Ο Νικόλας Άσιμος, σαν σήμερα, στις 17 Μαρτίου του 1988, έδωσε τέλος στη ζωή του, στο διαμέρισμα του στα Εξάρχεια, έπειτα από ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Ήταν μόλις 39 ετών, όταν βρέθηκε κρεμασμένος, όμως το άστρο του έμελλε να λάμπει μέχρι και σήμερα, καθώς ο Νικόλας Άσιμος ήταν αντισυμβατικός καλλιτέχνης, που χάραξε δική του πορεία, δημιουργώντας κομμάτια, σε ροκ, αλλά και λαϊκό στυλ, τα οποία και ακούγονται μέχρι σήμερα.
Τα τραγούδια του την εποχή εκείνη θεωρούνταν προκλητικά, με τον ίδιο να έχει ως στέκι τα Εξάρχεια, όμως σταδιακά και μετά τον θάνατό του, αναγνωρίστηκε η αξία τους.
Κατά τη διάρκεια της πορείας του συνεργάστηκε με κορυφαίους ‘Ελληνες τραγουδιστές, οι οποίοι ερμήνευσαν τραγούδια του, όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Χάρις Αλεξίου και η Σωτηρία Λεονάρδου.
Με τον σπουδαίο Στέλιο Καζαντζίδη δε συνεργάστηκε ποτέ, καθώς φαινομενικά είχαν διαφορετικές μουσικές πορείες και την περίοδο που ο Νικόλας Άσιμος, έβγαζε τραγούδια, δηλαδή τη δεκαετία του ’80, ο Στέλιος Καζαντζίδης απείχε από τη δισκογραφία.
Είχαν όμως ένα κοινό. Και οι δυο δε δίστασαν να εναντιωθούν σε δισκογραφικές εταιρείες. Από τη μια ο Άσιμος πουλούσε παράνομες κασέτες με τα τραγούδια του και από την άλλη ο Καζαντζίδης είχε σταματήσει για 12 χρόνια το τραγούδι, λόγω διαφορών με τη Μίνος.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης λοιπόν, κατά τη «δεύτερη καριέρα» του στη δισκογραφία, μνημόνευσε τον Νικόλα Άσιμο, με το τραγούδι «Ο Φίλος μας», που κυκλοφόρησε το 1995, στο δίσκο Τα βιώματά μου, σε στίχους Λευτέρη Χαψιάδη και μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη.
Όπως σημειώνεται στο εξώφυλλο του δίσκου, το τραγούδι:
«είναι αφιερωμένο στον Νικόλα Άσιμο. Τον καλλιτέχνη και άνθρωπο που έζησε και αμφισβήτησε με συνέπεια και πίστη αυτόν τον κόσμο της βαρβαρότητας».
Οι στίχοι του τραγουδιού
Ο φίλος μας ο Άσιμος
Για τη ζωή διψούσε
Όμως να φύγει απ’ αυτήν
Κάτι τον ετραβούσε
Ο φίλος μας είχε καημό
Και τον εκραταγε κρυφό
Άτυχος ο φίλος μας
Που έφυγε νωρίς
Η μήπως ήταν τυχερός
Και άτυχοι εμείς
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ