Για το φλέγον ζήτημα των αποζημιώσεων των εγκλωβισμένων οδηγών στην Αττική Οδό μίλησε ο δικηγόρος, ειδικός σε ζητήματα τροχαίων ατυχημάτων και αποζημιώσεων, Θεόδωρος Τσανακτσίδης, στο mynews.gr και τη Μαρίνα Μπίκου.
Ο κ. Τσανακτσίδης κατέστησε αρχικά σαφές πως υπάρχει ιδιαίτερη διαφοροποίηση στο ζήτημα των εν λόγω αποζημιώσεων. Συγκεκριμένα, δήλωσε:
«Υπάρχει διαφοροποίηση στο εάν οι αξιώσεις στρέφονται κατά των παραχωρησιούχων ή κατά των δήμων, της περιφέρειας κτλ. Στην πρώτη περίπτωση οι πολίτες απευθύνονται στα πολιτικά δικαστήρια και η εκδίκαση λαμβάνει χώρα στις διαθέσιμες δικασίμους στα κατά τόπους Ειρηνοδικεία, με τη διαδικασία να διαρκεί στην καλύτερη περίπτωση τρία με τέσσερα χρόνια. Στη δεύτερη περίπτωση, ο πολίτης πρέπει να απευθυνθεί στα διοικητικά δικαστήρια, με την πρωτόδικη απόφαση να βγαίνει σε 8 με 9 χρόνια τουλάχιστον. Όπως καταλαβαίνετε, η τελευταία περίπτωση δεν συμφέρει τον πολίτη και όποιος μπει σε αυτή τη διαδικασία δεν το κάνει τόσο για τα χρήματα, αλλά για ηθικούς λόγους».
Αναφορικά, με το είδος των αποζημιώσεων σημείωσε: «Οι αποζημιώσεις είναι ανάλογες της εκάστοτε ζημίας. Μπορεί να αφορούν ηθικές βλάβες – η γνωστή ψυχική οδύνη -για την ταλαιπωρία που βίωσαν, μπορεί να αφορούν βλάβεις στην υγεία ενός ανθρώπου, όπου εκεί τα ποσά ανεβαίνουν πολύ, αλλά και υλικές ζημίες και ζημίες που αφορούν το επάγγελμα κάποιου – για παράδειγμα, αν κάποιος έχασε μία σημαντική υποχρέωση που άπτονταν της εργασίας του».
«Πρόκειται για πολιτική αποζημίωση»
Για τις αποζημιώσεις που επιδικάζουν γενικά τα ελληνικά δικαστήρια, ο κ. Τσανακτσίδης δήλωσε: «Τα ελληνικά δικαστήρια ακολουθούν μία τακτική τρομερά χαμηλών αποζημιώσεων. Πχ, για ένα τροχαίο όπου ο παθών τραυματίστηκε σε σημείο να μην μπορεί να πάει στην εργασία του για 6-7 μήνες, το δικαστήριο επιδικάζει αποζημίωση 6.000-7.000 ευρώ. Οι πολίτες μπορούν να κινηθούν δικαστικά και με ομαδικές αγωγές, που σίγουρα κάποια έξοδα διαμοιράζονται, ωστόσο είναι αμφίβολο το ποσό της αποζημίωσης που μπορεί να αιτηθεί κάποιος, επειδή εγκλωβίστηκε στο αμάξι του. Τα δικαστήρια δεν δίνουν σοβαρές αποζημιώσεις για ηθική βλάβη».
Στη συνέχεια σχολίασε πως οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να προβούν σε διευκρινίσεις αναφορικά με την αποζημίωση των 2.000 ευρώ. Ειδικότερα, υπογράμμισε: «Είναι αρκετά ομιχλώδες το τοπίο γύρω από την αποζημίωση των 2.000 ευρώ που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, καθώς δεν υπάρχουν διευκρινίσεις για το ποιος τη δικαιούται. Δηλαδή σε ένα αμάξι με τέσσερις επιβαίνοντες, τη δικαιούται μόνον ο οδηγός; Τι συμβαίνει με τα επαγγελματικά οχήματα; Αυτά είναι κάποια ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από τους αρμόδιους».
Για το ύψος του ποσού της αποζημίωσης που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, ο ίδιος είπε: «Κατά την προσωπική μου άποψη, το ποσό των 2.000 ευρώ είναι πολύ μεγάλο και υπεραρκετό, αν αναλογιστούμε τις αποζημιώσεις που δίνουν γενικά τα δικαστήρια για ηθικές βλάβες. Πρόκειται ουσιαστικά για μία πολιτική αποζημίωση. Είναι μια αυτόματη αποζημίωση, πράγμα που κρίνω ως θετικό από μεριάς της Πολιτείας, γιατί σε περίπτωση που δεν την έδιναν, ο παραχωρησιούχος θα μπορούσε να ισχυριστεί διάφορα προκειμένου να αποφύγει την πληρωμή αποζημιώσεων στους πολίτες. Είναι μια καλή αρχή, αρκεί να συνεχιστεί».
«Πιστεύω πως δεν θα κινηθούν πολλοί πολίτες δικαστικά, καθώς θα βρουν μπροστά τους το «τέρας» των ευθυνών και της γραφειοκρατίας. Η μεγάλη μάχη θα γίνει για το ποιος δικαιούται την αποζημίωση», κατέληξε.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ