Τον θάνατο του επί σειρά ετών Υπουργού Εξωτερικών και συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας των Ηνωμένων, Χένρι Κίσινγκερ, πανηγύρισε το Rolling Stone, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «πέθανε επιτέλους ο εγκληματίας πολέμου».
Το διάσημο περιοδικό αναφέρεται εκτενώς στα «έργα και τις ημέρες» του πρώην Υπουργού, τον οποίον συγκαταλέγει στη « λίστα των χειρότερων μαζικών δολοφόνων της ιστορίας», σχολιάζοντας ότι είναι ντροπή για την χώρα να το γιορτάζει.
«Ο ιστορικός του Πανεπιστημίου Γέιλ, Γκρεγκ Γκράντιν, συγγραφέας της βιογραφίας “Η σκιά του Κίσινγκερ”, εκτιμά ότι οι ενέργειες του Κίσινγκερ από το 1969 έως το 1976, μια περίοδος οκτώ σύντομων ετών κατά την οποία ο Κίσινγκερ διαμόρφωσε την εξωτερική πολιτική του Ρίτσαρντ Νίξον και στη συνέχεια του Τζέραλντ Φορντ ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και υπουργός Εξωτερικών, σήμαιναν το θάνατο τριών έως τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αυτό περιλαμβάνει “διάπραξη εγκλημάτων”, εξήγησε, όπως στην Καμπότζη και τη Χιλή, και παραλείψεις, όπως το πράσινο φως για την αιματοχυσία της Ινδονησίας στο Ανατολικό Τιμόρ, την αιματοχυσία του Πακιστάν στο Μπαγκλαντές και την έναρξη της αμερικανικής παράδοσης της χρήσης και στη συνέχεια της εγκατάλειψης των Κούρδων», αναφέρει αρχικά το περιοδικό.
Σε άλλο σημείο, του κεντρικού δημοσιεύματος με τίτλο «Ο Χένρι Κίσινγκερ, ο εγκληματίας πολέμου που αγαπήθηκε από την άρχουσα τάξη της Αμερικής, επιτέλους πεθαίνει» επισημαίνεται ότι ο 56ος Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ παρακολουθούσε ακόμη και δημοσιογράφους μέσα στην αίθουσα συσκέψεων, οι οποίοι τον εκθείαζαν ως «την ιδιοφυΐα που αποκατέστησε το κύρος της Αμερικής από την αγωνία του Βιετνάμ».
«Καμία ατιμία δεν θα βρει τον Κίσινγκερ μια μέρα σαν τη σημερινή. Αντίθετα, σε μια επίδειξη του γιατί μπόρεσε να σκοτώσει τόσους πολλούς ανθρώπους και να τη γλιτώσει, η ημέρα του θανάτου του θα είναι μια πανηγυρική μέρα στο Κογκρέσο και – ντροπιαστικά, αφού ο Κίσινγκερ είχε βάλει δημοσιογράφους όπως ο Μάρβιν Καλμπ του CBS και ο Χέντρικ Σμιθ των New York Times να παρακολουθούνται – στις αίθουσες σύνταξης.
Ο Κίσινγκερ, πρόσφυγας από τους Ναζί που έγινε καθαρόαιμο μέλος του “ανατολικού κατεστημένου” που μισούσε ο Νίξον, ήταν ένας επαγγελματίας του αμερικανικού μεγαλείου, και έτσι ο Τύπος τον λιβάνισε ως την ψυχρή ιδιοφυΐα που αποκατέστησε το κύρος της Αμερικής από την αγωνία του Βιετνάμ», σημειώνει μεταξύ άλλων το Rolling Stone.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ