Σε απομόνωση, δίνει το δικό της αγώνα η ανήλικη μαθήτρια που διαγνώστηκε με σύφιλη και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο στην Πάτρα.
Η σύφιλη, όπως τονίζουν οι γιατροί, δεν είναι μία ξεχασμένη νόσος. Είναι, βέβαια, ιάσιμη και με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και νοσηλεία, η νεαρή κοπέλα θα ξεπεράσει το πρόβλημα και θα επιστρέψει στο σπίτι της και τους κανονικούς ρυθμούς της ζωής της.
Η 16χρονη συνεχίζει να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο του Ρίου στην Πάτρα, μεταφερόμενη εκεί από δομή, όταν αιματολογικές εξετάσεις που έκανε, έδειξαν ότι πάσχει από σύφιλη.
Η διευθύντρια της δερματολογικής κλινικής, Σοφία Γεωργίου, τόνισε ότι η νεαρή «είναι σε μονόκλινο δωμάτιο, ενώ αυτή τη στιγμή, αφού δεν εμφανίζει βλάβες λόγω της νόσου, δεν μπορεί να την μεταδόσει παρά μόνο με μετάγγιση αίματος».
Όπως ανέφερε στην ιστοσελίδα thebest.gr, «η σύφιλη δεν είναι μία ξεχασμένη νόσος, ενώ στο νοσοκομείο του Ρίου τα περιστατικά σύφιλης δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Υπάρχουν περιπτώσεις και σε νέα παιδάκια ακόμα.
Το συγκεκριμένο παιδί, η 16χρονη, δεν έχει βλάβες, ενώ την ασθένεια έδειξαν οι εξετάσεις αίματος. Δεν γνωρίζουμε, αν είχε βλάβες στο παρελθόν, όμως αυτή τη στιγμή, μετά τις εξετάσεις που έγιναν, διαπιστώθηκε ότι δεν έχει. Θα πάρει την κατάλληλη αγωγή και δεν θα έχει κανένα απολύτως πρόβλημα.
Η σύφιλη δεν είναι μία ξεχασμένη ασθένεια και είναι ιάσιμη. Τα τελευταία 20 χρόνια στη δερματολογική κλινική του Ρίου έχουμε περίπου 2 περιστατικά την εβδομάδα και σε άτομα που έχουν ετεροφυλικές σχέσεις και ομοφυλοφιλικές. Η νόσος μεταδίδεται και από τη μητέρα στο έμβρυο. Κατά κύριο λόγο μεταδίδεται από τη σεξουαλική επαφή, ενώ σχεδόν απίθανη είναι η μετάδοση μέσω αντικειμένων.
Η ασθένεια «χτυπάει» κατά βάση νεαρούς ενήλικες, αλλά έχει τύχει και σε ηλικιωμένους. Η ασθένεια εκδηλώνεται διαφορετικά στο κάθε στάδιό της, ενώ οι περισσότεροι δεν φτάνουν στο τρίτο στάδιο, καθώς αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα πολύ νωρίς. Παλαιότερα, οι ασθενείς με σύφιλη ακρωτηριάζονταν, ενώ τώρα με την πενικιλίνη η νόσος σταματά στο πρώτο στάδιο.
Οι ασθενείς θεραπεύονται με ενέσιμη θεραπεία, όμως χρειάζεται να παρακολουθούνται με εξετάσεις αίματος για να ξέρουμε ότι δεν υπήρξε αποτυχία της θεραπείας ή νέα μόλυνση».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ