Δραματική είναι η κατάσταση σε αρκετά νοσοκομεία της χώρας, με εργαζομένους να κάνουν λόγο για υποστελέχωση των νοσοκομειακών δομών, ελλείψεις σε φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης και ακραία περιστατικά που έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών.
Μιλώντας στην εκπομπή «Τώρα Μαζί», πρώην εργαζομένη στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Μεταξά», που βρίσκεται στον Πειραιά» τόνισε ότι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το επάγγελμά της, λόγω της κατάστασης που επικρατεί μέσα στα δημόσια νοσοκομεία στα οποία εργάστηκε επί σειρά ετών.
«Ελλείψεις σε φάρμακα, ελλείψεις σε κλινοσκεπάσματα, δεν έχουμε να παρέχουμε στους ασθενείς ούτε μία κουβέρτα να σκεπαστούνε το βράδυ άμα κρυώνουνε, ελλείψεις σε βασικό εξοπλισμό για τις εξετάσεις που απαιτούνται σε ένα παθολογικό τμήμα νοσηλείας, και είναι απαράδεκτο να μην μπορεί ο ασθενής να κάνει τις βασικές εξετάσεις και να αναγκαστεί να διακομιστεί σε άλλα νοσοκομεία.
Δεν θα σχολιάσω για τα φάρμακα που αναγκάζονται να τα φέρνουν οι συγγενείς εκτός νοσοκομείου γιατί το νοσοκομείο δεν μπορεί να τα παρέχει», τόνισε.
Σχολιάζοντας το περιστατικό με τον καρκινοπαθή ασθενή που ξύπνησαν από νάρκωση, διακόπτοντας έτσι την επέμβασή του λόγω βλάβης στον εξαερισμό, σημείωσε:
«Έχω βιώσει αρκετές παρόμοιες καταστάσεις δυστυχώς, για τους ασθενείς, σε άλλο νοσοκομείο, έχω βιώσει καταστάσεις να μην λειτουργούν τα μηχανήματα μέτρησης της πίεσης ή καταγραφής της καρδιακής λειτουργίας, το οποίο ειδικά για έναν καρδιοπαθή ασθενή είναι το βασικό που χρειάζεται για να παρακολουθείται καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. […]
Υπήρξαν άπειρες τέτοιες περιπτώσεις και η ευθύνη μετά πέφτει σε εμάς και στο ότι εμείς δεν κάναμε σωστά τη δουλειά μας. Εμείς κάνουμε τα αδύνατα – δυνατά».
«Εξοντωτικές οι συνθήκες»
Από την πλευρά της, η πρόεδρος εργαζομένων του νοσοκομείου, Εύα Πολύζου, ανέφερε:
«Είναι ζωτικής σημασίας να αυξηθεί το κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ενίσχυση του νοσοκομείου. Να γίνουν μαζικές προσλήψεις προσωπικού σε όλες τις ειδικότητες. Αν δε γίνουν όλα αυτά θα συνεχίσουμε να έχουμε μία σειρά από ζητήματα τα οποία δε θα μπορούν να επιλυθούν.
Αυτή τη στιγμή οι συνθήκες υπό τις οποίες δουλεύουμε είναι εξοντωτικές. Είναι ελάχιστο το προσωπικό, δε γίνονται προσλήψεις, οι ανάγκες είναι μεγάλες, μιλάμε για μία εξαιρετικά ευαίσθητη ομάδα ασθενών, τους ογκολογικούς ασθενείς, για την οποία κάνουμε υπερπροσπάθεια οι εργαζόμενοι, για να μπορούμε να ανταποκριθούμε στο έργο μας και να παρέχουμε την καλύτερη δυνατή φροντίδα».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ