Αντιμέτωποι με τον κατακρεουργημένο Εσταυρωμένο βρέθηκαν κάτοικοι της περιοχής Μάκρης στην Αλεξανδρούπολη, έπειτα από βανδαλισμό αγνώστων στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία.
Ειδικότερα, μπορεί οι φλόγες που εκδηλώθηκαν στην περιοχή να μην έκαψαν το εσωτερικό του ναού και την Αγία Τράπεζα, όμως άγνωστοι έσπασαν τα χέρια του Χριστού και έριξαν το σώμα Του στη βάση του Σταυρού.
«Αυτό είναι από ανθρώπινο χέρι.
Αν λέγονται άνθρωποι αυτοί που έκαναν αυτό το πράγμα, το οποίο είναι πρωτοφανές στα χρονικά» δηλώνει χαρακτηριστικά ο πατέρας Ιωάννης Θεοδώρου που λειτουργεί το παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία.
Ακόμα σημειώνει πως ενώ «έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν να βεβηλώνουν τους ναούς μας, καταστρέφοντάς τους και κλέβοντας τα παγκάρια», ποτέ δεν είχε συμβεί «με τέτοια αγριότητα, μπαίνοντας στο ιερότερο σημείο του ναού, την Αγία Τράπεζα.
Στα 35 χρόνια που είμαι ιερέας και άλλα 60 στην Εκκλησία, το συναντώ πρώτη φορά.
Ακόμα και οι Έλληνες μουσουλμάνοι που μπήκαν στον ναό και είδαν τον Χριστό βεβηλωμένο ξέσπασαν σε κλάματα».
Σοκαρισμένος περιγράφει το πως ένιωσε όταν αντίκρυσε το θέαμα και αναφέρει ότι «ανέβηκα στο βουνό αμέσως μετά τις πυρκαγιές και ήμουν ο πρώτος που αντίκρισε το θέαμα της βεβήλωσης του Εσταυρωμένου.
Βρισκόταν με κομμένα τα χέρια και παρατημένο το σώμα του Χριστού στο πάτωμα, ριγμένο στο κάτω μέρος του Σταυρού, πίσω από την Αγία Τράπεζα.
Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα, δεν μπορούσε να βάλει το μυαλό μου ποιος θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο.
Την τελευταία φορά που είδα τον Χριστό ανέγγιχτο στον Σταυρό ήταν μια ημέρα πριν ξεσπάσει η μεγάλη πυρκαγιά.
Μετά την κατάσβεσή της επισκέφτηκα το παρεκκλήσι για να δω το μέγεθος της ζημιάς.
Μπαίνοντας στο εσωτερικό του ναού, παρότι ολόκληρη η εξωτερική του πλευρά και το κιόσκι με τα κεραμίδια είχαν γίνει ρημαδιό, διαπίστωσα ότι ήταν ανέπαφος.
Το ίδιο και η Αγία Τράπεζα.
Δυστυχώς, όμως, ο Εσταυρωμένος ήταν κομμένος και πεταμένος στο πάτωμα.
Ειδοποίησα αμέσως τον μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, Άνθιμο, ο οποίος μου είπε ότι πόνεσε η ψυχή του.
Όπως και η ψυχή όλων μας.
Όλοι οι κάτοικοι της Μάκρης είναι αναστατωμένοι και λυπημένοι.
Δεν το χωράει το μυαλό μας.
Το παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία το προσέχαμε σαν τα μάτια μας.
Κάηκε και βεβηλώθηκε, αλλά θα αναστηλωθεί!
Όπως και ο Χριστός, που βρίσκεται στις καρδιές μας κι όχι στα ξύλα!
Τίποτα δεν πτοεί το φρόνημά μας».
Σε ερώτηση της «Espresso» για το κατά πόσο είναι εύκολη η πρόσβαση στο παρεκκλήσι και για το αν αποτελεί το σημείο μονοπάτι από όπου διέρχονται παράνομα οι μετανάστες, ο πατέρας Ιωάννης απαντά πως «το παρεκκλήσι δεν κλειδώνεται ποτέ.
Αποτελεί προορισμό για προσευχή και προσκύνημα κάθε πιστού.
Επιπλέον, βρίσκεται στην οροφογραμμή της ίδιας γραμμής διακίνησης των λαθρομεταναστών, για τα μονοπάτια που τους οδηγούν πιο πέρα από τον Έβρο.
Εγώ ο ίδιος έχω ταΐσει, ποτίσει και περιθάλψει πολλές οικογένειες μεταναστών.
Κατά το μέγιστο δυνατό, ασφαλώς, διότι, εάν υπερβούμε το μέτρο, κινδυνεύουμε από τον ίδιο τον νόμο για να μας ασκηθούν ποινικές διώξεις.
Τελικά, δεν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε: να βοηθάμε ή όχι»;
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ