Το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» έχει μείνει στη σύγχρονη καλλιτεχνική ιστορία της χώρας, τόσο για την εξαιρετική σύνθεση του Μάνου Λοΐζου, όσο και για την ερμηνεία της Μαρίας Βασιλείου στην ομώνυμη ταινία του 1971. Πίσω από τη σκηνή με το περίφημο ζεϊμπέκικο του λοχία (τον υποδύθηκε ο Γιώργος Κουτούζης) όμως κρύβεται -άγνωστη- ιστορία, που έχει να κάνει με το ντουμπλάρισμα στη φωνή της Κυπραίας ηθοποιού από την τραγουδίστρια, Ελένη Ροδά.
Η Ελένη Ροδά, φιλοξενήθηκε στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Νύχτα Στάσου», που είναι αφιερωμένη στον Λοΐζο και, μετά την εκτέλεση της σύνθεσης του από τον Χρήστο Νικολόπουλο, ο οποίος συμπαρουσιάζει τη εκπομπή με τη Μελίνα Ασλανίδου, η τραγουδίστρια εξήγησε, γιατί ακούγεται η δική της φωνή στην ταινία και όχι της Μαρίας Βασιλείου.
Συγκεκριμένα, η Ελένη Ροδά, είπε:
«Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Αλέξης Δαμιανός, έψαχνε μία φωνή, η οποία θα ταίριαζε περισσότερο στην περίσταση. Η Μαρία Βασιλείου καταγόταν από την Κύπρο και έτσι, σύμφωνα με τους συντελεστές, δεν κρίθηκε η καταλληλότερη για τη συγκεκριμένη σκηνή, εξαιτίας της προφοράς της Μαρίας. Έτσι, κάλεσαν εμένα και έκανα το ντουμπλάρισμα. Γι’ αυτό και ακούγεται η δική μου φωνή και όχι της ηθοποιού».
Αξίζει να σημειωθεί πως η Μαρία Βασιλείου, για την ερμηνεία της στην ταινία, είχε κερδίσει το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ στην ιστορία έμεινε και το ζεϊμπέκικο του Μάνου Λοΐζου, όπως βέβαια και η χαρακτηριστική χροιά της Ελένης Ροδά, η οποία τελικά «έδεσε» άψογα και με τον ρόλο της Βασιλείου και με τη σκηνή στο κουτούκι (σ.σ: βρισκόταν στην κάτω Κηφισιά) που είχε συμπρωταγωνιστή και τον λοχία «Γιώργο Μπάσκο».
Το ζεϊμπέκικο του Λοχία και η Ευδοκία
Το ζεϊμπέκικο, που ακολουθεί στο παρακάτω απόσπασμα από την ταινία, χορεύει ο λοχίας Μπάσκος, όπου βρίσκεται σε ένα ταβερνάκι με την παρέα του και όπου συναντά για πρώτη φορά την Ευδοκία. Η κοπέλα τού χτυπά παλαμάκια, προκαλώντας την οργή του «προστάτη» της, καθώς εκδιδόταν, που ήταν ένας διεφθαρμένος πρώην χωροφύλακα σε κάποια επαρχιακή πόλη στη Β. Ελλάδα.
Οι δυο τους ερωτεύονται κεραυνοβόλα και παντρεύονται μέσα σε λίγες ώρες. Ωστόσο, ο συντηρητισμός της επαρχίας, εκείνη την περίοδο, το κοινωνικό σύστημα και οι προκαταλήψεις δυσκολεύουν τη ζωή τους, καθώς η Ευδοκία ουσιαστικά ζούσε μέσω της πορνείας.
Η προσπάθεια των νέων να αντιμετωπίσουν την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων αποτυγχάνει και διαλύεται με τον χειρότερο τρόπο.
Μουσική χωρίς λόγια
Όταν τελείωσε με τη μουσική του ζεϊμπέκικου, ο Μάνος Λοΐζος το έδωσε στον Λευτέρη Παπαδόπουλο για να γράψει στίχους, αλλά ο δεύτερος αρνήθηκε λέγοντας:
«Αυτό το πράγμα δεν παίρνει λόγια, δεν υπάρχουν στίχοι να το υποστηρίξουν».
Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, δηλαδή από το 1074 και μετά, το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» εξελίχθηκε ως το διασημότερο ζεϊμπέκικο στην Ελλάδα και παραμένει ο ορισμός του διαχρονικού.
Ανάμεσα σε εκείνους που το χόρευαν ήταν και ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ