Ανείπωτη είναι η τραγωδία, που βιώνουν δύο γονείς από τον Βόλο, καθώς το μόλις 4 εβδομάδων βρέφος τους έφυγε από τη ζωή, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.
Η τραγική περιπέτεια των γονιών ξεκίνησε από τον Βόλο, με τη γέννηση του μικρού αγοριού στις 14 Νοεμβρίου, σε ιδιωτική κλινική της Λάρισας.
Σύμφωνα με το thenewspaper, καθυστέρησαν να παραδώσουν το μωρό στους γονείς, με αποτέλεσμα να τους προξενηθούν υποψίες ότι κάτι δεν πάει καλά.
Το βράδυ της ίδιας ημέρας ενημερώθηκαν ότι το βρέφος πρέπει να μεταφερθεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας, καθώς διαπιστώθηκε μία «ελαφρά δύσπνοια».
Δυστυχώς, από την πρώτη στιγμή, που το εξέτασαν οι γιατροί του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, διαπίστωσαν την ύπαρξη ενός σπάνιου συνδρόμου, που αφορά 1 στα 40.000 παιδιά.
Με εντολή των ιατρών, το παιδί μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, όπου στις 13 Δεκεμβρίου άφησε την τελευταία του πνοή.
Η εξομολόγηση του πατέρα και το «φακελάκι»
Ο πατέρας, μιλώντας στο thenewspaper, αποκάλυψε όλο το θρίλερ, που έζησαν στο Ιπποκράτειο.
«Φτάνουμε στο “Ιπποκράτειο” για να υποβληθεί σε χειρουργείο και ακολουθεί ειδική διατροφή.
Βλέπουμε, όμως, ότι η επέμβαση καθυστερεί δύο ημέρες.
Η γυναίκα μου, μού είπε ότι μάλλον ο γιατρός θα θέλει χρήματα.
Αποφασίζω και δίνω φακελάκι με 200 ευρώ στον γιατρό και το έβαλε στο χειρουργείο μέσα σε μία ώρα.
Έκανε ένα σωστό χειρουργείο. Θέλω να είμαι δίκαιος.
Το παιδί βγαίνει και ξεκινά να αναρρώνει στη ΜΕΘ και σιγά σιγά το αποσωληνώνουν.
Του δίνουν γάλα σιγά-σιγά με μικρές ποσότητες και μέσα σε μία εβδομάδα έπινε 65 γραμμάρια γάλακτος.
Στη διάρκεια της ανάρρωσης, ο γιατρός, που χρηματίστηκε, με κάλεσε στο τηλέφωνο για να πάω από εκεί.
Η συμπεριφορά του ήταν αλήτικη. Μπορώ να καταλάβω από τα μάτια τι θέλει ο άλλος.
Πήγα στο γραφείο του. Του δίνω άλλα 150 ευρώ. Δεύτερο φακελάκι.
Έγινε η γλώσσα του ροδάνι.
Μου είπε ότι το παιδί δεν κινδυνεύει και είναι μία χαρά.
Εγώ ήξερα ότι το παιδί δε θα είχε πρόβλημα στη ζωή του. Ίσως να χρειαζόταν να βάλει ένα σαμαράκι για να μην αποκτήσει σκωλίωση μεγαλώνοντας.
Όταν ήρθε η ώρα της εξέτασης των νεφρών, άρχισαν πάλι να καθυστερούν την εξέταση.
Εμείς είχαμε αφήσει τις δουλειές μας, τα παιδιά μας μόνα στο σπίτι, και πληρώναμε ξενοδοχεία να μείνουμε στη Θεσσαλονίκη.
Θέλαμε να κάνουμε την εξέταση για να φύγουμε.
Όμως καθυστερούσε επίτηδες την εξέταση.
Ξαφνικά, μας παίρνουν τηλέφωνο και μας είπαν ότι θα μεταφέρουν το παιδί στην Παιδοχειρουργική. Του σταματάνε το γάλα χωρίς λόγο.
Και ξεκινάει ο γιατρός να μας λέει το παραμύθι του. Ότι ήθελε να το παρακολουθεί.
Το παιδί κόλλησε ένα μήκυτα, που δεν είχε καταλάβει κανείς και αυτός άρχισε να πολλαπλασιάζεται.
Το παιδί άρχισε να βογκάει από τους πόνους.
Δε μπορούσε να κοιμηθεί. Κόλλησε και έναν σταφυλόκοκκο.
Η κλινική έμοιαζε για ψυχιατρική. Όχι για παιδιατρική.
Ζητούσαμε βοήθεια και δεν τη βρίσκαμε πουθενά. Ζήσαμε ένα θρίλερ. Μας φέρθηκαν λες και ήμασταν σκουπίδια.
Λες και ήμασταν βάρος.
Η γυναίκα μου κοίμιζε το παιδί στα χέρια της, δεν ήξερε τι να κάνει. Χάναμε το παιδί μας και το βλέπαμε να λιώνει μπροστά μας.
Οι γιατροί μας έλεγαν ότι οι εξετάσεις του ήταν καλές, παρότι τα λευκά αιμοσφαίρια είχαν πάρει την κατηφόρα, λόγω του μύκητα.
Την επόμενη μέρα, πέρασε από τον θάλαμο ο διευθυντής της κλινικής, με το ιατρικό του επιτελείο. Βλέπει το παιδί και έπαθε σοκ.
Αρχίζει να ουρλιάζει «ποιος είναι αυτός που ανέλαβε αυτό το νεογνό».
Δίνει εντολές να βγάλουν ακτινογραφίες για να καταλάβει τι έγινε.
Είδε ο άνθρωπος ότι τα πράγματα είναι σοβαρά. Μας στέλνουν μία παιδίατρο, που το εξέτασε με τα μάτια.
Δεν έβγαλε άκρη. Ήρθε και ένας νευρολόγος, έντιμος, σωστός.
Με το που το είδε ο γιατρός, κατάλαβε τι είχε και ειδοποιεί να το πάνε αμέσως στην εντατική.
H Διευθύντρια έπεσε από τα σύννεφα. Μας είπε ότι μας παρέδωσε ένα υγιές παιδί, που ανάρρωνε κανονικά και έτοιμο να πάει σπίτι του.
Τα έλεγε και δάκρυζε η γυναίκα.
«Είναι έτοιμο να πεθάνει το παιδί», μας είπε. Του κάνουν μεταγγίσεις αίματος, πλάσματος με αποτέλεσμα να μην αντέξει.
Οι γιατροί στη ΜΕΘ ήταν άψογοι. Έδωσαν μεγάλο αγώνα. Πάλευαν συνεχώς να σώσουν το παιδί.
Στις 04.00 τα ξημερώματα της 13ης Δεκεμβρίου το παιδί έσβησε».
Λίγο μετά τον θάνατο του παιδιού, ο 41χρονος επικοινώνησε με τον γιατρό που – όπως καταγγέλλει – χρηματίστηκε λίγες ημέρες πριν.
«Πήρα τον γιατρό με το φακελάκι και μου είπε: “τι θέλετε να σας κάνω; Να ανέβω πάνω στο κυπαρίσσι;»”.
«Μου στέρησε τη χαρά μου».
«Θέλω δικαιοσύνη»
«Θα ασκήσω όλα τα νόμιμα μέσα για να τιμωρήσω όσους δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους.
Έχει και διαμάντια στα νοσοκομεία. Αλλά χάνονται ανάμεσα στους ανεύθυνους.
Θα κινηθώ νομικά εναντίον συγκεκριμένου προσώπου για τον θάνατο του παιδιού μου.
Θέλω δικαιοσύνη στη μνήμη του παιδιού μου, αλλά και για να μη ζήσει κανένας γονιός, όσα περάσαμε εμείς», είπε ο πατέρας για του μικρού Ραφαήλ.
Το σπάνιο σύνδρομο με το οποίο διαγνώστηκε το βρέφος
Το σύνδρομο VATER (μερικές φορές ονομάζεται συσχέτιση VATER ή VACTERL ) είναι ένα σύνολο γενετικών ελαττωμάτων που συμβαίνουν συχνά μαζί και περιγράφουν βλάβες ή ταυτόχρονη εμφάνιση ανωμαλιών, ελλείμματα σπονδύλων, ατρησία πρωκτού, ατρησία οισοφάγου και δυσπλασίες των νεφρών.
Το VATER δεν είναι διακριτική διαταραχή ή ασθένεια, οπότε δεν υπάρχει καμία ιατρική εξέταση, όπως μια εξέταση αίματος που να μπορεί να διαγνώσει το πρόβλημα.
Για να γίνει διάγνωση του συνδρόμου VATER, ένα παιδί πρέπει να έχει τουλάχιστον τρία από τα προβλήματα που περιγράφονται παραπάνω.
Ενώ η διαταραχή είναι ασυνήθιστη (επηρεάζοντας ένα στα 10.000 έως 40.000 παιδιά), τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν πολύ από το ένα παιδί στο άλλο.
Ένα σημαντικό στοιχείο του VATER είναι ότι δεν φαίνεται να επηρεάζει την πνευματική ανάπτυξη.
Έτσι, εάν ένα παιδί έχει τα φυσικά συμπτώματα του VATER μαζί με αναπτυξιακές και / ή γνωστικές προκλήσεις, η διάγνωση του VATER δεν είναι κατάλληλη.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ