Τη λάθος στη στιγμή στο σωστό σημείο, πιστεύει πως βρέθηκε ο 37χρονος Έλληνας που σώθηκε από τον φονικό σεισμό στην Τουρκία, όταν κατέρρευσε μέρος του ξενοδοχείο στο οποίο διέμενε. Ο 37χρονος μίλησε στο Tlive σχετικά με την ώρα του σεισμού, το μέγεθος της καταστροφής, το πως σώθηκε αλλά και πως κατάφερε να επιστρέψει στην Ελλάδα σώος και αβλαβής, συγκλονίζοντας με την περιγραφή του.
«Είναι μια συγκλονιστική εμπειρία, δεν εύχομαι σε κανένα να τη ζήσει. Εγώ βρισκόμουν στην περιοχή Ισκεντερούν για επαγγελματικούς λόγους, για λίγες μέρες. Είχα προγραμματίσει να φύγω τη Δευτέρα, με πρόλαβε ο σεισμός δυστυχώς. Την ώρα του σεισμού ήμουν στο ξενοδοχείο που διέμενα και κοιμόμουν όπως ο περισσότερος κόσμος», δήλωσε αρχικά ο 37χρονος.
Στη συνέχεια μίλησε για τη στιγμή που είδε την κατάρρευση του διπλανού κτιρίου, λέγοντας πως τότε αντιλήφθηκε το μέγεθος της καταστροφής.
«Σκέφτηκα ότι τώρα θα πέσουμε»
«Ήταν μια εικόνα που κι εγώ βγαίνοντας από το ξενοδοχείο – γιατί όσο ήμουν μέσα δεν είχα αντιληφθεί το μέγεθος της καταστροφής – αλλά βλέποντας το ξενοδοχείο πίσω, διαπίστωσα ότι το διπλανό κτίριο δεν υπάρχει πλέον και όχι μόνο το διπλανό αλλά και ακόμη δύο κτίρια από την αριστερή πλευρά, είχαν καταρρεύσει και αυτά ολοσχερός.
Μέσα στο ξενοδοχείο ήταν κάποια δευτερόλεπτα που το αίσθημα ήταν απίστευτο, δηλαδή ότι και να σας περιγράψω είναι πολύ λίγο δεν μπορεί κανένας να το καταλάβει. Τα πρώτα δευτερόλεπτα ξυπνάς από το ταρακούνημα και λες «εντάξει ένας σεισμός είναι θα περάσει» και διαπιστώνεις ότι δεν περνάει.
Πήγα κάτω από ένα γραφείο να προστατευτώ, όπου εκεί έμεινα μέχρι να σταματήσει ο σεισμός. Άρχισε να πέφτει το ρεύμα, να πέφτουν αντικείμενα, η τηλεόραση, φώτα και το χειρότερο σημείο είναι όταν ξεκίνησαν να πέφτουν σοβάδες από τους τείχους, όπου και κατάλαβα ότι έει αρχίσει η κατάρρευση του κτιρίου.
Η ένταση του σεισμού είδα ότι δεν μειώνεται, η ταλάντωση συνεχίζει στο ίδιο μέγεθος και είναι κάποια δευτερόλεπτα που σε κάθε κούνημα του σεισμού λες «τώρα θα πέσουμε», σε ένα κτίριο περίπου είκοσι ορόφων.
Εγώ βρισκόμουν στον έκτο όροφο και αν είπα «αν πέσουμε δεν πρόκειται να μας βρει κανείς». Πολύ άσχημο συναίσθημα, συγκλονιστική εμπειρία. Πρόλαβα βέβαια, με το που σταμάτησε ο σεισμός, βγήκα από το ξενοδοχείο, κατευθύνθηκα σε ένα σημείο απέναντι ακριβώς που ήταν μια μεγάλη αλάνα, είχε μαζευτεί πολύς κόσμος και ήμασταν ασφαλής εκεί γιατί δεν είχε γύρω κτίρια. Εκεί αντικρίσαμε το μέγεθος της καταστροφής από τα κτίρια που είχαν καταστραφεί.
Μερικός κόσμος δεν είχε προλάβει να φορέσει ούτε τα παπούτσια του, με τις παντόφλες, χωρίς τηλέφωνα, χωρίς τρόπο να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους, άλλοι να τρέχουν πανικόβλητοι και να ψάχνουν στα χαλάσματα, να τραβάνε τα σίδερα και τα μπάζα με τα χέρια. Άνθρωποι που τώρα τους έβλεπες παγωμένους και μετά από λίγα λεπτά τους έβλεπες να κλαίνε γιατί προφανώς βρήκαν κάποιο δικό τους νεκρό», είπε στη συνέχεια ο 37χρονος Έλληνας.
Στη συνέχεια ο 37χρονος επικοινώνησε απευθείας με τη γυναίκα του, αν και η επικοινωνία ήταν πολύ δύσκολη και έπειτα με την εταιρία που εργάζεται και κινητοποιήθηκαν αμέσως ώστε να μπορέσει να φύγει από εκεί.
Ακόμη, μίλησε με τον κ. Πατούλη, ο οποίος μίλησε με την πρεσβεία στην Άγκυρα και σε λίγα λεπτά τον πήρε τηλέφωνο η πρόξενος και τον καθοδήγησε που πρέπει να κατευθυνθεί και έπειτα από 7 ώρες, τον παρέλαβε ένα αυτοκίνητο για να μπορέσει να γυρίσει στην Ελλάδα.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ