Με την Ιρίνα Κοζιούπα είχαμε γνωριστεί το καλοκαίρι του 2017, στο Κίεβο, όταν ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε την Ολιμπίκ Ντόνετσκ. Καλύπτει το ρεπορτάζ αρκετών ποδοσφαιρικών ομάδων της Ουκρανίας κι αυτό μας έδινε συχνά πυκνά την δυνατότητα να επικοινωνούμε.
Πριν λίγες εβδομάδες είχαμε συνομιλήσει στον αέρα του Metropolis 95,5 με αφορμή την αποχώρηση του Ζοσέ Μπότο από την Σαχτάρ και την έλευσή του στον ΠΑΟΚ. Δεν περίμενα ποτέ ότι η επόμενη συνομιλία μας θα γινόταν από ένα καταφύγιο του εμπόλεμου, πλέον, Κιέβου.
*ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΕΤΡΩΤΟΥ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΤΟΥ Ρ/Σ METROPOLIS
Αρχικά, συνομίλησα μαζί της από ανθρώπινο ενδιαφέρον, γρήγορα όμως κατάλαβα ότι τα όσα μου περιέγραφε θα ήταν καλό να τα γνωρίζει όλος ο κόσμος, κυρίως όσοι βιώνουν τον πόλεμο ως τηλεοπτικό θέαμα. Η συνομιλία μας έγινε λίγο μετά τη μία μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου.
«Είναι σχεδόν η τέταρτη μέρα το Μετρό πολέμου και ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω πώς έχουμε φτάσει εδώ. Την Τρίτη είχαμε φορέσει ωραία φορέματα με τις φίλες μου και πήγαμε στο θέατρο, εγώ σχεδίαζα το Σάββατο να πάω στο ματς της Διναμό Κιέβου. Αλλά η Ρωσία μας κήρυξε τον πόλεμο…», λέει αρχικά στο mynews.gr σχετικά με το πώς βίωσε την έναρξη της εισβολής των Ρώσων στην Ουκρανία και προσθέτει:
«Από τις 5 το απόγευμα της Πέμπτης η όμορφη χώρα μου βιώνει έναν πόλεμο και παλεύει με τον στρατό του Πούτιν. Εχω κοιμηθεί πολύ λίγο, φορώντας τα ρούχα μου για να είμαι έτοιμη αν σημάνει συναγερμός. Την προηγούμενη βραδιά την πέρασα σε καταφύγιο στο Μετρό. Κι απόψε βρίσκομαι σε ένα καταφύγιο κάτω από ένα σχολείο. Εγώ και οι φίλοι μου ήρθαμε εδώ όταν άρχισαν να ηχούν οι σειρήνες, όλη την μέρα την είχα περάσει στο σπίτι».
«Στο καταφύγιο δεν έχεις όρεξη να φας»
Την ρώτησα αν είδε ρωσικά στρατεύματα μπροστά της και μου απάντησε: «Ελπίζω ποτέ στην ζωή μου να μην συμβεί αυτό. Εχουμε μία πολύ δύσκολη νύχτα μπροστά μας, αλλά πιστεύουμε στον στρατό μας. Δεν ξέρω αν βομβαρδίζουν το Κίεβο οι Ρώσοι, εμείς ακούμε τις σειρήνες».
Η Ιρίνα μου έστειλε σε εκείνο το χρονικό σημείο την φωτογραφία που δημοσιεύουμε απο το καταφύγιο. Την ρωτώ αν υπάρχουν τρόφιμα, ποιες είναι οι συνθήκες: «Εχω μία μικρή τσάντα μαζί μου, με νερό, λίγο φαγητό, κάποια έγγραφα και μερικά ρούχα. Υπάρχει και εδώ νερό. Πίστεψέ με, όμως, δεν έχεις όρεξη να φας τίποτα».
Η κουβέντα μας γίνεται μέσω μηνυμάτων, αλλά η συναισθηματική φόρτισή της είναι εμφανής. Αναμενόμενο κατά συνέπεια και το ξέσπασμά της για τον Βλάντιμιρ Πούτιν: «Φύγε από την χώρα μας, τρελέ ηλικιωμένε… Πούτιν, άντε γα…ου. Ευχαριστούμε την Ευρώπη για την βοήθεια, η Ρωσία πρέπει να απομονωθεί, ο πόλεμος να σταματήσει. Σκοτώνει ανθρώπους και καταστρέφει την χώρα μου».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ