Συντετριμμένη είναι η οικογένεια του Λεωνίδα Χατζημιχάλη, ο οποίος δολοφονήθηκε άγρια σε ερημική τοποθεσία σε ένα βουνό κοντά στην Ψιλή Άμμο της Σάμου.
Μιλώντας στο «Φως στο Τούνελ», ο γιος του, Στέλιος, επεσήμανε ότι όποιος σκότωσε τον πατέρα του ήταν άνανδρος και κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος.
«Δεν έχω πολλή υπομονή. Θέλουν χρόνο και άλλο χρόνο… Το μόνο που μου λένε από την αστυνομία, είναι πως βρισκόμαστε σε “πολύ καλό δρόμο”. Πριν ήμασταν σε “καλό δρόμο”, τώρα έγινε “πολύ καλός ο δρόμος”. Δεν μου λένε τίποτα, αυτό είναι το πρόβλημα!
Είμαι τόσο φουρτουνιασμένος, το αποτέλεσμα με απασχολεί που πρέπει να φτάσουμε…
Αυτός που έκανε ένα τέτοιο πράγμα και κυκλοφορεί ελεύθερος, είναι άνανδρος», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Την ίδια ώρα, μάρτυρας και γνωστός του θύματος σχολίασε ότι:
«Χαιρετιόμασταν στο δρόμο με τον άτυχο Λεωνίδα, αλλά εγώ δεν είχα καμία ανάμειξη με λύματα, ασχολούμουν με χωματουργικά. Έχουμε ακούσει πως μπορεί να ενοχλήθηκε κάποιος που άδειαζε εκεί γύρω στην περιοχή τα λύματά του, αλλά δεν μπορώ να ξέρω ποιος.
Πάντως, δεν γίνονται τέτοια εγκλήματα για αυτό το λόγο.
Φοβόμαστε γιατί δεν ξέρουμε τι έχει συμβεί και μπορεί να καθόμαστε μαζί με τον δολοφόνο. Φυλάς τα ρούχα σου…».
Σχολιάζοντας την πορεία των ερευνών, οι κόρες του, Αγγελική και Πετρούλα Χατζημιχάλη, τόνισαν:
«Δεν υπάρχει κάτι που να μας επιβεβαιώνει ποιος είναι ο δολοφόνος και δεν έχουμε πάρει ακόμα κάποια απάντηση. Για την οικογένεια είναι σαν να είμαστε στην αρχή. Μας λένε αυτά που έλεγαν από την πρώτη στιγμή, ότι γίνονται ακόμα έρευνες, προσπαθούν και περιμένουν και άλλα στοιχεία από τα κεντρικά στην Αθήνα.
Η δικογραφία δεν έχει σταλεί ακόμα στην εισαγγελία, καθώς γίνονται όπως μας λένε έρευνες, με αποτέλεσμα ο δολοφόνος να κυκλοφορεί ελεύθερος… Και αν αυτός είναι στο νησί… Στα μάτια μας πλέον είναι όλοι ύποπτοι.
[…] Είμαστε σ’ ένα μικρό νησί, εάν ήταν να βρεθεί κάτι, θα είχε βρεθεί. Όσο περνάει ο καιρός, χάνονται και στοιχεία. Πλέον δεν έχουμε πολλές ελπίδες. Μακάρι να υπάρχει κάποιος που γνωρίζει κάτι και να βγει να μιλήσει, να μας βοηθήσει κι εμάς σαν οικογένεια, δεν ξέρουμε τι άλλο να κάνουμε.
[…] Είναι πολλά τα ανοιχτά ενδεχόμενα. Μπορεί να είδε κάτι, το οποίο να μη θεώρησε πως είναι σημαντικό ή ακόμα να γινόταν κάποια διακίνηση, καθώς εκεί είναι ένα απόμερο μέρος, που μπορεί κανείς εύκολα να διαφύγει… Οι αστυνομικοί πάντως το αποκλείουν αυτό σαν ενδεχόμενο.
Αν το αποκλείουν κι αυτό, τότε είμαστε όχι απλά στο μηδέν, πιο μηδέν πεθαίνουμε. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Αποκλείουμε το ένα, αποκλείουμε το άλλο, γι’ αυτό λέω ότι πλέον βλέπουμε όλους τους ανθρώπους σαν ύποπτους. Αύριο να μου πουν ότι τον βρήκαν, δεν θα το πιστεύω.
Μέχρι να φτάσει στο δικαστήριο και να δικαστεί, δε θα πιστεύω πως έχει πιαστεί ο δολοφόνος του πατέρα μας…
Δεν πρόλαβε καν να βάλει τσιλιαδόρο για να δει ποιοι τον εκφοβίζουν, όπως μας είχε πει. Αυτό που ζητάμε, είναι να μην μπει η υπόθεση στο αρχείο, γιατί μετά θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να ανοίξει ξανά. Να γίνουν εκ νέου προσπάθειες για να βρεθεί ο δολοφόνος και να μπει στη φυλακή. Το θέμα είναι να μην περάσουν χρόνια. […]
Όποιος ξέρει κάτι, να μας βοηθήσει. Κανένα έγκλημα δεν πρέπει να μένει ατιμώρητο. Θέλουμε να πιαστεί ο δολοφόνος και να μάθουμε το γιατί…».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ