Ο Βλαντιμίρ Πούτιν πήρε την απόφαση να προχωρήσει σε πόλεμο, μια απόφαση που αναμφισβήτητα θέτει σε κινδύνους την οικονομία της χώρας του, καθώς και τις σχέσεις του με τα υπόλοιπα κράτη.
Ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας έχει αποκτήσει αναρίθμητους εχθρούς σε όλη την υφήλιο.
Ποιος είναι όμως ο Ρώσος Πρόεδρος και ποιοι είναι εκείνοι τους οποίους εμπιστεύεται και συμβουλεύεται πριν λάβει τις αποφάσεις του;
Βλαντιμίρ Πούτιν: Ποιος είναι
Ο Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Πούτιν γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1952 στο Λένινγκραντ της Σοβιετικής Ένωσης (σήμερα Αγία Πετρούπολη της Ρωσικής Ομοσπονδίας) και είναι ο μικρότερος από τα τρία παιδιά του Βλαντιμίρ Σπιριντόνοβιτς Πούτιν (1911-1999) και της Μαρίας Σελόμοβα (1911-1998).
Ο πατέρας του ήταν χαμηλόβαθμος στρατιωτικός και η μητέρα του εργάτρια σε εργοστάσιο.
Ο παππούς του Σπιρίντον Πούτιν, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ίδιου ήταν προσωπικός μάγειρος του τόσο του Λένιν όσο και του Στάλιν.
Τελείωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Λένινγκραντ το 1975 και λίγο καιρό αργότερα απέκτησε διδακτορικό στα Οικονομικά.
Το 1990 έγινε βοηθός Κοσμήτορα, ενώ το διάστημα 1985-1990 εργάστηκε στην Ανατολική Γερμανία ως μυστικός πράκτορας της Επιτροπής της Κρατικής Ασφάλειας.
Η ενασχόληση με την πολιτική
Το 1991, γύρισε στη γενέτειρά του, την Αγία Πετρούπολη, όπου δούλεψε με τον γνωστό δημοκρατικό παράγοντα της «Νέας Ρωσίας», Ανατόλι Σομπτσάκ, δήμαρχο της πόλης, ως σύμβουλό του.
Τον Ιούνιο του 1991, έγινε πρόεδρος Διεθνών Σχέσεων του Δήμου Αγίας Πετρούπολης και το 1994 πρώτος Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.
Το Μάρτιο του 1997, προήχθη σε αντιπρόεδρο του Εκτελεστικού Γραφείου του Προέδρου, ενώ το 1998 ορίστηκε Διοικητής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ρωσίας, διάδοχος της Επιτροπής της Κρατικής Ασφάλειας.
Ένα χρόνο αργότερα, τον Αύγουστο του 1999, ορίστηκε Πρωθυπουργός από τον Πρόεδρο, Μπορίς Γιέλτσιν και τον Ιανουάριο του 2000, μετά από το ξαφνικό διάγγελμα παραίτησης του Γιέλτσιν, ορίστηκε προσωρινός Πρόεδρος.
Το 2000, έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία της Ρωσικής Δημοκρατίας και εξελέγη Πρόεδρος. Επίσης, στις 14 Μαρτίου 2004, επανεξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία.
Την 1η Οκτωβρίου 2007, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου, μη αποκλείοντας το ενδεχόμενο να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός.
Στις εκλογές αυτές, στις 2 Δεκεμβρίου του 2007, που διεξήχθησαν υπό καταγγελίες της αντιπολίτευσης για νοθεία, ο Πούτιν εκλέχθηκε με ποσοστό άνω του 62% των ψήφων.
Στις προεδρικές εκλογές του 2012, κέρδισε ποσοστό άνω του 60% και ορκίστηκε ξανά στο ύπατο αξίωμα της χώρας.
Έξι χρόνια μετά, ο Πούτιν κέρδισε και τις προεδρικές εκλογές του 2018 λαμβάνοντας άνω του 76% των ψήφων.
Στις 7 Μαΐου 2018 ορκίστηκε για 4η θητεία του.
Προσωπική ζωή
Ο Ρώσος Πρόεδρος παντρεύτηκε το 1983 την Λουντμίλα Αλεξάντροβνα Πούτινα.
Γνωρίστηκαν την εποχή που ο Πούτιν εντάχθηκε στην KGB και η ίδια είχε κάποτε εξομολογηθεί ότι ο ντροπαλός νέος με το φτωχικό ντύσιμο της τράβηξε το ενδιαφέρον, καθώς έβρισκε πάντα εισιτήρια για τις καλύτερες παραστάσεις.
Δύο χρόνια μετά τον γάμο τους, ήρθε στη ζωή η μεγάλη τους κόρη Μαρία.
Ακολούθησε η μετακόμιση στη Δρέσδη, όπου γεννήθηκε η δεύτερη κόρη, Εκατερίνα.
Το καλοκαίρι του 2013, ύστερα από 30 χρόνια γάμου και ελάχιστες κοινές εμφανίσεις, ανακοίνωσαν τον χωρισμό τους.
Η συνήθειά του να καθυστερεί στις συναντήσεις του
Ο Ρώσος Πρόεδρος έχει τη συνήθεια να καθυστερεί στα επίσημα ραντεβού του!
Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Βασίλισσα Ελισάβετ και η Ανγκελα Μέρκελ τις οποίες έστησε 14 και 40 λεπτά αντίστοιχα.
Σύμφωνα μάλιστα με την πρώην σύζυγό του, έστηνε και την ίδια στα ραντεβού τους.
Οι άνθρωποι που εμπιστεύεται
Σεργκέι Σοϊγκού
Είναι ο Υπουργός Αμυνας και παρτενέρ του Πούτιν στο κυνήγι και το ψάρεμα.
Του αποδόθηκε η στρατιωτική κατάληψη της Κριμαίας το 2014. Ήταν επίσης υπεύθυνος της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών GRU, κατηγορούμενος για δύο δηλητηριάσεις από νευρικό παράγοντα – τη φονική επίθεση στο Σόλσμπερι στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη σχεδόν θανατηφόρα επίθεση στον ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι στη Σιβηρία το 2020. Η εικόνα φαίνεται ακόμα χειρότερη σε κοντινό πλάνο.
«Μοιάζουν σαν κάποιος μόλις να πέθανε – μοιάζει με κηδεία», λέει η Μιρονόβα.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ρώσο ειδικό σε θέματα ασφαλείας και συγγραφέα Αντρέι Σολντάτοφ, ο Σόιγκου εξακολουθεί να είναι η φωνή με την μεγαλύτερη επιρροή που ακούει ο Ρώσος πρόεδρος.
«Ο Σόιγκου δεν είναι μόνο υπεύθυνος για τον στρατό, είναι επίσης εν μέρει υπεύθυνος για την ιδεολογία – και στη Ρωσία η ιδεολογία αφορά κυρίως την ιστορία και τον έλεγχο της αφήγησης».
Βαλερί Γερασίμοφ
Αποτελεί το μακροβιότερο αρχηγό ΓΕΕΘΑ της Ρωσίας από τα χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης.
Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις στρατιωτικές εκστρατείες του Βλαντιμίρ Πούτιν από τότε που διοικούσε στρατό στον πόλεμο της Τσετσενίας το 1999 και ήταν στην πρώτη γραμμή του στρατιωτικού σχεδιασμού και για την Ουκρανία, επιβλέποντας στρατιωτικές ασκήσεις στη Λευκορωσία τον περασμένο μήνα.
Ο στρατηγός Γερασίμοφ, που περιγράφεται ως «αγέλαστος, βαρύς» από τον Ρώσο ειδικό Μαρκ Γκαλεότι, έπαιξε επίσης βασικό ρόλο στην στρατιωτική εκστρατεία για την προσάρτηση της Κριμαίας.
Ορισμένες αναφορές υποδηλώνουν ότι έχει πλέον παραγκωνιστεί λόγω της εισβολής στην Ουκρανία που δεν πήγε τόσο καλά όσο περίμεναν αλλά και των δημοσιευμάτων για κακό ηθικό μεταξύ των στρατευμάτων.
Νικολάι Πατρούσεφ
Είναι ένας από τους τρεις πιστούς του Πούτιν που υπηρέτησαν μαζί του από τη δεκαετία του 1970 στην Αγία Πετρούπολη, όταν η δεύτερη πόλη της Ρωσίας ήταν ακόμα γνωστή ως Λένινγκραντ.
Οι άλλοι δύο ισχυροί είναι ο αρχηγός της υπηρεσίας ασφαλείας Αλεξάντερ Μπόρτνικοφ και ο επικεφαλής των ξένων υπηρεσιών πληροφοριών Σεργκέι Ναρίσκιν. Όλοι οι στενοί κύκλοι του προέδρου είναι γνωστοί ως siloviki, αλλά αυτή η τριάδα είναι ακόμα πιο κοντά.
Λίγοι έχουν τόση επιρροή στον πρόεδρο όσο ο Νικολάι Πατρούσεφ. Όχι μόνο δούλεψε μαζί του στην παλιά KGB κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής εποχής, αλλά τον αντικατέστησε ως επικεφαλής της διάδοχής της οργάνωσης, της FSB, από το 1999 έως το 2008.
Κατά τη διάρκεια μιας παράξενης συνεδρίασης του συμβουλίου ασφαλείας της Ρωσίας, τρεις ημέρες πριν από την εισβολή, ο Πατρούσεφ προώθησε την άποψή του ότι ο «στόχος» των ΗΠΑ ήταν η διάλυση της Ρωσίας. Η συνεδρίαση έμοιαζε με πρόβα θεατρικού- ο Ρώσος πρόεδρος καθόταν πίσω από ένα γραφείο καθώς ένας ένας, η ομάδα ασφαλείας του πήγαινε σε ένα αναλόγιο και εξέφραζε την γνώμη του για την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των υποστηριζόμενων από τη Ρωσία ανταρτών της Ουκρανίας.
Αλεξάντερ Μπόρτνικοφ
Είναι Διοικητής της FSB , για τον οποίο παρατηρητές του Κρεμλίνο λένε ότι ο Πούτιν εμπιστεύεται τις πληροφορίες που λαμβάνει από τις υπηρεσίες ασφαλείας περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πηγή και ο Αλεξάντερ Μπόρτνικοφ θεωρείται μέρος του στενού κύκλου του Πούτιν.
Ένας ακόμη παλιός συνεργάτης από την KGB, ανέλαβε την ηγεσία της FSB όταν ο Νικολάι Πατρούσεφ αποχώρησε.
Η FSB έχει σημαντική επιρροή σε άλλες υπηρεσίες επιβολής του νόμου και έχει ακόμη και τις δικές της ειδικές δυνάμεις.
Σεργκέι Ναρίσκιν
Διοικητής της SV και ο τρίτος της τριάδας των παλιών συντρόφων Πούτιν.
Έγινε ευρέως γνωστός όταν ο Πούτιν φάνηκε να τον χλευάζει και να τον μειώνει δημοσίως σε μία πρόσφατη συνεδρίαση. Όταν ρωτήθηκε για την εκτίμησή του για την κατάσταση, ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών ταράχτηκε και μπέρδεψε τις λέξεις του, αλλά ο πρόεδρος του είπε: «Δεν είναι αυτό που συζητάμε».
Η μακροσκελής συνεδρία είχε καταγραφεί από πριν και έτσι το Κρεμλίνο είχε ξεκάθαρα αποφασίσει να δείξει τη δυσφορία του μπροστά σε μεγάλο τηλεοπτικό κοινό.
Ο Σεργκέι Ναρίσκιν ήταν κοντά στον Πούτιν, στην Αγία Πετρούπολη τη δεκαετία του 1990, μετά στο γραφείο του Πούτιν το 2004 και τελικά έγινε πρόεδρος του κοινοβουλίου. Αλλά είναι επίσης επικεφαλής της Russian Historical Society και, κατά την άποψη του Σολντάτοφ, έχει αποδειχθεί πολύ σημαντικός στο να παρέχει στον πρόεδρο ιδεολογικά ερείσματα για τις ενέργειές του.
Πέρυσι έδωσε μια συνέντευξη στον ανταποκριτή του BBC στη Μόσχα, Στιβ Ρόζενμπεργκ, στην οποία αρνήθηκε ότι η Ρωσία είχε πραγματοποιήσει δηλητηριάσεις και επιθέσεις στον κυβερνοχώρο ή ότι είχε παρέμβει σε εκλογές άλλων χωρών.
Σεργκέι Λαβρόφ
Υπουργός Εξωτερικών και για 18 χρόνια ο πιο υψηλόβαθμος διπλωμάτης της Ρωσίας, εκπροσωπώντας τη χώρα σε όλον τον κόσμο, ακόμη κι αν δεν θεωρείται ότι έχει μεγάλο ρόλο στη λήψη αποφάσεων.
Ο Σεργκέι Λαβρόφ είναι 71 ετών και αποτελεί μια ακόμη απόδειξη ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε στοιχεία από το παρελθόν του.
Βαλεντίνα Ματβιγένκο
Πρόεδρος της Άνω Βουλής και μια από τις ελάχιστες γυναικείες παρουσίες στο στνενό κύκλο του Πούτιν.
Επέβλεψε την ψηφοφορία της Άνω Βουλής που έβαλε τη σφραγίδα της ανάπτυξης των ρωσικών δυνάμεων στο εξωτερικό, ανοίγοντας το δρόμο για εισβολή.
Η Ματβιγένκο είναι μια ακόμα πιστή ακόλουθος του Πούτιν από την Αγία Πετρούπολη που βοήθησε επίσης στην προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.
Αλλά δεν θεωρείται ότι είναι πρωταρχικός λήπτης αποφάσεων.
Όπως κάθε άλλο μέλος του συμβουλίου ασφαλείας της Ρωσίας, ο ρόλος της ήταν να δώσει την εντύπωση μιας συλλογικής συζήτησης όταν ήταν περισσότερο από πιθανό ότι ο Ρώσος ηγέτης είχε ήδη αποφασίσει.
Βίκτορ Ζολότοφ
Διοικητής της Εθνικής Φρουράς, πρώην σωματοφύλακας του προέδρου και νυν διευθυντής της ρωσικής εθνικής φρουράς, Rosgvardia, που σχηματίστηκε από τον Πούτιν πριν από μόλις έξι χρόνια ως ένα είδος προσωπικού στρατού σε στυλ ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Επιλέγοντας τον προσωπικό του φύλακα για να τη χειριστεί, βεβαιώθηκε για την πίστη του και ο Βίκτορ Ζολότοφ αύξησε τον αριθμό της σε 400.000.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ