Το «Λιωμένο Παγωτό» αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα τραγούδια του συγκροτήματος Ξύλινα Σπαθιά, που πρωτοακούστηκε το 1995 στον δίσκο «Πέρα απ’ τις πόλεις της ασφάλτου» και από τότε αποτελεί διαχρονικό χιτ, ιδίως του καλοκαιριού, λόγω του «παγωτού» του τίτλου του.
Όμως στην πραγματικότητα οι στίχοι του τραγουδιού έχουν άλλο νόημα, το οποίο σε καμία περίπτωση δε σχετίζεται με καλοκαίρι και διακοπές.
Και αυτό γιατί στη γλώσσα των χρηστών «λιωμένο παγωτό» είναι το αίμα που ρέει στο χέρι μαζί με την υγρή ηρωίνη, μετά τη χρήση.
Επίσης ο στίχος «οπότε λέω θα φύγω, είχα πει θα φύγω, είχα πει… Κι όμως είμαι ακόμα εδώ», δείχνει τη σχέση των χρηστών με την ουσία, ενώ οι εικόνες που περιγράφουν οι στίχοι «κάποιος κοιτάει την ώρα, κάποιος στον δρόμο τρέχει», είναι οι ασυνάρτητες εικόνες που βλέπει κάποιος μετά τη χρήση.
Σίγουρα λοιπόν, όταν κάποιος ακούσει ξανά το τραγούδι μετά την πληροφορία αυτή, το ακούει πολύ διαφορετικά, χωρίς την ανεμελιά που μπορεί να απέπνεε το κομμάτι.
Οι στίχοι του τραγουδιού
Κάποιος κοιτάει την ώρα
κάποιος στο δρόμο τρέχει
κάπου σε κάποια χώρα
τώρα μπορεί να βρέχει
Και μένα τι με νοιάζει
εδώ έχει πάντα ήλιο
μόνο που με τρομάζει
οπότε λέω θα φύγω
είχα πει θα φύγω, είχα πει
Κι όμως είμαι ακόμα εδώ
κι αυτό το καλοκαίρι
λιωμένο παγωτό κολλάει στο χέρι
Κάποιος κοιτάει την ώρα
κάποιος στον δρόμο τρέχει
είμαι ακόμα εδώ
Έχει αδειάσει η πόλη
γυρνάω στην παραλία
έχουνε φύγει όλοι
η ώρα πήγε μια
Και μένα τι με νοιάζει
εδώ έχει πάντα ήλιο
μόνο που με τρομάζει
οπότε λέω θα φύγω
είχα πει θα φύγω είχα πει
Κι όμως είμαι ακόμα εδώ
κι αυτό το καλοκαίρι
λιωμένο παγωτό κολλάει στο χέρι
Κάποιος κοιτάει την ώρα
κάποιος στο δρόμο τρέχει
είμαι ακόμα εδώ
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ