Η αλλαγή ώρας γίνεται δύο φορές το χρόνο, με τη θερινή ώρα να αλλάζει πάντα την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και τη χειμερινή πάντα την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου.
Έτσι, λοιπόν, τα ξημερώματα της Κυριακής 26 Μαρτίου 2023 επιστρέφει η θερινή ώρα. Κάτι που σημαίνει ότι οι δείκτες των ρολογιών θα πάνε μία ώρα μπροστά.
Συγκεκριμένα, στις 3 π.μ. οι δείκτες θα πρέπει να δείχνουν 4 π.μ.
Βέβαια, σε συσκευές, όπως κινητά, υπολογιστές, tablets η διαδικασία της αλλαγής είναι αυτόματη.
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται πλέον είναι, αν θα «κλειδώσει» η θερινή ώρα και γίνει μόνιμη.
Το ζήτημα της κατάργησης του μέτρου αλλαγής της ώρας απασχολεί εδώ και κάποια χρόνια τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα, ούτε την άνοιξη του 2023 πρόκειται να καταργηθεί το μέτρο, ώστε να υιοθετηθεί για πάντα η θερινή ώρα.
«Τα έχουμε συζητήσει όλα. Έχουν γίνει και μελέτες και τώρα εκπονείται ακόμη μία. Όμως, αυτήν τη στιγμή δεν φαίνεται να έχει επίπτωση στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας η αλλαγή ή μη της ώρας», είχε τονίσει ο κος Σκρέκας.
Πώς θεσπίστηκε το μέτρο αλλαγής της ώρας
Αξίζει να σημειωθεί ότι το μέτρο αυτό θεσπίστηκε με γνώμονα την εξοικονόμηση ενέργειας.
Στη δεκαετία του ’70, μόλις δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973, αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
Από το 1996 ισχύει μία ενιαία, πανευρωπαϊκή ρύθμιση, κατά την οποία την Άνοιξη γυρίζουμε τα ρολόγια μία ώρα μπροστά (ώστε να αξιοποιούμε το φως της ημέρας για μία ώρα επιπλέον), ενώ το Φθινόπωρο τα επαναφέρουμε μία ώρα πίσω.
Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Η Λευκορωσία σταμάτησε την εναλλαγή ώρας μετά το 2011 και υιοθέτησε μόνιμα τη θερινή ώρα για να συμβαδίσει με την αλλαγή που είχε κάνει αρχικά η Ρωσία. Από τις 27 Απριλίου 2011 και με διάταγμα του τότε Ρώσου προέδρου, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, καθιερώθηκε η θερινή ώρα Μόσχας καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Η πρόταση της Κομισιόν για την αλλαγή ώρας
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε στις 26 Μαρτίου του 2019 υπέρ της κατάργησης της αλλαγής της ώρας από το 2021, ωστόσο, λόγω των έκτακτων συνθηκών με την πανδημία του κορωνοϊού, το θέμα δεν προχώρησε και οι χώρες δεν επέλεξαν ποτέ, αν θα κρατούσαν τη θερινή ή τη χειμερινή ώρα.
Αυτό σημαίνει πως η οριστική κατάργηση αλλαγής θα καθυστερήσει.
Η Κομισιόν προχώρησε στην πρόταση αυτή, γιατί «το σύστημα των εξαμηνιαίων αλλαγών της ώρας αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο από τους πολίτες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από αυξανόμενο αριθμό κρατών-μελών. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ανέλυσε τα διαθέσιμα στοιχεία, από τα οποία προκύπτει ότι είναι σημαντικό να υπάρχουν εναρμονισμένοι ενωσιακοί κανόνες στον τομέα αυτό για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς.
Την άποψη αυτή υποστηρίζουν επίσης το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και άλλοι παράγοντες (π.χ. στον τομέα των μεταφορών). Η Επιτροπή διεξήγαγε επίσης δημόσια διαβούλευση, κατά την οποία ελήφθησαν περίπου 4,6 εκατομμύρια απαντήσεις, εκ των οποίων το 84 % ήταν υπέρ του τερματισμού των εξαμηνιαίων αλλαγών της ώρας, ενώ το 16 % υποστήριζε τη διατήρησή τους. Εκπονήθηκε έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα της διαβούλευσης».
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η τελική απόφαση βρίσκεται επί του παρόντος στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Προκειμένου η πρόταση να αρχίσει να παράγει νομικά αποτελέσματα, θα πρέπει πρώτα να καταλήξουν σε συμφωνία.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg, «η ΕΕ σχεδίαζε να σταματήσει την αλλαγή της ώρας το 2021, αλλά ήρθε το Brexit και η πανδημία της Covid-19 και κάποια άλλα ζητήματα διεθνούς γραφειοκρατίας».
Τώρα, οι εθνικές κυβερνήσεις πρέπει να ξεκαθαρίσουν, αν θέλουν μόνιμα θερινή ή χειμερινή ώρα. Στην ΕΕ θα αποφασίσουν από κοινού τα κράτη-μέλη της.