Οι σκηνές βίας και επεισοδίων στα ελληνικά γήπεδα, ακόμη και αν πρόκειται για αναμετρήσεις ερασιτεχνικών ομάδων συνεχίζονται.
Τελευταίο παράδειγμα τα όσα συνέβησαν στην Πάτρα και κατά την διάρκεια του μπαράζ της Γ’ Κατηγορίας ανάμεσα σε Παναχαϊκό και Αστέρα στο «Α. Κάνιστρας».
Ενας ποδοσφαιριστής της φιλοξενούμενης ομάδας ήταν τιμωρημένος και παρακολουθούσε το παιχνίδι από τις κερκίδες.
Σε κάποια στιγμή του αγώνα είχε αντιπαράθεση με έναν παίκτη των γηπεδούχων που βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο, με την… φωτιά ωστόσο να «σβήνει» γρήγορα.
Ξαφνικά ωστόσο και ενώ όλα έδειχναν να έχουν ηρεμήσει εμφανίστηκαν 1ο οπαδοί των γηπεδούχων που επιτέθηκαν στον ποδοσφαιριστή, χτυπώντας τον με γροθιές και κλοτσιές.
Στο πλευρό του έσπευσαν οι συμπαίκτες του (με το παιχνίδι να διακόπτεται από τον διαιτητή) που τον έσωσαν από τα χειρότερα, με τον τραυματισμό του ευτυχώς να μην είναι σοβαρός.
«Απόψε ντράπηκε και η ντροπή»
Οργισμένη ήταν η αντίδραση της ομάδας του Αστέρα για τα όσα έγιναν στο γήπεδο και κυρίως για την επίθεση που δέχθηκε ο αθλητής του.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε αναφέρεται:
«Απόψε ντράπηκε και η ντροπή!
Ο Αστέρας Λεοντίου από την πρώτη μέρα της ίδρυσης του ξεχωρίζει γιατί υπηρετεί τις αξίες που πρεσβεύει ο αθλητισμός. Μπήκαμε στο ποδόσφαιρο γιατί το βλέπουμε αλλιώς. Μας αρέσει να κερδίζουμε και να χάνουμε καθαρά και μέσα στις τέσσερις γραμμές.
Να ορίζουμε εμείς την τύχη μας με την απόδοση μας. Να φεύγουμε από το γήπεδο με καθαρή συνείδηση ότι κάναμε αυτό που αγαπάμε σε άκρως αθλητικά πλαίσια. Με σεβασμό στους εαυτούς, στις οικογένειες μας και στον αντίπαλο. Η ομάδα μας ηττήθηκε με 3-2 στην προτελευταία αγωνιστική των μπαράζ για την άνοδο από την Γ’ στην Β’ Κατηγορία από τον Παναχαϊκό, ωστόσο αυτό περνά σε δεύτερη μοίρα.
Θα κοιτάξουμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας ως ομάδα για να δούμε τι δεν κάναμε καλά, χωρίς να παραβλέψουμε τις αστείες στα όρια της κωμωδίας αποφάσεις της διαιτητικής τριάδας που συνέβαλαν στη διαμόρφωση του αποτελέσματος.
Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν ρίχνουμε τις ευθύνες εξ’ ολοκλήρου στους διαιτητές, αλλά οφείλουμε να αναφέρουμε ότι ήταν εκτός τόπου και χρόνου ειδικά στο δεύτερο 45λεπτο και έπαιξαν ρόλο στο να τιναχτεί στον αέρα (όπως και έγινε) το παιχνίδι. Παρατηρητής υπήρχε αλλά εμείς είμαστε “άσχετοι” και ίσως να μην τα είδαμε καλά. Ας ελπίσουμε αυτός να τα είδε καλύτερα.
Πώς όμως μπορείς να σχολιάσεις το αγωνιστικό, όταν συμβαίνουν εξωαγωνιστικά στις κερκίδες του “Α. Κάνιστρας” καταστάσεις που προκαλούν στην καλύτερη περίπτωση εμετό και μας υπενθυμίζουν ότι έχουμε όσα αξίζουμε τόσο σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, όσο και σαν κοινωνία.
Το να ξεφύγει κάποιος σε μία κερκίδα κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα είναι κάτι σύνηθες αλλά και εκεί υπάρχουν όρια. Το να πεις μία κουβέντα παραπάνω αλλά μετά να φύγεις αγαπημένος και φίλος με αυτόν που για 90 λεπτά διαφωνείς γιατί υποστηρίζεις διαφορετική ομάδα είναι το υγιές.
Όμως το να χτυπάς βάναυσα χωρίς αύριο κάποιον που διαφώνησε μαζί σου επειδή υποστηρίζει την αντίπαλη ομάδα ή επειδή λογόφερε πάνω στην ένταση με τον αντίπαλο, αυτό παραπέμπει αλλού. Παραπέμπει σε ανθρώπους απαίδευτους, σε ανθρώπους κατακάθια της κοινωνίας που το παίζουν “μπράβοι” και νομίζουν ότι πηγαίνοντας 10 προς 1 εξουσιάζουν το χώρο που βρίσκονται. Άλλοι με σωματική διάπλαση και απειλές νομίζουν ότι μπορούν να κακοποιούν συνανθρώπους τους και να μένουν ατιμώρητοι πιστεύοντας ότι θα κυριεύσει ο φόβος τα θύματα τους. ΩΣ ΕΔΩ!
Ο Ν.Γ. και ο Ε.Κ. εν ενεργεία ποδοσφαιριστές σε ομάδες του Ερασιτεχνικού ήταν δύο εξ’ αυτών που συμμετείχαν στο ξυλοδαρμό του ποδοσφαιριστή του Αστέρα Λεοντίου που ήταν εκτός αποστολής (τιμωρημένος) και παρακολούθησε από την κερκίδα ως φίλαθλος τον αγώνα.
Για όλα αυτά τα αισχρά που διαδραματίστηκαν στην κερκίδα του ενωσιακού γηπέδου “Α. Κάνιστρας” υπάρχουν μάρτυρες καθώς και υλικό το οποίο θα παραδοθεί στους αρμόδιους μαζί με τα ονόματα των δύο αυτών παικτών που από σεβασμό δεν τα γράφουμε ολόκληρα.
Ευχαριστούμε θερμά τη διοίκηση του Παναχαϊκού για την “άψογη” φιλοξενία που παρείχε στην ομάδα μας. Δεν θα ανταποδώσουμε γιατί εμείς τέτοια “άψογη” φιλοξενία δεν είμαστε “άξιοι” να παρέχουμε.
Υ.Γ. Η σιωπή μας όλη τη χρονιά δεν είναι αδυναμία. Τόσο καιρό μας βλέπατε από την καλή, τώρα θα μας δείτε και από την ανάποδη. ΑΠΑΝΤΕΣ…”».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ