Καθοριστική αποδείχθηκε η επέμβαση ενός επιβάτη του ΚΤΕΛ που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Κατερίνη για την αποφυγή ατυχήματος.
Ο Θεόφιλος Ρούσσης, περί αυτού ο λόγος, το βράδυ της Κυριακής αντιλήφθηκε εγκαίρως το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε ο οδηγός του λεωφορείου και έσπευσε για βοήθεια.
Με φοβερή ψυχραιμία ο Πολιτικός Μηχανικός από τα Γιαννιτσά που διορίστηκε στην Κατερίνη και ζει μόνιμα στο Μελισσοχώρι Θεσσαλονίκης κατάφερε να ακινητοποιήσει το βαρύ όχημα.
Οπως ο ίδιος τόνισε στο GrTimes.gr « ξεκινήσαμε το δρομολόγιο από Θεσσαλονίκη περίπου στις 8.15 και όλα έδειχναν να κυλούν ομαλά.
Ωστόσο, περίπου 8 με 10 χιλιόμετρα έξω από την Κατερίνη (το θυμάμαι γιατί κοίταξα την οδική σήμανση) το λεωφορείο άρχισε μια αλλοπρόσαλλη πορεία. Κινούνταν μια αριστερά και μία δεξιά ενώ για λίγα εκατοστά δε χτυπήσαμε στις μπαριέρες. Την πρώτη φορά που συνέβη δεν έδωσα σημασία. Θεώρησα ότι κάτι θέλαμε να αποφύγουμε για να γίνει ένας τέτοιος ελιγμός.
Μετά από λίγα μέτρα, οι ελιγμοί συνεχίστηκαν και εκεί πραγματικά φοβήθηκα. Πήγα μπροστά στον οδηγό για να δω τι συμβαίνει. Τον είδα κάθιδρο να κρατά το τιμόνι, να κοιτά μπροστά αλλά να μην έχει επαφή με το περιβάλλον. Στην αρχή δεν απαντούσε στις ερωτήσεις μου για το αν είναι καλά, αν συνέβη κάτι και συνέχισε την πορεία του.
Ωστόσο πέρασε και την έξοδο για Κατερίνη και τότε του ζήτησα να σταματήσει το λεωφορείο. Εκείνος συνέχισε την πορεία, ενώ στο λεωφορείο επικράτησε πανικός».
«Πάτησα στο πόδι του για να φρενάρω»
Συνεχίζοντας την περιγραφή για τις δραματικές ώρες που βίωσαν οι επιβαίνοντες του λεωφορείου ο Θόδωρος Ρούσσης ήταν από τους λίγους που διατήρησαν την ψυχραιμία τους.
«Τη στιγμή που στο λεωφορείο επικράτησε πανικός, αποφάσισα ότι κάτι έπρεπε να κάνω. Κρατούσα το τιμόνι για να μπορέσουμε να μείνουμε σε ευθεία πορεία και έψαξα να βρω το πεντάλ του φρένου. Όταν το βρήκα, διαπίστωσα ότι από πάνω ήταν το πόδι του οδηγού. Άρχισα να πατάω πάνω του για να καταφέρω να το φρενάρω.
Το λεωφορείο άρχισε σιγά – σιγά να κόβει ταχύτητα. Αυτή η διαδικασία διήρκεσε περίπου ένα τέταρτο όταν κατάφερα σχεδόν να το σταματήσω μέσα στο τούνελ της Κατερίνης.
Πριν σταματήσω το πούλμαν, ο οδηγός άρχισε να συνέρχεται. Μου είπε «άφησε με, θα σας πάω, δεν έχω τίποτα».
Συνέχισε για λίγα μέτρα, μέχρι που σταμάτησε έβαλε χειρόφρενο. Μετά από λίγο έκανε να ξεκινήσει ξανά, ωστόσο ακινητοποίησα και πάλι το λεωφορείο καθώς σήκωσα ξανά το χειρόφρενο. Ανοίξαμε τις πόρτες με μεγάλη δυσκολία και οι επιβάτες κατέβηκαν».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ