Σαν σήμερα, στις 20 Φεβρουαρίου του 1960, «έφυγε» από τη ζωή, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς, ο Βασίλης Λογοθετίδης, σε ηλικία 62 ετών.
Ο Βασίλης Λογοθετίδης γεννήθηκε στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης, το 1998, πέρασε τα πρώτα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη και το πραγματικό του όνομα ήταν Βασίλης Ταυλαρίδης.
Το 1918 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και το θεατρικό του ντεμπούτο έγινε το 1919, οπότε και υιοθέτησε το επώνυμο Λογοθετίδης, στον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, στον οποίο και παρέμεινε μέχρι το 1946, με εξαίρεση μια και μόνο θεατρική σεζόν.
Από το 1946 και μετά συγκρότησε τον δικό του θίασο , στον οποίο και είχε πάντα μαζί του πλειάδα γνωστών ηθοποιών, όπως η Ίλυα Λιβικού, που ήταν και η σύντροφός του, ο Βαγγέλης Πρωτοπαπάς, η Σμάρω Στεφανίδου, ο Θάνος Τζενεράλης και ο Στέφανος Στρατηγός.
Τα πιο σημαντικά του έργα, μερικά από τα οποία μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο είτε από τον ίδιο, είτε από άλλους ηθοποιούς της εποχής ήταν:
«Ένας βλάκας και μισός», «Προς θεού μεταξύ μας» και «Φαταούλας» του Δημήτρη Ψαθά, «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», «Δεσποινίς ετών 39», «Ένας ήρωας με παντούφλες», «Οι δικοί μας άνθρωποι», «Ένα βότσαλο στην λίμνη» των Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου και η «Γυνή να φοβήται τον Άνδρα» του Γιώργου Τζαβέλλα.
Με τους ίδιους ηθοποιούς, που συνεργαζόταν στο θέατρο, έπαιξε μαζί και στις λίγες ταινίες, 12 συγκεκριμένα, στις οποίες και πρόλαβε να πρωταγωνιστήσει στον ελληνικό κινηματογράφο, στις οποίες και συνεργάστηκε με τους σπουδαίους δημιουργούς Αλέκο Σακελλάριο και Γιώργο Τζαβέλλα.
Μάλιστα η ταινία του 1955 «Η κάλπικη Λίρα», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Τζαβέλλα διακρίθηκε και διεθνώς, όπου ο Βασίλης Λογοθετίδης πρωταγωνιστούσε στην πρώτη από τις τέσσερις συνολικά σπονδυλωτές ιστορίες.
Οι ταινίες, τις οποίες ο κόσμος λατρεύει μέχρι και σήμερα, 63 χρόνια μετά τον θάνατό του είναι:
«Οι Γερμανοί Ξανάρχονται«, «Ένα Βότσαλο στη Λίμνη», «Σάντα Τσικίτα», «Δεσποινίς Ετών 39», «Δελησταύρου και Υιός», «Ο ζηλιαρόγατος», «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά», «Κάλπικη Λίρα».
Δηλαδή οι 9 από τις 12 ταινίες, καθώς ο «Κακός Δρόμος» και η «Μαντάμ Σουσού», δυστυχώς δε σώζονται.
Από την άλλη, ως τελευταία του ταινία αναφέρεται η ταινία «Κάτω από τους ουρανοξύστες», που όμως δεν έχει προβληθεί ποτέ από κανένα κανάλι.
Οι ατάκες των ταινιών του έχουν γράψει ιστορία!
Ο Βασίλης Λογοθετίδης, μπορεί στη συνείδηση του κόσμου να έχει καθιερωθεί και δικαίως ως κωμικός, όμως κάποιες ταινίες του είχαν δραματικά στοιχεία και κοινωνικές προεκτάσεις, που στο τέλος άφηναν στον θεατή μια γλυκόπικρη γεύση. Όπως η ταινία «Δεσποινίς Ετών 39», η «Κάλπικη Λίρα».
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην τελευταία ταινία του Βασίλη Λογοθετίδη, που κυκλοφόρησε στις αίθουσες το 1958, με τίτλο «ΈναςΉρωας με Παντούφλες».
Στην ταινία είχε τον ρόλο του στρατηγού Δεκαβάλα, ο οποίος και παρόλο που ήταν ήρωας του πολέμου, λάμβανε πενιχρή σύνταξη, με αποτέλεσμα να μην τα βγάζει πέρα οικονομικά.
Τότε εμφανίζεται ένας ξάδερφός του, που του προτείνει να τον κάνουν άγαλμα στην πλατεία της γειτονιάς, για να τον τιμήσουν.
Ωστόσο, οι προθέσεις του συγγενενή του δεν εήταν καλές, αφού το μόνο που επιθυμούσε ήταν να πάρει μίζα, ένα θέμα που διαχρονικά ταλανίζει δηλαδή την Ελλάδα.
Η τελευταία σκηνή της ταινίας είναι «γροθιά στο στομάχι», όπου ο στρατηγός κοιτάει την ολόφωτη πλατεία με το άγαλμά του από το μπαλκόνι του σπιτιού, που του έχουν κόψει το ρεύμα, επειδή δεν είχε χρήματα να το πληρώσει.
Η μαγική μουσική ήταν του Μάνου Χατζιδάκι, ενώ ο Βασίλης Λογοθετίδης πέθανε δυο χρόνια μετά.
Ο ηθοποιός ζούσε μοναχικά και παρόλο που έζησε έναν παθιασμένο έρωτα με την Ίλια Λιβυκού, δεν παντρεύτηκαν ποτέ.
Μεράκι του Βασίλη Λογοθετίδη ήταν το θέατρο και εκεί ετοιμαζόταν να πάει, όταν πέθανε από καρδιακή ανακοπή στο μπάνιο, ενώ ξυριζόταν. Τον εντόπισε η οικονόμος του σπιτιού.
Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε θλίψη στους συναδέλφους του, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, που θαύμαζε τον ηθοποιό.
Μετά από εντολή του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας και συνέρρευσε τεράστιο πλήθος 50.000 κόσμου.
Μάλιστα, από τα εκατοντάδες στεφάνια που κατατέθηκαν ξεχωρίζει ένα που έγραφε: «Αννωνυμος θεατής από την πλατεία».
Ο Βασίλης Λογοθετίδης τάφηκε στο Α΄Νεκροταφείο, ενώ τη διέθυνση του θιάσου του συνέχισε επάξια ο ηθοποιός Χρήστος Ευθυμίου.
Η μνημειώδης διάκριση
Το 1957 ανέλαβε καλλιτεχνική περιοδεία στις ΗΠΑ με σκοπό τη καθιέρωση συστηματικής επαφής μεταξύ των θεάτρων όλων των χωρών της γης, δίνοντας παραστάσεις σε οκτώ πόλεις των ΗΠΑ όπου και θριάμβευσε.
Κατά δε την υποδοχή του στη πόλη Πίτσμπουργκ, ο δήμαρχος της πόλης του παρέδωσε το χρυσό κλειδί της πόλης, τιμή που δεν έχει ξαναγίνει σε Έλληνα ηθοποιό.
Ακριβώς σε αναγνώριση της συμβολής του αυτής για την πρόοδο της ελληνικής θεατρικής τέχνης και παρουσίας σε διεθνές κοινό, ο Βασιλιάς Παύλος του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος.
Νωρίτερα (1952), είχε τιμηθεί και με το Έπαθλο Ξενόπουλου.
Οι ταινίες που δεν πρόλαβε να παίξει
Ο Βασίλης Λογοθετίδης είχε εκτενή συνεργασία με τον Αλέκο Σακελλάριο, αφού σχεδόν όλες οι ταινίες που πρωταγωνίστησε, ήταν δικές του.
Ο πρόωρος θάνατός, αλλά και τα προβλήματα υγεία ςπου αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, δεν του επέτρεψαν να πρωταγωνιστήσει σε κάποιες πολύ δημοφιλείς ταινίες, οι οποίες και προορίζονταν γι’ αυτόν.
Αυτές είναι:
- «Μια ζωή την έχουμε», όπου ο Βασίλης Λογοθετίδης και η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν οι αρχικές επιλογές, πριν τον Δημήτρη Χορν και την Υβόν Σανσόν
- «Τα Κίτρινα Γάντια», στην οποία τελικά και πρωταγωνίστησε ο Νίκος Σταυρίδης ως ζηλιάρης σύζυγος
- «Ο Ηλίας του 16ου», ρόλο τον οποίο πήρε τελικά ο Κώστας Χατζηχρήστος
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ