Ενώ η ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία συνεχίζεται, με το Πούτιν να προσπαθεί να ισοπεδώσει και να πάρει υπό την κατοχή του κάθε πόλη και χωριό της χώρας, ολοένα και περισσότεροι Ουκρανοί πολίτες παίρνουν τη σκληρή απόφαση να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να αναζητήσουν ασφάλεια σε άλλες γειτονικές χώρες.
Ειδικότερα, μεγάλο κύμα προσφύγων έχουν δεχθεί η Πολωνία και η Ρουμανία, χώρες με τις οποίες συνορεύει η Ουκρανία. Ωστόσο, ο αριθμός των προσφύγων σε αυτές τις χώρες είναι τόσο μεγάλος, που το πρόβλημα με το στεγαστικό τους είναι σημαντικό.
Τώρα η Βαρσοβία κατακλύζεται τις τελευταίες ημέρες από Ουκρανούς πρόσφυγες. Το αθλητικό κέντρο Τορβάρ μετατράπηκε σε καταφύγιο για όσους διέφυγαν από τον πόλεμο.
Μεγάλο μέρος του βάρους φέρουν εθελοντές που παίρνουν άδεια από τη δουλεία τους για να βοηθήσουν. Αλλά αυτή η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη!
Η στέγαση είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα! Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, το 95% των Ουκρανών που έφτασαν παρελήφθησαν από φίλους και συγγενείς. Σήμερα μόνο το 70% έχει συγγενείς στην Πολωνία.
Η συντονίστρια ενός κέντρου προσφύγων μιλάει στην κάμερα και αποκαλύπτει ότι: «Μέχρι στιγμής περίπου 1.300 έχουν έρθει εδώ και έχουν περάσει το κατώφλι αυτού του κέντρου. Ο αριθμός όσων μένουν εδώ εναλλάσσεται συνεχώς.
Έρχονται, φεύγουν. Οργανώνουμε συνεχώς μεταφορές, οπότε ένας σταθερός αριθμός είναι αδύνατον να εκτιμηθεί».
Καθώς εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά φεύγουν από τα σύνορα της Ουκρανίας μπροστά στη ρωσική επιθετικότητα, αυξάνονται οι ανησυχίες για το πώς θα προστατευθούν οι πιο ευάλωτοι πρόσφυγες από το να γίνουν στόχοι διακινητών ανθρώπων ή να γίνουν θύματα άλλων μορφών εκμετάλλευσης.
Συγκεκριμένα μια γυναίκα, μέλος μιας ΜΚΟ τονίζει πως: «Ο κίνδυνος να συμβούν αυτά τα πράγματα είναι πολύ μεγάλος. Πολλές γυναίκες πέφτουν θύματα εμπορίας κάθε χρόνο, αλλά και παιδιά, γιατί είναι κίνδυνος όχι μόνο για τις γυναίκες αλλά και για τα παιδιά.
Έτσι, σε τέτοιες στιγμές που οι άνθρωποι κινητοποιούνται, όπως βλέπετε, εδώ κινητοποιήθηκαν πολλοί Ρουμάνοι και είμαι πολύ περήφανη, ο κίνδυνος για άλλους ανθρώπους που μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν τον πόνο αυτών των οικογενειών είναι πολύ μεγάλος».
Παράλληλα, στα σύνορα δόθηκαν συμβουλές στις γυναίκες από τους αστυνομικούς να έχουν τις μπαταρίες των τηλεφώνων τους φορτισμένες και να σημειώνουν τις πινακίδες κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στα οποία επιβιβάζονται.
«Μας εξέπληξε το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία συλλογή πληροφοριών. Νομίζω ότι είμαστε τα καλά παιδιά, που κουβαλάμε κόσμο πίσω, αλλά μπορεί να υπάρχουν και κακοί που είναι εκεί για κακά πράγματα», δηλώνει ένας γερμανός εθελοντής.
Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως, ο αριθμός των προσφύγων από τις εμπόλεμες ζώνες της Ουκρανίας αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ