Μη αναστρέψιμη για την ώρα, σύμφωνα με τους ερευνητές, η περίοδος ξηρασίας, στις Δυτικές ΗΠΑ. Εδώ και 22 είναι η χειρότερη εδώ 1.200 χρόνια, αποκαλύπτουν οι δακτύλιοι ανάπτυξης των δέντρων.
Μείωση αποθεμάτων νερού, καταστροφή της σοδειάς και οι μεγάλες πυρκαγιές που σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους είναι οι καταστροφικές συνέπειες της ανομβρίας που ξεκίνησε το 2000. Κι όπως τονίζουν οι ερευνητές δεν υπάρχει ακόμη φως στον ορίζοντα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Nature Climate Change, η περίοδος ανομβρίας θα ήταν 40% λιγότερο έντονη χωρίς την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Το φαινόμενο δεν οφείλεται μόνο σε μείωση των βροχοπτώσεων αλλά και στη θέρμανση του αέρα, η οποία μειώνει τα επίπεδα υγρασίας στο έδαφος –τον βασικότερο δείκτη ξηρασίας.
«Η κλιματική αλλαγή αλλάζει τα επίπεδα αναφοράς προς μια σταδιακά πιο ξηρή κατάσταση στη Δύση. Αυτό σημαίνει ότι το χειρότερο σενάριο γίνεται όλο και χειρότερο» σχολίασε στο Associated Press ο Παρκ Ουίλιαμς, κλιματολόγος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες και επικεφαλής της μελέτης.
Η ομάδα του εξέτασε τους δακτυλίους ανάπτυξης των δέντρων και μέτρησε τα επίπεδα υγρασίας του εδάφους στις Δυτικές ΗΠΑ, έκταση που περιλαμβάνει την Καλιφόρνια, το Ουαϊόμινγκ, τη Νεβάδα, την Αριζόνα, τμήμα του Όρεγκον, του Άινταχο, του Νιου Μέξικο και του Κολοράντομ, και τα δυτικά της Μοντάνα και του Τέξας. Οι μετρήσεις πηγαίνουν πίσω μέχρι το έτος 800 μ.Χ, το μέγιστο διάστημα που μπορεί να καλύψει αξιόπιστα η μελέτη των δακτυλίων ανάπτυξης.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις σε προηγούμενη μελέτη του Ουιλίαμς, η τρέχουσα ξηρασία ήταν η χειρότερη από τον 16ο αιώνα. Μετά από τις βροχοπτώσεις του 2019 ο ερευνητής πίστευε ότι η κρίση έφτανε στο τέλος της, όμως η Δύση «στέγνωνε» και στα τέλη του 2020 και του 2021 «έσπασε» κάθε ρεκόρ.
Απαισιόδοξες παραμένουν οι προβλέψεις του Ουίλιαμς για το πότε θα λήξει το φαινόμενο, ύστερα και από το γεγονός ότι η ξηρασία έφτασε στο απόγειο το 2021, περισσότερο από δυο δεκαετίες μετά την έναρξή της.
Άλλες ξηρασίες στα 1.200 χρόνια που κάλυψε η ανάλυση διήρκεσαν 30 χρόνια, και είναι πιθανό ότι η σημερινή ξηρασία θα διαρκέσει τουλάχιστον τόσο αλλά με μεγαλύτερη ένταση, ανέφερε.
Προκειμένου να εκτιμήσουν το βαθμό συμμετοχής της κλιματικής αλλαγής, ο Ουίλιαμς και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν 29 κλιματικά μοντέλα για να συγκρίνουν τις πραγματικές τάσεις με την εξέλιξη του φαινομένου όπως θα ήταν χωρίς ανθρωπογενείς παρεμβάσεις. Τα μοντέλα έδειξαν ότι οι εκπομπές άνθρακα ευθύνονται για το 42% της τρέχουσας ξηρασίας.
Σχολιάζοντας τη μελέτη στους New York Times, η Σαμάνθα Στίβενσαν, κλιματολόγος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε ότι τα ευρήματα βρίσκονται σε συμφωνία με τις μαθηματικές προσομοιώσεις του κλίματος στα Δυτικά.
Η κλιματική αλλαγή δεν προκαλεί παντού ξηρασία, είπε. «Στις Δυτικές ΗΠΑ όμως αυτό συμβαίνει σίγουρα. Και αυτό οφείλεται κυρίως στη θέρμανση του εδάφους, αν και οι μεταβολές στις κατακριμνήσεις επίσης παίζουν κάποιο ρόλο», πρόσθεσε.
«Βρισκόμαστε σε μια φάση μετάβασης σε ουσιαστικά πρωτόγνωρους καιρούς συγκριτικά με ό,τι έχουμε δει τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια» προειδοποίησε
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ