Μεγάλος «πρωταγωνιστής» στο κίνημα του Ναυτικού, δηλαδή στην προσπάθεια αξιωματικών και υπαξιωματικών του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού να ανατραπεί η Χούντα, ήταν το αντιτορπιλικό «Βέλος», το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί εκτεταμένες καταστροφές λόγω των καιρικών συνθηκών και της ελλιπούς συντήρησης.
Όλα ξεκίνησαν δυο χρόνια μετά την επιβολή της Χούντας, όταν δημοκρατικά μέλη του Πολεμικού Ναυτικού δήλωσαν την αντίθεσή τους με το πραξικόπημα, με τον αρχηγό του Σώματος, Κωνσταντίνο Εγκολφόπουλο, να παραιτείται τη νύχτα της 21ης Απριλίου, αρνούμενος να συνεργαστεί με τη Χούντα.
Σύντομα, στελέχη του Ναυτικού, μεταξύ των οποίων οι πλωτάρχες Νίκος Παππάς, Γιώργος Σεκέρης και Παναγιώτης Μάλλιαρης, ξεκίνησαν να οργανώνουν έναν αρραγή πυρήνα αντίστασης εντός του στρατεύματος, προκειμένου να ανατρέψουν το χουντικό καθεστώς.
Σταδιακά και μέχρι τις αρχές του 1969, ο πυρήνας των στελεχών μεγάλωσε, καθώς όλο και περισσότεροι αξιωματικοί και απόστρατοι εξέφραζαν την επιθυμία τους να ανατρέψουν τη Χούντα και να αποκαταστήσουν τη Δημοκρατία στη χώρα.
Μετά την εξέγερση της Νομικής, τον Φεβρουάριο του 1973, τα μέλη του κινήματος κοινοποίησαν στον Ευάγγελο Αβέρωφ, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Βασιλιά Κωνσταντίνο το σχέδιό αποκλεισμού του Πειραιά και άλλων μεγάλων λιμανιών, μεταξύ των οποίων και τη Σύρου, και τοποθέτησης στη θέση του διοικητή τον απόστρατο ταγματάρχη Σπύρο Μουστακλή, καλώντας, παράλληλα, πολιτικούς όλων των κομμάτων για να σχηματίσουν κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας.
«Οπερέτα ολίγων απόστρατων αξιωματικών»
Ως ημέρα εφαρμογής του σχεδίου ορίστηκε η 22α Μαΐου, ημέρα κατά την οποία στο Αιγαίο θα βρίσκονταν νατοϊκά πλοία, τα οποία τρία αντιτορπιλικά θα περικύκλωναν είτε για να τα πάρουν με το μέρους τους είτε να τα χρησιμοποιήσουν ως ομήρους για να εκβιάσουν τη Χούντα.
Την παραμονή, όμως, εφαρμογής του σχεδίου, οι αξιωματικοί υποψιάστηκαν ορθά ότι το σχέδιό τους είχε γίνει γνωστό στη Χούντα και αποφάσισαν την αναβολή του.
Ωστόσο, το ίδιο βράδυ, μετά από εντολή του αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό, Οδυσσέα Αγγελή, ξεκίνησαν οι συλλήψεις, οι ανακρίσεις και οι βασανισμοί, με τη Χούντα να κάνει λόγο για «οπερέτα ναυτικού κινήματος ολίγων αποστράτων αξιωματικών», υποβιβάζοντας το μέγεθος του κινήματος.
Λίγες ημέρες αργότερα και ενώ είχαν συλληφθεί δεκάδες αξιωματικοί, στις 25 Μαΐου 1973, το αντιτορπιλικό πλοίο «Βέλος», με κυβερνήτη τον Νίκο Παππά, αποχώρησε από την άσκηση του ΝΑΤΟ και κατέπλευσε στο Φιουμιτσίνο της Ιταλίας, εκφράζοντας για άλλη μια φορά την αντίθεσή του στο χουντικό καθεστώς και επιβεβαιώνοντας ότι η αντίθεση στη Δικτατορία ήταν μεγάλη ακόμη και μέσα στο στράτευμα.