Το φόβο της για την ίδια και την οικογένειά της εξέφρασε η Σεβαστή, σύζυγος του Μανώλη Καλαϊτζιδάκη της οικογένειας των Παλαιοχριστιανών.
Με δήλωσή της στον ΑΝΤ1 υπογράμμισε: «Φοβάμαι για εμένα και την οικογένειά μου». Τι λένε οι γονείς της;
Η σύζυγός του 45χρονου, Σεβαστή, μίλησε στον ΑΝΤ1 εκδηλώνοντας το φόβο της για την οικογένειά της και την ίδια:
«Φοβάμαι για εμένα και την οικογένειά μου, η κατάστασή μου είναι κρίσιμη και δεν τη σέβεται κανείς.
Το μυαλό μου είναι στον γιο μου που είναι μόνος του και δεν μπορώ να τον βοηθήσω. Περιμένω τη δίκη για να ξεκαθαρίσουν όλα και να τελειώνει όλο αυτό που βιώνει άδικα η οικογένειά μου. Θέλω να βρω την οικογένειά μου».
Στο Πρωινό του ΑΝΤ1 μίλησαν επίσης οι γονείς της.
Ο πατέρας της σχολίασε:
«Δεν σκότωσε και τον Νταβέλη. Εντάξει, το ότι δεν φέρνει τα παιδιά στο σχολείο ήταν σημαντικό.
Μπορεί να έχουμε διαφορές, μπορεί να έχουμε προστριβές, από εκεί και πέρα θέλω να εμφανιστεί να τη δω κι εγώ, ότι είναι καλά πάνω απ’ όλα.
Να είναι καλά θέλω πάνω απ’ όλα και αυτή και τα παιδιά της. Εκείνη αν μας πάρει τηλέφωνο, τα τηλέφωνά μου ότι τα έχει.
Δεν παύει να είμαστε γονείς, ό,τι και να μας έκανε, ό,τι και να ειπώθηκε, εντάξει…
Αν νοικιάσουν ένα σπιτάκι και μένουν όλοι μαζί, δεν θα τους πάρουν τα παιδιά. Είναι δύσβατη η περιοχή, να στείλουν τα παιδιά στο σχολείο.
Πρέπει να φανερωθεί, γιατί όσο κρύβεται πιστεύω ότι είναι χειρότερη η κατάσταση».
Η μητέρα της τη δικαιολόγησε που κρύβεται:
«Δεν νομίζω να ‘κάνε κάτι τόσο πολύ τραγικό, υπάρχουν πολλά προβλήματα εδώ στην Ελλάδα, δεν νομίζω να έκαναν κάτι τόσο τραγικό. Το πιο κακό για να το πω έτσι είναι ότι δεν πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο.
Πιστεύω ότι με μια συζήτηση θα βρουν τη λύση οι γονείς. Τουλάχιστον τα δικά μου τα παιδιά θα βρουν τη λύση.
Σε τόσα έχουν παλέψει, θα το παλέψουν και αυτό. Αρκεί να τους αφήσουν ήσυχους.
Τρομοκρατήθηκε δικαίως! Δεν νομίζω κανένας να του αρέσει να έρχεται κάποιος ξένος, όχι αστυνομία, οποιοσδήποτε ξένος στο σπίτι του.
Να παραβιάζει το σπίτι του. Οπότε τι θα κάνει; Θα σηκωθεί να φύγει. Στην αρχή παλεύεις μέχρι να βρεις το δίκιο σου. Άμα δεν το βρεις τι κάνεις; Είτε κρύβεσαι μέχρι να κατευνάσουν τα αίματα. Εγώ το ίδιο θα έκανα.
Και να έμενε να πάλευε, να πάλευε για τον εαυτό της ναι, τώρα όμως έχει και παιδιά, οπότε πρέπει να κρύψει τα παιδιά της, σαν μια -να το πω έτσι- κότα-κλώσα που κρύβει το κάθε της παιδί.
Πάρα πολύ την καταλαβαίνω. Δεν φεύγει από το μυαλό μου καθόλου, ούτε η κόρη μου, ούτε τα εγγόνια μου. Παρόλο που δυστυχώς τα εγγόνια μου δεν τα έχω δει τόσα χρόνια.
Μεγάλη πληγή είναι, πάρα πολύ γιατί παρόλο που λέγομαι γιαγιά τα περισσότερα δεν με θυμούνται. Δεν με θυμούνται και ένα από αυτά δεν με ξέρει καν.
Ότι εύχεται κάθε μάνα, να μονιάσει να βρεθεί η οικογένεια και να βρεθεί η λύση. Και γρήγορα η λύση γιατί όσο τραβάει αυτό το πράγμα τα παιδιά μου δεν θα βρεθούν.
Δεν χρειάζεται να διαιωνίζεται αυτό το πρόβλημα, το ξαναλέω, υπάρχουν τόσα άλλα προβλήματα και πρέπει να σταματήσει αυτό το πράγμα ξανά και ξανά.
Να βγαίνουμε στις τηλεοράσεις πρέπει αυτό το πράγμα να σταματήσει».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ