Σχεδόν 20 χρόνια έχουν περάσει από τη μοιραία 14η Αυγούστου του 2005, όταν το αεροσκάφος Boeing 737-400 της κυπριακής εταιρίας Helios, το οποίο είχε απογειωθεί από τη Λάρνακα, συνετρίβη στο Γραμματικό, οδηγώντας στον θάνατο και τους 121 επιβαίνοντες.
Χωρίς καμιά ένδειξη για το τι θα επακολουθούσε, τα 121 θύματα επιβιβάστηκαν στο αεροσκάφος, το οποίο κατευθύνονταν στην Πράγα, με ενδιάμεση στάση στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος στην Αθήνα.
Πετώντας πάνω από την FIR Αθηνών, το ΚΕΠ Αθηνών κάλεσε τη μοιραία πτήση 522 αρκετές φορές χωρίς να λάβει απάντηση και στις 10:53, μετά από επανειλημμένα αποτυχημένες απόπειρες επικοινωνίας, το αεροσκάφος είχε εισέλθει σε διαδικασία κράτησης σε ύψος 34.000 ποδών γύρω από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος.
Τρεις ώρες αργότερα, χειριστές των F-16 προσπάθησαν να επικοινωνήσουν οπτικά με το πλήρωμα θαλάμου διακυβέρνησης, καταφέρνοντας να εντοπίσουν μόνο τρεις καθισμένους και ακίνητους επιβάτες που φορούσαν μάσκες οξυγόνου και κανένα άτομο στο πιλοτήριο.
«Mayday mayday»
Ωστόσο, λίγα λεπτά μετά, ο χειριστής του ενός μαχητικού αεροσκάφους φέρεται να εντόπισε τον ιπτάμενο φροντιστή του Boeing, Ανδρέα Προδρόμου, που κάθισε στη θέση του κυβερνήτη και εξέπεμψε πέντε φορές εκπομπή κινδύνου.
Δυστυχώς, οι εκπομπές αυτές δεν έγιναν ποτέ, καθώς δεν ενεργοποιήθηκε το μικρόφωνο και απλά καταγράφηκαν στον καταγραφέα ομιλίας θαλάμου διακυβέρνησης.
Οι δυο κινητήρες του αεροσκάφους έσβησαν και στις 12:03 το αεροσκάφος τελικά προσέκρουσε σε λοφώδη περιοχή κοντά στο Γραμματικό Αττικής, με τους 121 επιβάτες να χάνουν ακαριαία τη ζωή τους.
Συνολικά ανασύρθηκαν 118 σοροί, οι περισσότερες εκ των οποίων απανθρακωμένες από την πυρκαγιά που ξέσπασε μετά τη συντριβή, ενώ 3 σοροί εξαϋλωθήκαν, με την αναγνώριση των πτωμάτων να γίνεται κυρίως από οδοντιατρικά αρχεία και μέσω σύγκρισης του DNA τους με αυτό των συγγενών τους.
Όπως επιβεβαίωσαν αργότερα οι νεκροψίες, οι 121 επιβάτες είχαν καρδιακή λειτουργία την ώρα της συντριβής και κατά πάσα πιθανότητα έπεσαν σε μη αναστρέψιμο κώμα λόγω της υποξίας, με τον θάνατό τους να επέρχεται λόγο εκτεταμένων εγκαυμάτων και πολλαπλών τραυμάτων λόγω της συντριβής.
Στο πόρισμα της Ελληνικής Επιτροπή Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφάλειας Πτήσεων που εκδόθηκε ένα χρόνο μετά, αναφέροντας πολλαπλά αίτια που οδήγησαν στην πολύνεκρη τραγωδία, μεταξύ των οποίων:
- συνυπευθυνότητα των μηχανικών που έλεγξαν το αεροσκάφος και των χειριστών της πτήσης
- διακοπή της λειτουργίας των κινητήρων λόγω έλλειψης καυσίμων
- διαχρονική και συνεχιζόμενη ανεπάρκεια και ελλείψεις
Στη δίκη που ακολούθησε, πέντε στελέχη της αεροπορικής εταιρείες κατηγορήθηκαν για ανθρωποκτονίες και πρόκληση θανάτου λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης, με το Πρωτοδικίο Αθηνών να κρίνει ανεξαιρέτως ένοχους τους: Δημήτρη Πανταζή, Γιώργο Κικκίδη, Ιάνκο Στοιμένοβ και Άλαν Ίργουιν, χωρίς ελαφρυντικά.
Το Πλημμελειοδικείο επέβαλε καταδίκη ενός χρόνου για κάθε απώλεια ζωής, συν τρία χρόνια ποινή βάσης, για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, με τη συνολική ποινή των στελεχών της εταιρίας να αγγίζει τα 124 χρόνια.
Τελικά, το 2013, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων επέβαλε 10ετείς ποινές φυλάκισης, εξαγοράσιμες έναντι 80.000 ευρώ εκάστη, για τρεις από τους τέσσερις κατηγορουμένους.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ