Το μεγάλο ερώτημα την περίοδο του Πάσχα για αρκετούς είναι… Αρνί ή κατσίκι; Εσείς τι προτιμάτε;
Το έθιμο της Κυριακής του Πάσχα είναι το σούβλισμα του οβελία.
Αρνί, κατσίκι και κοκορέτσι έχουν την τιμητική τους την Κυριακή του Πάσχα.
Τι συμβολίζει το σούβλισμα και τι… το αρνί;
O αμνός συμβολίζει τον Χριστό, διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε παρομοιάσει τον Ιησού με τον αμνό θεού που θα πάρει στις πλάτες του τις αμαρτίες του κόσμου.
Οι Εβραίοι ποιμένες ήταν αυτοί που έσφαζαν και πρόσφεραν τα αρνιά ως θυσία στο Θεό για να τον τιμήσουν και να τον ευχαριστήσουν.
Στη συνέχεια, όμως, οι Χριστιανοί καθιέρωσαν το Πάσχα ως δική τους εορτή.
Οι πιστοί μοιράζονται το αρνί του Πάσχα που συμβολίζει τον Χριστό, o οποίος θυσιάστηκε για μας.
Στην Καινή Διαθήκη, δεν καταγράφονται πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που τηρούσαν την εορτή της Ανάστασης τα μέλη της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας.
Ετσι, μεταγενέστεροι Χριστιανοί άρχισαν να επιχειρηματολογούν όσον αφορά τις πρακτικές των πρώτων Χριστιανών.
Η πρώτη «πασχάλια έριδα» σχετικά με τον ετήσιο εορτασμό του χριστιανικού Πάσχα, δηλαδή της Ανάστασης, εμφανίστηκε κατά το 2ο αιώνα.
Οι εκκλησίες της Μικράς Ασίας ακολουθούσαν την αρχαία ιωάννεια «τεσσαρεσκαιδεκατική» πρακτική, τηρώντας σε ετήσια βάση τον “Μυστικό Δείπνο” —ορθότερα, το αναμνηστικό «Δείπνο του Κυρίου» — την ίδια ημερομηνία με το Πάσχα των Εβραίων.
Αυτό σήμαινε ότι εορταζόταν το Πάσχα την ημέρα που αντιστοιχούσε στις 14 του ιουδαϊκού μήνα Νισάν, ανεξαρτήτως από το αν αυτή η ημέρα συνέπιπτε να είναι Κυριακή (η οποία ονομαζόταν τότε «Ημέρα του Ήλιου»).
Οι αντίπαλοί τους επιχειρηματολογούσαν υπέρ της άποψης ότι την Ανάσταση θα έπρεπε να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά το ιουδαϊκό Πάσχα.
Η διαμάχη συνέχισε να εντείνεται ως το δεύτερο μέρος του 2ου αιώνα, με την πλειονότητα των εκκλησιών να προσκολλούνται στην άποψη της τήρησης της Ανάστασης την Κυριακή.
Το Πάσχα ή Λαμπρή για τους Έλληνες είναι η κορυφαία γιορτή του χρόνου.
Γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα με το σούβλισμα των αρνιών, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών, με τραγούδια και χορούς.
Η εβδομάδα, που ακολουθεί, ονομάζεται Διακαινίσιμη Εβδομάδα και σύμφωνα με το Τυπικό της Εκκλησίας δεν νηστεύουμε ούτε την Τετάρτη ούτε και την Παρασκευή αυτής της εβδομάδας.
Οι πιστοί κυρίως στα παλιότερα χρόνια για 40 μέρες μετά το Πάσχα, όταν συναντιούνταν οπουδήποτε δεν χαιρετιόντουσαν με τον συνηθισμένο τρόπο αλλά με το Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη.
Η Εκκλησία μας, για 40 μέρες μετά το Πάσχα έχει καθιερώσει και την λεγόμενη Αναστάσιμη Προσευχή.
Η Αναστάσιμη περίοδος λήγει την ημέρα της Αποδόσεως του Πάσχα η οποία είναι πάντοτε Τετάρτη και εορτάζεται 39 ημέρες μετά το Πάσχα και μια ημέρα πριν από την εορτή της Αναλήψεως.
Την ημέρα αυτή στις εκκλησίες τελείται η τελευταία Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία η οποία είναι πανομοιότυπη με την πρώτη, δηλαδή τη βραδιά της Αναστάσεως.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία για 40 μέρες μετά το Πάσχα έχει καθιερώσει και τη λεγόμενη Αναστάσιμη Προσευχή.
Οι δύο εκδοχές
Για την προέλευση της λέξης Πάσχα υπάρχουν δύο εκδοχές.
Η πρώτη προέρχεται από την εβραϊκή λέξη Peshah ή Pasah που σημαίνει πέρασμα, διάβαση.
Στο Εβραϊκό Πάσχα γιορτάζεται η απελευθέρωση των Εβραίων από τους Αιγυπτίους και η διάβαση της Ερυθράς θάλασσας με τον Μωυσή.
Η δεύτερη εκδοχή προέρχεται από την ελληνική λέξη Πάσχειν προς τιμήν των Παθών του Χριστού.
Με απόφαση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, το 325 μ.Χ., το Πάσχα ορίστηκε να εορτάζεται σ’ όλη τη Χριστιανοσύνη την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά το εβραϊκό Πάσχα, προκειμένου να τηρείται η σειρά των γεγονότων.
Ομως, από την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου, Ανατολικοί και Δυτικοί Χριστιανοί γιορτάζουν το Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες, οι μεν βάσει του παλαιού ημερολογίου, οι δε βάσει του νέου.
Οι προσπάθειες για κοινό εορτασμό μεταξύ όλων των δογμάτων και ομολογιών του Χριστιανισμό δεν έχουν ευοδωθεί ως σήμερα.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ