Ιδιαιτέρως σημαντική για τη Φθιώτιδα αλλά και την Ορθοδοξία γενικότερα είναι η σημερινή ημέρα.
Στις 16:00 πρόκειται να πραγματοποιηθεί στην Κωνσταντινούπολη, με προεξέχοντα τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και τα μέλη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικου Πατριαρχείου της Συνοδικής Πράξεως, η τελετή επίσημης υπογραφής αγιοκατατάξεως του Οσίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτη.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδας κ. Συμεών έχει μεταβεί από νωρίς το απόγευμα της Τρίτης στην Κωνσταντινούπολη.
Την αποστολή επίσης ακολούθησαν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, η υφυπουργός Τουρισμού Σοφία Ζαχαράκη, ο βουλευτής Φθιώτιδας της ΝΔ Θεμιστοκλής Χειμάρας, ο βουλευτής Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Σαρακιώτης καθώς και η πρώην βουλευτής Φθιώτιδας Ελένη Μακρή – Θεοδώρου, ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Φάνης Σπανός, ο δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Καραϊσκος, η δήμαρχος Στυλίδας Βιργινία Στεργίου, η δήμαρχος Αμφίκλειας – Ελάτειας Αθανασία Στιβακτή και ο δήμαρχος Δομοκού Μπάμπης Λιόλιος.
Ποιος ήταν ο Άγιος Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης
Ο Άγιος Βησσαρίων(Κορλολιάκος) ο Αγαθωνίτης, γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το έτος 1908, όπου έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ανδρέας. Στα 18 χρόνια του πήγε στην Καλαμάτα, όπου συνδέθηκε με πνευματικούς ανθρώπους και αποφάσισε να εισέλθει στον ιερό κλήρο.
Έγινε μοναχός και πήρε το όνομα Βησσαρίων. Έπειτα χειροτονήθηκε Διάκονος, Ιερέας κι έλαβε το οφφίκιο του.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Ρωμηωσύνη ανώτερες σπουδές του ήταν το Σχολαρχείο. Ωστόσο η συνεχής μελέτη των ιερών βιβλίων, των κειμένων της Εκκλησίας μας, των βιβλίων του αναλογίου, είχαν κάνει τον π. Βησσαρίωνα άνθρωπο ευρύτατα και βαθύτατα μορφωμένο θεολογικά.
Γεμάτος πνευματικά εφόδια το έτος 1935, ύστερα από πρόσκληση του επίσης Μεσσήνιου Μητροπολίτη Καρδίτσας Ιεζεκιήλ, ο π. Βησσαρίων πήγε στην Καρδίτσα, όπου αφοσιώθηκε στο έργο της διακονίας του Κυρίου μας.
Εκεί ασκήθηκε στο έργο της φιλανθρωπίας και μέσα σε αυτό ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή του σε σημείο που ευρισκόμενος στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», λίγο πριν το θάνατό του, να ρωτάει από το κρεβάτι του πόνου με ακαταπόνητη έγνοια για τα παιδιά, τους φτωχούς, για τα πράγματα της Εκκλησίας και της κοινωνίας.
Ανέλαβε πολλές και δύσκολες αποστολές. Μεταξύ αυτών έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γερμανική κατοχή, κατά την οποία αναφέρεται ότι βοήθησε πολλούς πατριώτες και έσωσε με προσωπικές παρεμβάσεις του παιδιά που είχαν συλλάβει οι Γερμανοί.
Μετά την Απελευθέρωση και τον Εμφύλιο ο π. Βησσαρίων έφυγε από την Καρδίτσα. Ήδη Αρχιμανδρίτης με πολύχρονο ασκητικό βίο και πλούσιο πνευματικό και κοινωνικό έργο, ήρθε στην Ιερά Μονή Αγάθωνος μετά το 1955, επηρεασμένος από τον επίσης Πελοποννήσιο π. Γερμανό Δημάκο. Εκεί ανέλαβε να διακονεί τον πνευματικό τομέα του Μοναστηριού.
Είχε εσωτερικό διακόνημα μέσα στο Μοναστήρι, αλλά είχε και εξωτερική υπηρεσία στον κόσμο. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη πήγαινε στα Νοσοκομεία της Λαμίας, έβλεπε τους ασθενείς, τους παρηγορούσε και τους εξομολογούσε.
Με τη χαρισματική προσωπικότητά του, την αγάπη του για τον άνθρωπο και τον γλυκύ και απλό τρόπο του κατάφερνε να ανακουφίζει τις πονεμένες ψυχές. Τις λοιπές ημέρες καθόταν στο Μοναστήρι, μπροστά στην Εκκλησία, υποδεχόταν με το ευπροσήγορο χαμόγελό του τον κόσμο και άκουγε τα προβλήματά του.
Οι άνθρωποι που έρχονταν φορτωμένοι με πόνο, βάσανα και άγχος, έφευγαν από το Γέροντα ανακουφισμένοι. Πολλούς από αυτούς τους βοηθούσε και οικονομικά. Όσα πράγματα και χρήματα του έφερναν πολλοί άνθρωποι που τον εμπιστεύονταν, ο παππούλης τα μοίραζε στους φτωχούς και όσους είχαν ανάγκη.
Ο π. Βησσαρίων ήταν καλά στην υγεία του σε γενικές γραμμές. Δεν είχε μεγάλα προβλήματα. Προς το τέλος της ζωής του ήρθαν η κόπωση και τα γεράματα.
Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο «Σωτηρία» στην Αθήνα, όπου κοιμήθηκε από πνευμονικό οίδημα την 22 Ιανουαρίου 1991.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ