Σήμερα είναι Πάσχα και όπως συνηθίζεται σουβλίζουμε αρνί και τσουγκρίζουμε τα κόκκινα αβγά. Τι ακριβώς όμως γιορτάζουμε σήμερα;
Ετυμολογικά, η λέξη προέρχεται από αραμαϊκό «πασ’ά» και το εβραϊκό «πεσάχ» (διάβαση), κάνοντας δηλαδή αναφορά στο πέρασμα του Χριστού από το θάνατο στη ζωή.
Σε αντίθεση με τα Χριστούγεννα, το Πάσχα οι Καθολικοί και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί το γιορτάζουν σε διαφορετικές ημερομηνίες.
Συγκεκριμένα, η καθολική εκκλησία γιορτάζει το Πάσχα μεταξύ Μαρτίου και Απριλίου, περίπου ένα μήνα πριν το Πάσχα της ορθοδοξίας, το οποίο και λαμβάνει χώρα μεταξύ Απριλίου και Μαΐου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ορθόδοξη εκκλησία δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην Ανάσταση του Χριστού, ενώ η Καθολική στο πένθος μετά τον θάνατό του.
Το Χριστιανικό Πάσχα
Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς Πασχαλιά ή Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του Χριστιανισμού.
Γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία.
Με τον όρο Ανάσταση μπορεί να αναφερόμαστε και στην εβδομάδα της Ανάστασης μέχρι το Σάββατο της Διακαινησίμου, ακόμη στην περίοδο των 50 ημερών, που ακολουθούν την εορτή της Ανάστασης, μέχρι και την τελευταία ημέρα, καλούμενη (αριθμητικά) Πεντηκοστή.
Ο καθορισμός της ημερομηνίας
Η εορτή της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, λόγω της σπουδαιότητάς της, επηρεάζει το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τόσο το Πασχάλιο, που ξεκινά 70 ημέρες πριν το Πάσχα Τριώδιο (συμπεριλαμβάνοντας τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή και την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα) και λήγει 50 ημέρες μετά (περίοδος Πεντηκοσταρίου), όσο και τους λειτουργικούς κύκλους του Κυριακοδρομίου, που καθορίζονται οι ψαλλόμενοι ήχοι της Παρακλητικής και οι αναγιγνωσκόμενες αποστολικές και ευαγγελικές περικοπές κάθε εβδομάδας, καθώς και τα εωθινά αναγνώσματα όλων των Κυριακών του έτους.
Οι ακολουθίες, που τελούνται τότε, έχουν αρχαιοπρέπεια (ανάγονται στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, όπως η αφή του Αγίου Φωτός, οι Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες), κατάνυξη (προκαλούν συγκίνηση στους πιστούς, όπως οι κατανυκτικοί εσπερινοί, τα μεγάλα απόδειπνα και οι ακολουθίες των Παθών) και λαμπρότητα (χαρακτηρίζονται από αισιοδοξία και μεγαλοπρέπεια, όπως τα Φωταγωγικά τροπάρια και οι πανηγυρικές, αναστάσιμες θείες λειτουργίες), και περιγράφονται λεπτομερώς στο τυπικό της Εκκλησίας, σύμφωνα με τη Wikipedia.
Επίσης, επειδή το Πάσχα είναι κινητή εορτή (και μάλιστα το επίκεντρο όλων των κινητών εορτών), δηλαδή δεν εορτάζεται κάθε χρόνο την ίδια ημερομηνία, απαιτείται ένας αστρονομικός υπολογισμός, προκειμένου να προσδιοριστεί η ακριβής ημερομηνία της εορτής, κάθε χρόνο. Αυτό καθορίστηκε από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το 325 μ.Χ., θεσπίζοντας ειδικό κανόνα (τον Πασχάλιο κανόνα), που διορίζει την εορτή του Πάσχα ως την πρώτη Κυριακή αμέσως μετά από την πρώτη πανσέληνο, που συμβαίνει αμέσως μετά από την εαρινή ισημερία.
Επιπλέον, τέθηκε όρος, εάν η πανσέληνος πέσει ημέρα Κυριακή, τότε το Πάσχα να μετατίθεται για την επόμενη Κυριακή, κι αυτό για να μη συμπέσει ποτέ το χριστιανικό με το Εβραϊκό Πάσχα ή Νομικό Φάσκα (το οποίο σύμφωνα με τον κανόνα του Μωϋσέως, πρέπει να εορτάζεται πάντα κατά την ημέρα της πρώτης πανσελήνου μετά από την εαρινή ισημερία), αλλά πάντοτε το χριστιανικό Πάσχα να εορτάζεται μετά από το εβραϊκό.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ