσμα», καταλήγουν στο άρθρο τους οι δύο άνδρες.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ