Τεράστιο γκράφιτι, που απεικονίζει τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, βρίσκεται σε περίοπτη θέση στο λιμάνι του Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης.
Η ηρωίδα της Επανάστασης τιμάται στην είσοδο των ιδρύματος του εφοπλιστή Τσάκου, στη χώρα της Λατινικής Αμερικής.
Επίσης, αναδεικνύεται ο ρόλος της ναυτιλίας και των γυναικών στον Αγώνα για την Ανεξαρτησία, που φέτος γιορτάζονται τα 200 χρόνια.
Το ίδρυμα, όπως μεταφέρεται και από την ιστοσελίδα iefimerida.gr, λειτουργεί από το 1971, προάγοντας θέματα του ελληνικού πολιτισμού, ενώ πρόσφατα αναγνωρίστηκε από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ως ένα «παράρτημα της Ελληνικής Γλώσσας».
Από τη λειτουργία του, περίπου 4.000 μαθητές, εκ των οποίων και ουρουγουανοί φιλέλληνες, έχουν διδαχθεί δωρεάν μαθήματα ελληνικής γλώσσας, ιστορίας και πολιτισμού.
Κορυφαία γυναικεία μορφή της Επανάστασης
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, από κοινού με τη Μαντώ Μαυρογένους, ήταν ξεκάθαρα οι δύο κορυφαίες γυναικείες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης.
Ηταν κόρη του Υδραίου πλοιάρχου, Σταυριανού Πινότση και της επίσης υδραίας, Σκεύως Κοκκίνη, που καταγόταν από εφοπλιστική οικογένεια, γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1771 στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης, όπου ο πατέρας της εκρατείτο για συμμετοχή στα Ορλοφικά.
Στα 17 της χρόνια παντρεύτηκε τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτριο Γιάννουζα, από τον οποίο ονομάστηκε και Δημητράκαινα.
Το 1797, ο σύζυγός της σκοτώθηκε σε συμπλοκή με Αλγερινούς πειρατές και η Λασκαρίνα σε ηλικία 26 ετών μένει χήρα με τρία παιδιά, τον Ιωάννη, τον Γεώργιο και την Μαρία.
Με την περιουσία του συζύγου της, που ξεπερνούσε τα 300.000 τάλιρα, η Μπουμπουλίνα ασχολήθηκε με τα ναυτιλιακά κι έγινε μέτοχος σε διάφορα σπετσιώτικα πλοία.
Ωστόσο, το 1816 οι Οθωμανοί επιχείρησαν να κατάσχουν την περιουσία της, επειδή τα πλοία του συζύγου της μετείχαν υπό ρωσική σημαία στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1806.
Με τη μεσολάβηση του ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη Στρογκάνωφ και της μητέρας του Σουλτάνου Βαλιντέ κατόρθωσε να διασώσει την περιουσία της.
Στην Κωνσταντινούπολη φαίνεται ότι μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819, αλλά το γεγονός αμφισβητείται, καθώς είναι γνωστό ότι η οργάνωση δεν έκανε ποτέ μέλη της, γυναίκες.
Η ναυπήγηση του πλοίου «Αγαμέμνων»
Μόλις η Μπουμπουλίνα επέστρεψε στις Σπέτσες διέταξε τη ναυπήγηση του πλοίου «Αγαμέμνων», για το οποίο δαπάνησε 25.000 δίστηλα.
Με μήκος 48 πήχεις (περίπου 34 μέτρα) και εξοπλισμένο με 18 κανόνια, ο «Αγαμέμνων» καθελκύστηκε το 1820 και ήταν το μεγαλύτερο πλοίο που έλαβε μέρος στην Επανάσταση.
Ο Εθνικός Ξεσηκωμός βρήκε την Μπουμπουλίνα «πεντηκοντούτιδα, ωραίαν, αρειμάνιον ως αμαζόνα, επιβλητικήν καπετάνισσαν, προ της οποίας ο άνανδρος ησχύνετο και ο ανδρείος υπεχώρει», όπως τη σκιαγράφησε ο δημοσιογράφος και ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων.
Ξόδευε την περιουσία της, όχι μόνο για τη διατήρηση των πλοίων της, αλλά και για τα στρατεύματα στην ξηρά. Συμμετείχε με το πλοίο της «Αγαμέμνων» στον αποκλεισμό του Ναυπλίου και ανεφοδίασε με δικές της δαπάνες τους υπερασπιστές του Άργους.
Σε έφοδο των Τούρκων υπό τον Κεχαγιάμπεη σκοτώθηκε ο γιος της Ιωάννης Γιάννουζας.
Στη συνέχεια έλαβε μέρος στον αποκλεισμό της Μονεμβασίας, στην πολιορκία και την άλωση του Ναυπλίου και της Τριπόλεως, στην οποία εισήλθε πάνω σε λευκό ίππο και έσωσε τα χαρέμια του Χουρσίτ Πασά από τη μήνη των πολιορκητών.
Μετά την άλωση του Ναυπλίου, το Νοέμβριο του 1822, η Μπουμπουλίνα εγκαταστάθηκε στην πόλη (έδρα της προσωρινής κυβέρνησης), όπου έζησε έως τα μέσα του 1824.
Εκδιώχθηκε από το Ναύπλιο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, όταν πήρε το μέρος του φυλακισμένου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με τον οποίο είχε συγγενέψει, από το γάμο της κόρης της Ελένης με τον γιο του Πάνο.
Οι κυβερνητικοί σκότωσαν τον γαμπρό της και από την ίδια αφαίρεσαν το κομμάτι γης, που της είχαν δώσει για τις υπηρεσίες της στον Αγώνα.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ