Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης έκρινε αθώο τον μηχανοδηγό του ΟΣΕ για τον εκτροχιασμό του intercity στο Άδενδρο.
Ο μηχανοδημός παραπέμφθηκε να δικαστεί για το σιδηροδρομικό δυστύχημα που συνέβη τον Μάιο του 2017, όταν η επιβατική αμαξοστοιχία intercity εκτροχιάστηκε λόγω υπερβολικής ταχύτητας.
Τρεις άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους και τουλάχιστον δέκα τραυματίστηκαν.
Νεκρός από το δυστύχημα ανασύρθηκε συνάδελφος μηχανοδηγός του 45χρονου κατηγορούμενου, ο προϊστάμενος κίνησης της αμαξοστοιχίας και ένας επιβάτης του τρένου.
Ο 45χρονος αντιμετώπιζε τις κατηγορίες της της ανθρωποκτονίας και της τέλεσης σωματικών βλαβών, αμφότερες εξ αμελείας και κατά συρροή.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης έκρινε αθώο τον β’ μηχανοδηγό (εκτελούσε χρέη βοηθού) λόγω αμφιβολιών και έκανε δεκτή την προηγούμενη απαλλακτική εισαγγελική πρόταση.
Κινούνταν με 144 χλμ/ώρα
Το intercity λίγο πριν φράσει στο Άδενδρο από παρακαμπτήρια γραμμή, με αναμμένη ένδειξη εισόδου και ενώ είχε δοθεί σήμα βραδυπορίας με προβλεπόμενη ταχύτητα τα 60 χλμ./ώρα, σύμφωνα με τις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης (και σύμφωνα με το κατηγορητήριο) κινούταν με ταχύτητα 144 χλμ./ώρα.
Συνέπεια αυτού ήταν να εκτροχιαστεί και να ανατραπούν τα πρώτα δύο από τα πέντε βαγόνια του και να προσκρούσει στο ισόγειο διώροφου οικήματος.
Το κατηγορητήριο ανέφερε σχετικά:
«Δεν φρόντισε μαζί με τον (αποθανόντα) μηχανοδηγό για την τήρηση του σήματος βραδυπορίας και τη ρύθμιση της ταχύτητας στα 60 χλμ, την ώρα που ήταν αναγκαία για την ασφαλή διέλευση της παρακαμπτηρίου από την αμαξοστοιχία και την άφιξη στο σταθμό Αδένδρου, καθώς ήταν εντός της αίθουσας (θαλάμου) μηχανοδηγού».
«Δεν μπορούσα να αποτρέψω το δυστύχημα»
Συναισθηματικά φορτισμένος στην απολογία του και ενώ εξέφτρασε τα συλλυπητήριά του στους συγγενείς των θυμάτων, ο 45χρονος διαβεβαίωσε πως αν μπορούσε να κάνει κάτι για να αποτρέψει το δυστύχημα θα το έκανε:
«Ξέρω πολύ καλά τη συγκεκριμένη διαδρομή.
Οδήγησα εγώ από την Αθήνα μέχρι τη Λάρισα και μετά ανέλαβε ο συνάδελφος.
Ήταν τυπικότατος στις ταχύτητες και τις τηρούσε ευλαβικά.
Στους Νέους Πόρους Πιερίας υπήρχε ένα παρόμοιο σημείο όπου αντέδρασε όπως έπρεπε κατεβάζοντας την ταχύτητα από 160 χλμ/ώρα σε 60.
Δεν είχα καμία ένδειξη ότι δεν θα αντιδράσει ακριβώς το ίδιο στο Άδενδρο, ήταν έμπειρος.
Δεν είχα λόγο να μην τον εμπιστευθώ.
Φεύγοντας από την Κατερίνη διαπιστώσαμε ότι το τρένο δεν μπορούσε να φτάσει την ταχύτητα των 160 χλμ./ώρα που είναι η δρομολογιακή ταχύτητα, δηλαδή η ταχύτητα που πρέπει να φτάσει ο συρμός για να αποφύγουμε καθυστερήσεις».
Παράλληλα υπογράμμισε για τη στιγμή της σύγκρουσης:
Δεν είδα τα φωτοσήματα στην παρακαμπτήριο του Αδένδρου, είτε επειδή τα είχαμε περάσει είτε επειδή τα κάλυπταν χόρτα. Εάν τα έβλεπα θα αντιδρούσα.
Το μόνο που είδα ήταν η αλλαγή της τροχιάς.
Σηκωθήκαμε στον αέρα, ενστικτωδώς έπεσα στο πάτωμα. Ρώτησα τον συνάδελφο εάν ζει αλλά δεν απάντησε».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ