Για τους λάτρεις και τους γνώστες το παρελθόν των ταχύπλοων σίγουρα θα φέρει στην επιφάνεια πολλές αναμνήσεις.
Για τους μη…μυημένους είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουν παλιά ταχύπλοα σκάφη και εξωλέμβιους κινητήρες. Το θετικό; Ότι υπάρχει ένας άνθρωπος, ο κύριος Δημήτρης Μασταγγάς, που με πολύ κόπο, κόστος και χρόνο τα συλλέγει.
Γράφει ο Χρήστος Νάσκας
Το αρνητικό; Πως δεν υπάρχει χώρος για να εκθέσει τα ταχύπλοα και τις μηχανές που έχει στην κατοχή του, για λόγους που εξήγησε ο ίδιος στο mynews.gr.
Με αφορμή την έκθεση «Thessaloniki Boat & Fishing Show 2022» που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες στη Θεσσαλονίκη, το mynews.gr είδε σκάφη και μηχανές από τη συλλογή του Δημήτρη Μασταγγά.
Η πρώτη εξωλέμβια ντιζελομηχανή 10 ίππων του 1961 προέλευσης Η.Π.Α. είναι το πιο σπάνιο αντικείμενο που έχει στη συλλογή του.
«Είναι η πρώτη φορά που εκθέτω δημόσια τη συλλογή μου και ευχαριστώ για αυτό το Ναυτικό Σαλόνι που μου έδωσε την ευκαιρία και μου έκανε την τιμή» λέει αρχικά στο mynews.gr και συνεχίζει: «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει η δυνατότητα για μόνιμη έκθεση, αλλά θα ήθελα σιγά σιγά να βγει προς τα έξω.
Στο παρελθόν έχω κάνει εκθέσεις λαογραφικού χαρακτήρα, στον Δήμο Θεσσαλονίκης και στον Δήμο Λιτοχώρου και θα ήθελα και αυτή να τη δει ο κόσμος. Γονείς και παιδιά να δουν αυτά τα ταχύπλοα και τις μηχανές». Ο ίδιος εξηγεί στο mynews.gr πως ξεκίνησε η ιδέα, αλλά και πως φτάνουν ταχύπλοα και μηχανές στην κατοχή του.
– Τι ακριβώς είναι αυτή η συλλογή που έχτε στην κατοχή σας;
«Αυτή είναι μια ιδιωτική συλλογή που ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια και έχει να κάνει με παλιά ταχύπλοα σκάφη, είτε ξύλινα, είτε πολυεστερικά, είτε αλουμινίου. Αυτή η συλλογή έχει να κάνει επίσης και με τις εξωλέμβιες μηχανές. Αυτή τη στιγμή η συλλογή έχει φτάσει τις 280 εξωλέμβιες μηχανές και γύρω στα 70 σκαφάκια.
Από αυτά τα 70 σκαφάκια, λειτουργικά και όμορφα εκθεσιακά είναι γύρω στα οκτώ κομμάτια αφού τα υπόλοιπα είναι προς ανακατασκευή. Και αυτός ήταν ο σκοπός μου στην έκθεση. Αν μπορέσω κάποια στιγμή να βρεθεί κάποια βοήθεια ή κάποια παρέα ας πούμε, να μπορούμε να ανακατασκευάζουμε 1-2 σκαφάκια τον χρόνο ώστε να γίνουν περισσότερα λειτουργικά από τα υπόλοιπα».
– Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα;
«Αγαπώ πάρα πολύ τη θάλασσα, κατάγομαι από ένα χωριό ναυτικής παράδοσης, το Λιτόχωρο Πιερίας. Η θάλασσα ρέει στο αίμα μου αφού έχω περάσει πάρα πολλές ώρες στη θάλασσα ποικιλοτρόπως. Μικρός με σωσίβια, μεγαλύτερος με τα παλιά φουσκωτά, μετά με πολυεστερικά.
Το κουπί δεν μου άρεσε, ήταν δύσκολο, μετά ήρθαν οι μηχανές και σιγά-σιγά, έχοντας και το μικρόβιο της συλλογής των παλιών πραγμάτων, μεγάλωσε η συλλογή. Αν είναι πλούσια συλλογή ή όχι ας το κρίνει ο κόσμος».
– Η συλλογή που έχετε είναι από την Ελλάδα;
«Τα περισσότερα ήταν στην Ελλάδα, απλά τα τελευταία δύο χρόνια βρήκα κάποιους ανθρώπους οι οποίοι θέλησαν να με βοηθήσουν και με βοηθάνε; Πώς με βοηθάνε;
Υπάρχει π.χ. κάποια μηχανή στη Γερμανία και επειδή οι άνθρωποι που κάνουν δρομολόγια και γνωριζόμαστε μου λένε, Δημήτρη θέλουμε να σε βοηθήσουμε, βρήκαμε αυτό.
Μου στέλνουν φωτογραφίες, το παίρνουν και μου το φέρνουν με το δρομολόγιο. Δηλαδή αντικείμενα της συλλογής είναι και από τη Γερμανία τα τελευταία δυο χρόνια. Οι περισσότερες μηχανές είναι από την Ελλάδα».
– Και όλα αυτά που έχετε στη συλλογή σας πώς φτάνουν στα χέρια σας κύριε Μασταγγά; Γιατί προφανώς χρειάζονται χρόνος και κόστος για να αποκτηθούν
«Ναι, είναι και τα δυο και ανάλογα με την περίπτωση. Υπάρχουν άνθρωποι όμως που τα χαρίζουν. Στην έκθεση βρέθηκαν πάρα πολλοί άνθρωποι, είτε ιδιώτες, είτε άνθρωποι που έχουν καταστήματα, όπως ένας κύριος που ήρθε από τον Βόλο.
Μου είπαν, έχουμε 2-3 κομμάτια πολύ καλά. Να στα δώσουμε, να στα χαρίσουμε. Αυτός είναι ένας τρόπος.
Ο άλλος είναι αγοραπωλησία, έχει κάποιος κάτι και το πουλάει, είτε μέσω internet ή μέσω επικοινωνίας.
Οι περισσότερες γνωριμίες τα τελευταία χρόνια γίνονται μέσω φίλων, επειδή με γνωρίζουν πολλά χρόνια, μου λένε, Δημήτρη βρήκα αυτό, βρήκα εκείνο.
Να σου στείλω μια φωτογραφία; Μου στέλνουν και το τηλέφωνο και μετά γίνεται η επικοινωνία με τον άνθρωπο που έχει κάτι στην κατοχή και ανάλογα γίνεται και η εκτίμηση. Συνήθως δεν το δίνει έτσι, υπάρχει ένα αντίτιμο, ανάλογα με το κομμάτι. Αγαπάω το παλιό, αλλά αυτό δεν αναιρεί το καινούριο και το αντίθετο φυσικά. Θέλουμε να συμβαδίζουν».
– Αγαπάει ο Έλληνας τη θάλασσα;
«Πάρα πολύ. Απλά έχω την εντύπωση πως του πέφτει λίγο ακριβή.
• Θα ήταν θετική εξέλιξη να υπάρξει ένας μόνιμος χώρος για να εκθέτει όλα αυτά που έχει και προφανώς θα αποκτήσει στο μέλλον. Αξίζει να τα θαυμάζει ο κόσμος.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ