Με τον όρο «σκυλάδικο» εννοούμε τα νυχτερινά μαγαζιά, τα οποία είναι μπουζούκια, συνήθως κάπως πιο χαμηλής ποιότητας, που όμως ο κόσμος διασκεδάζει και με το παραπάνω.
Έχετε όμως αναρωτηθεί ποτέ πώς προήλθε η λέξη σκυλάδικο;
Όπως εξηγεί ο Γιώργος Δαλαμάγκας, ιδιοκτήτης της ταβέρνας-παράγκας «Κούτσουρα» στη Θεσσαλονίκη στον οποίο γίνεται αναφορά στο περίφημο «Μπαξέ Τσιφλίκι» του Βασίλη Τσιτσάνη, σε συνέντευξή του στον Λευτέρη Παπαδόπουλο (1972) είπε ότι τα πρώτα σκυλάδικα εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1940 και το όνομά τους το οφείλουν στο ότι σε αυτά σύχναζαν οι σκληροί μάγκες, οι σκυλόμαγκες οι οποίοι μάλιστα χόρευαν μόνο ζεϊμπέκικο.
Ο Ηλίας Πετρόπουλος θεωρεί κι αυτός ότι τα σκυλάδικα «γεννήθηκαν» στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στην περιαστική της περιφέρεια στη δεκαετία του ’50 ως αντίδραση στη μικροαστική μετεξέλιξη των λαϊκών κέντρων, όπως αναφέρεται στην ομάδα του facebook «Θεσσαλονίκη, τα καλά, τα στραβά και τα ανάποδα».
Στη Θεσσαλονίκη επίσης δεκάδες σκυλάδικα αποτελούσαν στέκια για… μερακλήδες και όχι μόνο: «Έπαυλη», και «Καλύβα» στη Σταυρούπολη, «Δειλινά» στη Νεάπολη, «Ζυγός», «Ρομέο», «Διογένης», «Ντέφι» στον Εύοσμο, «Αβαντάζ», «Σκορπιός», «Ενυδρείο» κ.ά.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ξεκίνησαν μειωτικοί και απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί για τα τραγούδια τους, όμως στα τέλη της ίδιας δεκαετίας οι τραγουδιστές που τα ερμήνευαν ήταν «πρώτα» ονόματα σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα.
Το ίδιο έγινε και στη Θεσσαλονίκη όπου ο Βασίλης Καρράς που ανέβηκε στο πάλκο το 1970 και πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1979 με το τραγούδι «Βάζεις στον πόνο μου φωτιά» (Θ. Δερβενιώτης-Κ. Βίρβος) στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ήταν δημοφιλής σε όλη την Ελλάδα.
Όπως και οι Πασχάλης Τερζής που είχαν πολυετή καριέρα, ο Τερζής ξεκίνησε το 1974 στη Ρόδο και ο Ξανθιώτης Ζαφείρης Μελάς το 1965!
Στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησαν την καριέρα τους ή έγιναν γνωστοί τη δεκαετία του ’80 ο Χάρης Κωστόπουλος, ο Σάκης Τσελέπης(«Τη μάσκα πέτα», «Είναι η καρδιά σου μαγαζί, που μπαινοβγαίνουνε πολλοί»), ο Σταύρος Φωτιάδης, ο Δημήτρης Τερζόπουλος(«Εξομολόγηση», «Ξανθέ μου άγγελε») κ.ά.
Η παραγγελιά για το… αγριογούρουνο!
Ανάμεσα στα πολλά ευτράπελα που συνέβηκαν στα σκυλάδικα υπάρχει ένα που είχε αφηγηθεί σε ραδιοφωνική εκπομπή ο Γιώργος Μητρόπουλος. Θαμώνας σε σκυλάδικο της Καστοριάς πλησιάζει την ορχήστρα για «παραγγελιά».
–Θα παίξετε το «Αγριογούρουνο;», ρωτά
-Ποιο;
– Το «Αγριογούρουνο».
-Δεν το ξέρουμε.
-Μα πώς είναι πασίγνωστο, κι αν χιονίζει και αν βρέχει το αγριογούρουνο αντέχει!
Πρόκειται φυσικά για το «Αγριολούλουδο» των Χρήστου Νικολόπουλου – Πυθαγόρα που ερμήνευσε μοναδικά ο Στέλιος Καζαντζίδης.
«Ηλία Ρίχτο»
Τα σκυλάδικα έχουν αποτυπωθεί και στην 7η τέχνη σε διάφορες ταινίες. Μια από τις χαρακτηριστικότερες είναι η ταινία «Όλα είναι δρόμος» του 1998, στην οποία και πρωταγωνιστεί ο Γιώργος Αρμένης.
Το εν λόγω σκυλάδικο έχει το όνομα «Βιετνάμ» και στο τέλος της ταινίας, ο ήρωας το γκρεμίζει υπό τους ήχους της ορχήστρας, με τη σκηνή αυτή να είναι πολύ χαρακτηριστική.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ