Καρδιές ραγίζει η συνέντευξη του Χρήστου Χούπα, του πατέρα της αδικοχαμένης φοιτήτριας Ελπίδας, που έχασε τη ζωή τους το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, μαζί με άλλους 56 συνταξιώτες της που επέβαιναν στη μοιραία αμαξοστοιχία.
Αναλυτικότερα, μιλώντας στην κάμερα της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα», ο κ. Χούπας σημείωσε ότι δεν υπάρχει δυσκολότερο πράγμα για έναν γονιό από το να χάνει το παιδί του, σημειώνοντας ότι δεν μπορεί όλη η ευθύνη να πέσει στον σταθμάρχη.
«Καταλαγιάζει ποτέ ο πόνος; Τι θα μου έλεγε η Ελπίδα μου; Θα μου έλεγε “μπαμπά ψηλά το κεφάλι, η ζωή συνεχίζεται”. Το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου εγώ ήμουν στο χωριό μου, στα Παλιόκαστρο Φθιώτιδας και τα παιδιά μου στην Αταλάντη. Και σκόπευαν να φύγουν με το ίδιο τρένο. Όμως, εντελώς τυχαία χάλασε το λάπτοπ της Ελπίδας και δεν πήγαν και τα δυο με το ίδιο τρένο», δήλωσε αρχικά ο κ. Χούπας.
Όπως τόνισε, το μοιραίο βράδυ επικοινώνησε με τον γιο του και τον πατέρα της κολλητής φίλης της κόρης του, οι οποίοι και τον πληροφόρησαν ότι τα δυο κορίτσια δεν απαντούσαν στα τηλέφωνά τους.
«Στη Λάρισα είδα τον πολύ τον κόσμο. Να μην ξέρεις αν το παιδί σου είναι αυτή τη στιγμή κάτω από τις λαμαρίνες και αναπνέει ή όχι. Αν θα πάρεις παιδί που θα ζει ή αν θα πάρεις φέρετρο. Κι αυτή η αβεβαιότητα κράτησε για 4 ημέρες», επεσήμανε.
Ο κ. Χούπας έκανε λόγο για έναν άνθρωπο που χαιρόταν τη ζωή, που μαγείρευε, έπαιζε μουσική και ζωγράφιζε.
«Σκοπεύουμε να κάνουμε εκδηλώσεις στη μνήμη των παιδιών που χάθηκαν και όλων των τραυματιών και των εξαφανισμένων. Ο καθένας δίνει αυτό που έχει. Δεν θα ευχόμουν σε κανέναν να είναι στη θέση μου.
Γιατί εγώ έκανα κάποιες δηλώσεις και πήραν τα μισά από αυτά που είπα, εγώ ήμουν σε άλλο κόσμο. Όταν εγώ έκλεγα on camera, εγώ έβλεπα το δάκρυ που κυλούσε και έβλεπα ότι ανθρωπιά υπήρχε ακόμη», σχολίασε.
Μάλιστα, ο κ. Χούπας υποστήριξε ότι την παθογένεια του σιδηροδρόμου τη χρεώνονται όλες οι κυβερνήσεις και όχι μόνο ο σταθμάρχης.
«Άνθρωπος είναι ο σταθμάρχης, θα έπρεπε να έχει τέτοια δικλείδες ασφαλείας που και να θες να το χαλάσεις να μην μπορείς. […] Το βράδυ είναι φριχτό, δεν κοιμάσαι για να ξυπνήσεις το πρωί. Ξυπνάς δυο-τρεις φορές τη νύχτα, σου έρχεται το παιδάκι σου στο μυαλό.
[…] Είναι το παιδάκι μας και θεωρούμε ότι ζει ακόμα και πιστεύω ότι δεν θα πεθάνει ποτέ στις καρδιές μας», πρόσθεσε.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ